eşiniz felç olup yatalak kalsa bakar mısınız sorunsalı

eğer bakmayacaksan veya bakmak istemeyeceksen neden evlenirsin? aynısı senin içinde geçerli felç olabilirsin, yatalak kalabilirsin o durumda seni eşinin terk etmesini hoş görür müsün bence görmezsin o zaman kendinde hoş görmeyeceğin şeyler yapmamalısın. ayrıca seven insan fedakarlık yapar çok zor olur evet ama seven insana ağır gelmez. o yüzden lütfen sevmiyorsanız veya katlanamıyorum diyorsanız evlenmeyin.
kimse değişmiyor herkes aynı kalıyor çünkü. zaten değerli olan kusurları ile sevmek kabul etmek değil mi ?

o anki psikolojiye bağlı olarak insanların kararı çok fazla değişebilir. bakarım diyen insana primci demek de doru değil bakmam diyene acımasız demek de. davulun sesi uzaktan hoş gelir yatalak bir hastayla ilgilenmek sandığınız kadar kolay olmayabilir.

nikah memuru “hastalıkta ve sağlıkta” derken şaka yapmıyordu. olayın ciddiyetine varın. bakamam diyorsanız evlenmeyin bir zahmet.

(bkz: lahanayı yerken kıtır kıtır sapına gelince me)

hepimiz bir felçli adayıyız. kimse yaşamak istemez fakat olmayacağının da garantisi yok. bu sebeple her şeyi göze alamayacaksanız beraber bir yola da çıkmayın.

bir film vardı * o filmde adam sadece yüz kaslarını hareket ettirebilme yetisine sahipti. kafasını dahi döndüremiyordu yani. trafik kazası geçirmişti ve sonra sevgilisi ondan ayrılmış ve onun arkadaşı ile çıkmaya başlamıştı ve sonra evlenmişler miydi ne hatırlamıyorum. bana çok gerçekçi hissettirmişti o olay kurgusu. evet muhtemelen çoğu insan bir şekilde hayatına devam etmek zorunda kalır ki onları da suçlayamam herkesin sadece 1 tane yaşamı var ama bazı insanlar var ki, gerçekten öyle insanlar var. saf ve fedakar karakterler. bu insanlar çevremizde var. ne olursa olsun, bu harbiden bir insanı kolay kolay bırakmaz dediğin anaç insanlar. bu yüzden oran verecek olursak yüksek ihtimalle çoğu insan bu durum karşısında zorlanır ve bırakabilir ama herkes ben ya da bunu okuyan sen değil. öyle kendini tam anlamıyla adayan ruhlar var aramızda o yüzden yukarda birkaç kişi sırf kendi yapmıyor diye "dürüst olalım kimse yapmaz" gibi şöyle cümleler kurması bana çok büyük kibir geliyor. hayır arkadaşım sen yapmazsın sen de o karakter yok kendini bir çıtanın en yukarısına koyma çünkü çıtanın en yukarısını sen temsil etmiyorsun. kendim ile yorum yapacak olursam şunu düşünürüm birlikte olduğum kişiyi gerçekten ama gerçekten çok seviyor olmam lazım * ama sadece bu da değil karakter olarak da kimseyi yarı yolda bırakacak ve bunun çevreden lafını duymayı kendime yedirebilecek bir insan da değilim. yani birinin "bak gördün mü şöyle böyle olmuş plottek te bırakmış kızı" ben bu damga ile yaşayabilecek bir insan değilim. o yüzden mutsuz da olsam böyle bir şeyi devam ettirme ihtimalim var ama sonuçta ikimiz de mutsuz bir yaşam süreriz orası gerçek.

edit: aklıma bana olsa ne yapmak isterdim sorusunu getirdi sonradan. öncelikle tam anlamıyla hiçbir şey ama hiçbir şey yapamıyorsam, bana ne annemin ne babamın ne kardeşimin ne de eşimin bakmasını isterdim. dini maneviyatım pek yoktur böyle bir durumda kimseye yük olmadan isviçre de legal olarak yapılan bir ötenazi seansı gerçekleştirmek isterdim. hayatta korktuğum yegane bir şey varsa o da yük olmaktır ister duygusal ister fiziksel açıdan, bunlardan hiçbirini kabullenerek yaşamak istemem.

hayır diyenlere şaşırdım açikçası . eşlik meselesinden çok insaniyet ve vicdan meselesi . hep konuştuğumuz bir konu eşimle . kayınvalidem ve kardeşleriyle küsüm ama en ufak hastaliklarinda ilk ben bakmaya gittim hepsine . bilmiyorum arkadaşlar konu eşim o bu falan degil. düşmanım bile muhtaç kalsa bakarım ben . vicdanim itmeye razı gelmez . yazilanlari okudum biraz ve inanın çok üzüldüm. gercekten bu kadar insan bu cevabi verdiyse allah kimseye muhtac etmesin .

