evlenmek istemeyen insanlara acınması

manipülatif toplum baskısı yöntemlerinden biri. size acımasınlar diye evlenme zahmetine girmeyin. zira bu sefer de çocuk yapmıyorsunuz diye acıyacaklar. hadi yine baskılar sizi yıldırdı ve çocuk yaptınız diyelim. bu sefer de tek çocuk mu kalacak acımaları gelir karşınıza. genel olarak acıma ihtiyacı var galiba insanlarda. kendilerini böyle böyle merhametli hissediyolarsa demek!

evlenip yapabileceğimiz her şeyi evlenmeden de yapabiliyoruz. neden evlenelim ki? ayrıca bir de şunlar var tabii:

şöyle ki, evlenecek insanı bulamamış olabilir. yahut bulmuştur, beraber yaşıyordur, evliliğe gerek duymuyor da olabilir. oldukça norma uygun bir durum, sevgimizi ifade etmenin son noktası evlilik değildir zira.

gerçek anlamda sevenler buna ihtiyaç duymazlar vs demiyorum elbette, çünkü evlilik bazen toplumların dayatması haline gelebiliyor. ben şahsen çok da umursamıyorum, dileyen evlenir, dileyen evlenmez.

(bkz: şuursuzluk)

sosyal demokratik kapitalizm bu tip şuursuzluklar ile yıllarca mücadele etti. emperyalist kapitalizm bu tip şuursuzlukları bir timsah misali körükler. 10 milyar bandını aşan dünyada insanların başına ne geleceğini de, onları iş gücü ve/veya kolluk kuvveti olarak manipüle ederek umursar.

sermayenin ve emperyalizmin nüfus politikaları, nesli tükenmesin diye pandaları teşvik etmeye çalışan çinlilerin samimiyeti ile kıyaslanamaz.
çakma kapitalist monarş aile şirketleri ve son ümmetçi derebeyi mohikanları, şehirlerin birey tipi insanları (sosyalist ya da bilimsel sosyalist falan olmadıkları için) kışkırtmaya, onlara saldırmaya çalışacaklardır. onların ataerkil kökleri ile psikolojik oyunlar oynayacaklardır.
işte bu tip numaradan şuursuzluklar tehlikelidir. siz onların geleceği göremeyen bilinçsiz, cahil insanlar olduklarını düşünürken, onlar, istedikleri nüfus patlaması yaşandıktan sonra, sermaye düzeninin ayak takımına (orta sınıftan, beyaz yakalılardan, mafyatik çetelerden ve küçük burjuvadan bolca katılımda bulunulan), özellikle ekonomik açıdan ciddi engeller teşkil eden nüfus "birikinti"lerini (yaşlılar, engelliler, emekliler, öğrenciler, hastalar ve çalışacak durumda olmayan diğer insanlar) nazilere has kurnazlıklar ile ortadan kaldırmanın hazırlıklarını yapacaklardır. (doğal afet önleme projeleri ve kurtarma erkinlikleri, kazaların sebep-sonuç ilişkileri, skandal gibi bireysel silahlanma katliamları ve egoist öfke cinayetlerine karşı duyarsızlık, halkın algısından esirgeyici sansür ve engelleme tutumları) *

insanlar evlenmek istemeyebilir, tek de mutlu olabilir. ben sadece evlenmek isteyip ruh eşini bulamayanlara üzülürüm.

nice evliler var daha acınası halde, kişinin mutluluğunu ve yaşam kalitesini evlilik belirlemez, kişi kendisi belirler.

neden acıyalım? bizim de bin türlü derdimiz var onlar bize aciyor mu sanki, hep evliliği kötüleyip duruyorlar. evli olanlar da bekarlığı kötülüyor acıdıkları falan yok, bir salın artık birbirinizi.

bir de yoklukta gibi muamele görüp eve misafir olarak gelen her insanın bir fotoğraf göstererek " allah için kırma çocuğa bir kere bak kız valla iyidir beğenirsin. " laflarına çirkef bir cevap vermezse daima bunlara maruz kalacak özgür kişilik.

hahaha pişmanlıklar içinde yüzen, kıskanç eziklerin duyguları. bak, ben özgürüm.. seninse boynunda tasma var. aynı benim köpeğim gibisin*

başka bir versiyonu çocuk sahibi olmak istemeyen çiftlere yapılanı. acımayla karışık cümleler,akıl vermeler vs.herkes evlenmek zorundaymış ya da çocuk sahibi olmalıymış gibi.
- kimsede demiyor ki benim mahremim sizi
ilgilendirmez.bla bla bla

aynaya baktıktan sonra kendilerine acımaya başlarlar; neden bu kadar erken çöktük, evlilikten olmasın yoksa diyerek…

herkesin hayatına müdahale etmek isteyen bit g.t olduğunuzun kanıtıdır.

niye açta mıyız açıkta mıyız allah allah

“öyle diyenler ilk evlenir canım ya.” diyen versiyonları gençken peşinizi bırakmazlar. yaş ilerleyince neler duyacağım bilmiyorum, unutmazsam editlerim.*

sınıf atlayamayacak ve tek başına ölecek düşüncesi nedeni sebebiyledir

acı dolu bir birlikteliktense yalnız bir ölüm daha kafi değil midir?

hayatta evlenmekten başka hedefi olmayan kişilerin yaptığı şeydir. tek başlarına bir hayat düşünemezler. eşleri olmadan kendileri bir hiçtir. yalnız başınayken olan mutluluğu hiç tatmamışlar, tadamayacaklardır.

bu acıma aynı zamanda kibir içerir.
buradaki kibir şudur: "ben bir kadını/erkeği elde edebilecek ve evlenebilecek kadar duygusal zekaya ve iletişim becerisine sahibim, ama sen bunlara sahip değilsin. ben meşru bir şekilde üreme hakkına ve genlerimi bir sonraki kuşağa aktarabilme gücüne sahibim, ama sen değilsin ve meşru bir şekilde üreyemezsin."
halbuki her insanın kendi kaderi vardır, kimi evlenir kimi evlenmez. başkalarının hayatlarına burnunu sokmamamız ve her kişinin kendi yolculuğu olduğunu bilmemiz gerekir. kibir denilen şeylerden uzak durmak lazım.

acinicak bisi zaten. insallah 30'uma gelince hala sap sap dolasmam.

acımak doğru değil.
ancak bekar olan çoğu kişi kendi kararı ile bekar değil ki.
hayallerini kaf dağına koymuş, armudun sapı üzümün çöpü derken evlenememiş.
biraz da gerçekleri konuşalım.
sosyal medyaya bakıp herkes prenses/beyaz atlı prens istiyor, sevgiyi ikinci üçüncü beşinci plana atıyor, benim neyim eksik diyor.
sen mikemmelsin hadi tamam kabul ettik. ama benim kabul etmemle olmuyor işte.
bundan sebep güzel bayanlar veyahut erkekler bile bekar kalıyor. çünkü kendini fasülyeden nimet saydı ve gerçekleri göremedi.