gece olduğunda duyguları daha yoğun hissetmek

gece aldığım radikal kararlar sabah düşününce çok saçma geliyor.

entel yürüyüşü.
ikinci adım kitabın son sayfasına not yazmak, ücüncü adım ise ilk sayfaya yazmaktır.
bu adımları başarıyla tamamlayan en son olarak "ooo kitap gibi karı" deyip çevirip çevirip okur.

yalnızsanız ıstıraptır. acı verir.

çok doğal. tamamen içedönüyorsun çünkü savaşacak dış uyaranlar yok.

vardır böyle bir şey. gece, yalnızlığın en çok hissedildiği, duyguların en yoğun yaşandığı, bütün yapılanların en sorgulandığı zamandır. daha duygusal düşünmeye yatkın oluruz. daha yoğun yaşanır duygular ve mantık biraz daha geri plana atılır. mutsuzluğun en uç yaşandığı zamandır aynı zamanda. karanlık insana mutsuzluğu, umutsuzluğu, korkuyu çağrıştırır. tehlikeli zamanlardır. ama aslında en temiz zamanlardır da.. en masum.. başlangıcın bir öncesi. ve belki en huzurlu ve sessiz..
ama evet, duygular hep en yoğundur.

bunun farkındalığını yaşayıp yinede büyük kararlar almak. arttırıyorum, düşünmek için sabahı beklemeden uygulamaya geçmek; daha çok arttırıyorum, hata yaptığının farkında olup ‘battı balık yan gider’ deyip üstüne bir hata daha yapmak. sabahta kendini ‘iyi ki yapmışım yoksa içimde kalacaktı’ diye telkin etmek… yaralıyım bu ‘gece’ mevzusundan.

doğru tespittir.
çünkü gece olunca gün içindeki telaşe biter, yanında yakınında kim varsa evine döner.
gün bitmeye doğru giderken günün hesabı yapılır. geçmiş ara ara göz önüne gelir.
ilerleyen saatlerde yalnızlık varsa kişinin üstüne çöker. düşünceler düşünceleri kovalar durur işte.
geceler de haliyle duygusallaştırır insanı.

çünkü yıldızlar karanlıkta gözükür

yaşadığım bir durumdur.

mesela ben her akşam; hayatımdan, akp'den, beni bu kadar depresif yapanlardan, tanrıdan, saçma ahlak kurallarından ve özgürlük düşmanı faşistlerden daha çok nefret ederim.

gece olunca.

entryleri okuyunca bir tek bana olmuyormuş dedirtendir.

günün yorgunluğunu geçirmeye çabalarken bir yandan da duyguların yorgunluğunu, düşünce kirliliğini daha bir bünyeye yapışık hissetmek. bitmez o yoğun hisler, bir tünelde boşluğun içine sürüklenmek misali… aynı şey hastalık ya da aşk konularında da öyledir. her hastalık gece azar. ve herkes yoğun duygular altında birine kapılabilir…

bu konuyu cennet mekan sevgili (bkz: lapsekili tayfur) güzel bir şarkı ile anlatmıştır.

gelip çöker yalnızlıklar,
dört yanımda taş duvarlar,
zindanım olur geceler.
kurşun gibi şu gönlüme,
dert yağdırır dertlerime,
düşmanım olur geceler.

kötülükler gibi üzüntülerde gece çöker.
çünkü bu ruhsal karabasanlar, sizin yalnız kalmanızı beklemektedir.

gecenin verdiği duygusallık ve romantizmden kaynaklanandır.