elbette bakarım. bunun için yemin ediyoruz nikahta ya da söz veriyoruz.
allah kimsenin başına vermesin ama öyle bir durumda ikiletmeye gerek bile yok. benim başıma gelse o da bana bakar.

burada "bakarım" deyip sallamak kolay. ben de bakarım diyorum ama allah başa vermesin.
ayrıca bu işler belli olmuyor. "hiç bakmaz" dediğimiz yakın akrabamız, karısına yıllarca baktı.
boşayan da çok.

buna net cevap verilemez bence her ne kadar "evet bakarım" veya "bakmam desekte insanın başına gelmeden* ne yapacağımızı bilemeyiz sanırım.*

eğer imkanım gücüm de varsa yanıma bir prof. bakıcı alarak elbette bakardım. her şekilde bakardım.
şu hayatta kolay kolay kimsenin altı alınmaz ama eş, evlat başkadır.
en yakını olarak bakmak benim görevim olurdu. anesine babasına, kardeşine bırakamazsın onu.
ha ne olur. işe gitmek zorundasındır, sen yokken birileri onu beklemek, bakmak zorunda olabilir.
bir insanı seversiniz. seni sadece sağlığında seveceğim demezsiniz. çünkü böylesi sevmek değildir. bakamam diyenlerin canı cehenneme.

çok ağır bir soru bu baya düşündürttü açıkçası yalandan hemen evet diyenler ve ne uğraşıcam yeaa diye hemen hayır diyenlerin aksinr bu sorunun ağırlığı yüzünden ölçüp biçme soruyu tartmak çok zordur nasıl şak diye cevap verebilirsiniz anlamadım.

yaşamadan bilemeyiz elbette ama bir bakıcı tutup o olmadığı zamanlarda bakarım diye düşünüyorum.
bakıcı şart çünkü malum iş/güç.
e ben de insanım özel hayatım var gezmek, eğlenmek gibi haklarım saklı.
düşüncesizlik gibi gelebilir ama öyle değil.
çünkü ben felç olup yatalak kalsam eşimden benden boşanmasını isterim.
hayatını bana bağlamasına, gençliğini benimle harcamasına gönlüm el vermez.
benimle uğraşacağına, gezsin eğlensin sevsin sevilsin.
ben onu mutlu etmek için hayatındaydım da, mutlu etmek için de çıkmam gerektiğinde çıkarım.

bakarım. çünkü iyi günde kötü günde dediysek bakmam gerek değil mi?

oldu baktım..

tabii ki bakarım. ama bu başkalarına bakmayacağım anlamına gelmez. o kadar da vefalı bir şerefsizim.

evleneceğimi sanmıyorum ama evlendim diyelim ve (allah korusun) böyle bir durum yaşadım.
duruma bağlı olarak değişir cevabım. belki daha önce aldattı. belki ayrılmanın eşiğindeydik. belki çok büyük bir sahtekar/yalancı vb.

eşim felç kaldıktan hemen sonra

böyle sorular sevgi değil, menfaat temellidir. eş diyoruz... bir ömür ortaklık diyoruz... evlilik sözleşmesinin bir maddesi vardır ve bu madde öyle alelade bir evetle, iki şahitle, yapılacak müzikli bir eğlenceye sarılı bir sürpriz paket değildir. o paketin dışı renkli olabilir ama içinde evet dediğiniz insanın iyi günde kötü günde yanındayım güveni olmalıdır. güven öyle güzel ve romantik zamanların meyvesi değildir. romantizmle temeli atılır, emekle büyütülür. böyle sözlerle insanlara olabilir sinyali düşündürtmeyin. düşünenler de yalnızlığa alışsın. herkes hastalık ve engelli adayıdır. kimsenin garantisi yok.

şayet eşim olacak kadar sevgi bağı kurabildiysem,hayatıma ve hayatına ortak olduysam ona bakmam için felç olmasına gerek yok.

insanın tüm yaşam biçimini baştan aşağı düzenleyen bambaşka bir imtihan.

hareket edemeyen kişinin bası yarası, tuvalet ihtiyacı, kişisel bakımı, yemesi, içmesi dahil her şeyiyle adeta bir bebek gibi ilgilenilmesi. en önemlisi de en bir sevdiğinizin o haline her an her dakika şahit olmanız, onun da durumunun farkında olması.

öyle de güzel bakanlar gördüm ki, güçlerine hayran kaldım. sevgi böyle bir şey, zorunluluktan yapılacak hiçbir tarafı yok.