futbol

avam, mıymıntı, tek hücreli, aptal, sünepe, pısırık tiplerin tutkunu olduğu spor dalı.
oynayanı ayrı, izleyeni ayrı hırbodur.

niye böyle olduğuyla ilgili bir fikrim yok. araştırılması lazım.

futbol'u sadece iki takımın arasında oynanan bir müsabaka olarak düşünmek yanlıştır. kazanma isteği, hırs, mücadele futbolun olmazsa olmazlarından olsa da,futbol ;
arjantin'de, sınıf mücadelesi; superclasico (bkz: river plate-boca juniors)
ispanya'da iç savaşının başlangıcı: el clásico, (bkz: real madrid - barcelona)
iskoçya'da mezhep çatışması: (bkz: celtic - glasgow rangers)
italya'da (b:faşist- antrifaşist çatışması); (bkz: ss lazio - as roma)
hollanda'da sınıf mücadelesi; de klassieker : (bkz: ajax - feyenoord)
mısır'da sömüren - milliyetçi mücadelesi; (bkz: al ahly - zamalek)
rusya'da halkın takımı vs ordunun takımı: (bkz: spartak moskova - cska moskova)
romanya'da asker, polise karşı: (bkz: steaua bükreş - dinamo bükreş)

futbol'u basit bir oyun gibi düşünmek, cahil cühela, kendini yetiştirememiş, sığ düşünen,burjuva, lümpen işidir...
çünkü futbol,
asla sadece futbol değildir

bir spor olarak harika fakat spor olarak gören çok az insanın olması üzücü.

diğer taraf çok güçlü oldu.

tamam kanka en elit sensiiiin.
tanım: en çok izlenen sipor dalı.

izlemekten en çok keyif aldığım spordur. erkek olsam kesin ronaldo bendim.

basketboldan daha keyifsiz en azından bana göre.

foot + ball. ayak topu.

#2375091 ayak feministlerinin ilgiyle takip ettiği spor.

futbol eğlenceli bir spordur. kimi gerçekten iyi oynar, kimisi gerçekten iyi takip eder izler, kimisi de iyi tahmin yürütür.

politiktir, dünyanın her yerinde bu böyledir.

göt korkusu yaşayan tiplerin futbolda siyaset olmaz söylemleri sadece göt korkusundandır.

bu kadar büyük kitleye sahip bir oyunda insanlar ses çıkarıyor diye linçlemeye girişenlerin vakti çok az kaldı.

senelerce ofsayta düştük ama bu sefer sağlı sollu ataklarla geliyoruz, yakında top ağlarda olacak.

yukarıdaki arkadaşa ekleme yapmak istiyorum. futbol sadece futbol değildir çok doğru. tribünlerde her zaman siyaset olmuştur. hatta hatırlar bazıları, yugoslavya iç savaşından önceki en önemli olaylardan biri olan zagreb'teki statta oynanan dinamo zagreb-kızılyıldız maçı yugoslavya'nın parçalanmasında ilk ateşi yakan olayların yaşandığı maçtır. sadece 22 kişi 1 topun peşinden koşmuyor insanlar, bazıları da özgürlük peşinde koşuyor.

kitlelerin afyonudur.

yeri geldiğinde muhalefetin yapamadığını yapan sektördür. iktidarı zorlar, sorgulatır mı bilmem ama taşı gediğine koyar. bugün beşiktaş dün fenerbahçe ile gördük. var olsunlar.

gerçek zamanlı bir strateji oyunudur.

insan olmayıp da kendine aşık ettiren spor dalı.
90 dakikalık süreden sonra çok üzülmüş ve ya çok sevinmiş olabileceğiniz spor dalıdır

endüstriyel haliyle karıştırılmaması gereken güzel oyundur.

on bir kişilik iki takımın oynadığı ve sonunda almanların kazandığı bir oyun olduğu söylenirdi bir zamanlar ama bu son yıllarda biraz değişti. yine de futbol, yani gerçek futbol, çok önemli ve heyecan verici bir oyundur.

dış müdahaleler olmadığında, sadece on kusurlu hareket dışında ihlal yapılmadığında futbolun tadına doyum olmaz. kendi ekseni etrafında bir dönüş yapan ya da taç çizgisinin bir iki metre kadar içinde topu kontrol eden yahut yarı alanın kendi sahasına bakan diliminde topla buluşan bir futbolcuyu izlemek her zaman büyük bir keyiftir.

fena halde hayata benzeyen futbol insanlara hayata dair çok şey anlatır haliyle. maç kazanmak için deli danalara dönen futbolcuları izlemek değil kast ettiğim şey ama rakibi kart görmesin diye uğraşan carles puyol delikanlılığı bize çok şey anlatabilir.

