eski sevgili ile gidilen yerlere bir daha gidememek

dejavuların en acısı olması muhtemel olduğu için, bir daha gidilemez tabii.

kanaatimce yanlış bi' eylem.

üstüne gitmek lazım, yoksa aşması zor.
gidip orada bi' çekirdek çitlemek lazım.

bi de şöyle bi durum var
seni düşünmeyen bir insan için hayat kaliteni ve gittiğin yerleri neden kısıtlıyorsun ki?
onun umrunda değilken sevdiğin bi' cafeye, bara neden gitmeyesin?

bence yani.

valla benim gittiğim yerler eski sevgililerin den ve şimdiki eşimden önce bile aynı oldugundan beni germeyen önerme.

milletin ne güzel 1-2 tane gönül ilişkisi olmuş, istanbul'a sığamıyor. adama bakıyorsun hatunun çiğneyip tüküdüğü sakızla markette bile karşılaşmak istemiyor. nasıl bir anı hafızası varsa bu manyakların.

biz ne yapalım çocuklar? sizin o 1-2'niz bizim haftalık mezemiz. bu hesapta il dışında atla zıpla olaylarına girmem lazım ikameti taşıyıp.

böyle sapkın düşüncelerin lugatımızda yeri olmasın lütfen. çarşafı yıkayıp, yeni hatuna akalım derim ben.

onu değil de hatıraları aldatıyormuşum gibi hissediyorum. elimde olmasa da ihanet duygusu sarıyor beni.

benim eski sevgilim hep yanımda.
(bkz: sağ el)

adı eski sevgili olsa da duygular eskimemiştir. o sebeple de onu hatırlatacak yerlere gidilmez, şarkılar dinlenmez ve varsa tüm hediyeler atılır yakılır yıkılır. gerçekten tam manasıyla eski sevgili olabilse hayatında, ayrılırken unuttuğu eşyaları bile kullanabilir insan. bence kullanmalı da. porselen bardağın suçu ne şimdi?

nihilist bir keyif peze....gi olarak kesinlikle katılmadığım önerme.
bu tür şeyler ergenlik döneminde olur.
yetişkinlikte olay bellidir: giden gitmiştir, gittiği gün bitmiştir.
ayrıca: "sevgi tırmananları birbirine bağlayan bir halattı.biri düşerse diğerinin hayatta kalması için halatın kesilmesi gerekiyordu.ancak sevgi,kesilmeyecek kadar kalın bir halattı ve sonunda herkes düşerdi.aptallar sevdikleriyle düşer,kötüler sevdiklerini aşağı çeker."*

o zaman ben tası tarağı toplayıp şehir değiştireyim, memlekete de asla gitmeyeyim... anıları kabullenmek zorundasınız arkadaşlar.

bir daha gidememek ne la? mallık belirtisi. ha yaptım mı yaptım. ama kısa sürdü.

bana denk gelme umuduyla yeni sevgilisiyle gittiği için prim vermeme adına eskiden gittiğim yerlerin önünden bile geçmiyorum.

bu eski sevgilisinj unutamamış insanların huyudur bence, anılar canlanır vs diye gitmek istemezler. ben sildiğim için tamamen çatır çatır gidiyorum.

benim sevgililerimin hiç biri gidemiyor. çünkü çok pahalı yerler.

aj köpekler..

ne demek? otele bile gidiyorum.

ben gidiyorum. ilk zamanlar hakkaten of be abi, bu nasıl iştir mk falan dedirttiği doğrudur ama zamanla aaa salak şu taşa takılıp düşmüştü demi , şuradan koşmaya başlamıştık otobüse benim yüzümden, şurada hayatımın en güzel tantunisini yedirmisti şeklinde anılara takılıp en son gidip aynı tantuniciden abi aynısından diyip aliyorsun. tek olunca abla gelicek mi arkadaş diyor sende evette geç kaldı abi sen benimkini ver önden diyorsun :)

o yüzden okula gitmiyorum 1 haftadır evet.

deli misiniz ? diye sorarlar o insana.

hayat yanlış yerde yanlış zamanda yaşanır doğru yerlerde değil ha bunun takıntısıyla yaşayan insanlar zaten ya oralara gitmezler ya da evde oturup film izlerler sadece.

hayat tek bir insan üzerine yaşanmaz inşaa edilmez edilemez edilmemelidir.

kendisini evimde de defaatle misafir ettiğimi düşünürsek, eve gidemem gerekiyor. iyi ki öyle bir saplantım yok.

insanın kendisine yaptığı en büyük ayıp’tır. sevdiğimiz insanlarla gittiğimiz her yeri, onlardan ayrılınca yok sayarsak; hepimizin yaşadığı şehri haritadan silmesi gerekir. neden sevdiğimiz yerlerden ya da daha önce gitmiş bulunduğumuz mekanlardan feragat edelim ki?

bu psikolojik şartlamayı kendinize yaparsanız, asla hissettiğiniz olumsuz duygunun etkisinden kurtulamazsınız çünkü siz kendinizi o insanı unutmamaya programlıyorsunuz.

aksine ben, bütün kötü duygularla savaşan ve yüzleşen biriyimdir. sevgilimle gittiğim yere, ondan ayrıldıktan sonra 1000 kezde olsa giderim. amaç: orayı normalleştirmek ve zihnimin bana açtığı bataklığın üstüne beton dökmek.

siz kafanızdaki duygudan kaçıp, onunla yüzleşmezseniz; bu sizde büyür ve maalesef sizi ciddi etkileyecek bir psikolojik şartlama haline gelebilir. bataklık kelimesinden kastım bu. yüzleşmediğiniz duygu, bilincinizin bir köşesinde büyür ve bir bakmışsınız, tüm zihninizi kaplıyor. duygularınızdan kaçmayın. onları tüketin ve biten ilişkinizide, acınızıda normalleştirin. zamanla geçmeyen acı ve bitmeyen duygu yok.

#1855947

"ben bu şehre küskünüm,yollarında sen olduğun için "* şeklinde bir haklı bir sebeple acı veren durumdurm.