deniz tarafındaki kaleden esen serin bir rüzgara kapılıp futbolun entelektüel bir oyun olduğunu da söyleyeceğim. albert camus, vladmir nabokov ya da orhan kemal'in futbolcu geçmişleri de yeterli kanıttır aslında ama moussa sow'un attığı röveşatalar, gheorghe hagi'nin sol ayağı bence birer nehir roman kadar büyüleyici idi.

futbol sadece futbol olmadığı için yirmi iki adamın bir topun peşinde koştuğu basitliğine indirgenebilir bazıları tarafından. hatta nazım hikmet bir futbol yazısında üşenmeyip yirmi iki kişi olduklarını saymıştı bile. ama futbol çok daha fazla kişidir. tekerlekli sandalyesinde her maçı izleyen sezgin özcimbomlu da dahildir futbola.

futbol bir ölüm kalım meselesi değildir, daha fazlasıdır. sergen yalçın'ın falsolu topuk pasıdır, higuita'nın akrep vuruşudur, kaptan tsubasa'nın ta kendisidir, fenerbahçe maçında sıra tutmaya çalışırken maça giren kaymakam cafer'dir.

futbol çok şeydir ama endüstriyel değildir.

kapitalizmin halk kitlelerini uyutmak ve sömürü sürekliliğini sağlamak, bütün akli melekeleri istop ettirmek için topluma saldığı afyon , seküler dinsel ayin gibi yakıştırmaları artık kimse iplemiyor. herhalde en son 60'lı yıllarda falan yapılıyordu bu tür benzetmeler.

bu da bir keyif , haz . bedensel olduğu kadar ruhsal , tinsel de olabiliyor bazen. hele ki türkler gibi duygu durumu çok yüksek bir millete , bir aşkınlık hali yaşatıp kendinden bile geçirebiliyor bazen.

emek, alın teri, çok çalışma, yetenek ve biraz da şans isteyen ve sakatlıklara, vücut rahatsızlıkları gibi olumsuzluklara da gebe olmasına karşın bulunduğu konumdan dolayı dünya çapında en favori spor dalı. dünyanın en büyük eğlence araçlarından da biridir. kulüp başkanı, asbaşkanı, idaresi, menajeri, teknik ekibi, futbolcusu ile milyonlarca dolar paraların ve bol sıfırlı banknotların isminin geçtiği bir meslek dalı ayrıca. doğduğu topraklar ve beşik olarak ingiltere ismi işaret edilir. ama futbolun ve futbolcunun esas geliştiği yerler sokak araları, mahalle sahalarıdır, boş arsalardır. sokak aralarından başlayıp kapasitesi büyük stadyumlara uzanan futbol oyunu, boş bir alan üzerine kurulu taşlardan oluşan minyatür kale ve oyun malzemesi olarak plastik bir top veya top haline getirilmiş bir kola kutusu, imkan varsa da meşin bir yuvarlak yürütülen fakir eğlencesi olarak tohumlarını atmıştır. bugüne bakarsak futbol daha çok erkek bireyleri tahakküm altına almış, spor ve eğlenme faaliyetini de aşıp maddiyat odaklı hatta iddia, loto, toto gibi bahis ve talih oyunları ile bir sektöre de sebep olmuş bir oyun.

futbol bütün toplumlarda emniyet ventili görevi görür, asıl amacı budur.

futbol; vatandaşların her gün sömürüldükleri, manipüle edildikleri yaşam koşullarında içlerinde biriken öfeklerini yine kendilerini sömüren şirketlerin logoları ve renkleriyle donanmış bir şekilde küfür edip zıplayıp, dışarı atmalarını sağlar.

stadyum bir nevi soft-savaş ortamıdır; taraftar, bir askerin çatışmaya girdiğinde aldığı hazzın küçük bir kısmını futboldan alır. yakılan meşaleler, aynı anda yapılan manevralar, savunulan bir kale, komutanların militarist demeçleri, takıma strateji geliştiren teknik direktör generaller, ordunun asıl sahibi sermaye sahipleri, vb şeklinde örneklendirilebilinir.

ayrıca 90 dakika, kitlelerin gazını almak, onlara biraz küfür ettirip kardiyo yaptırtıp evlerine göndermek için iyi bir süredir. alternatif bir tatbikattır yani ya.

bu nedenle taraftar davranışları yasaklanmaz, yasaklanırsa öfkenin toplumsal olarak örgütlenmesinden korkulur. hükümetler için bu çok ciddi bir sorundur.

onca adamın stadyum enerjisiyle polisle çatıştığını düşünün. tanıdık geldi mi?

ezcümle: otorite sömürdüğü taraftar-askerin öfkesinden korkar. taraftar asker öfkesini otoriteye yönetlmemek için otoriteye ödeme yapar.

top döne döne kaleye girer, golü yiyen kendisidir, bu durum taraftar-askerin çok hoşuna gider, biraz daha sevinip zıplar.