geceleri uyutmayan dertler

her derde katlanırım da haksızlığa katlanamam.

dert değilde, bir çok hayata geçirilmesi bekleyen fikir var. kimi benim tembelliğimdem kimi sermayesizlikten başlamıyor. günden güne daha çok sesleri çıkıyor ama inşallah bir gün onlar kazanacak.

aslında ne olduğunu bulamadım ama uyutmuyor işte. uyku ilacı da aldım eczaneden. yine uyutmuyor. hiçbir etkin yoksa plasebo etkin de mi yoktu vicdansız ilaç.

iyi geceler mesajı neden yazmadı.. yoksa uyumadı mı ?

hadi size muazzam dert..düşünün durun.

ev sahibi öyle bi tavan yaptırmış ki
insanın tavana bakıyorum diye
foto atası bile gelmiyo
sanırsın akp belediye başkanının ofisi

olası bir marmara depreminde enkazda kalmak bir yana deprem sonrası şehrin hali,aklı kaçırtacak cinsten,uyutmuyor arkadaş.
99 ya da 6 şubat depremini yaşamayan anlamaz. sosyal medyada şahit olmak gibi bir şey değil bu deprem.

arabanın farlarini kapattım mi acaba. neden stop edilince far açık kalabiliyor arabam eski mi?

ruhun üşümesi diyeyim de, kısa olsun.

yarına yetişecek sunum.

kargomun akıbeti
he bide de iş

diş ağrısı, kalp ağrısı, hastanede sevilen birinin yatması, bir yakınını yeni kaybetmiş olmak.
gerisi tırı vırı.

dert değilde, algoritmaya taktım, algoritma öğreneceğim. türkçe videolar kesmedi ingilizceye geçiyorum. yarında detaylı araştırma yapacağım. çünkü daha doğru dürüst bir şey bilmeden beni oldukça mutlu eden dijital ürünler yapabildim yapay zeka ile. eee düşündüm ki birde ben yazılımı ve algoritma mantığını güzelce bilsem allah bilir neler neler yaparım dedim bir gaza geldim.
prompt engineer lik becerime teknik bilgiyi ekleyince muhtemelen manyak ürünler çıkaracağım, manyak derken niş ürünler ama o nişi en iyi ve en pratik çözecek şekilde. yani bir instangram dan ziyade aşırı gelişmiş ama kullanımı kolay, pratik ve olabildiğince flexibility* bir çözüm yada olan bir çözümün gelişmisini sunmayı planlıyorum. daha doğrusu kullanıcıya mükemmel bir arayüz deneyimi ve işlevsellik amaçlıyorum. şu an kendi zevkim ve ihtiyaçlarıma göre yapay zekaya takılıyorum ama gelecekte teknik bilgi sahibi olursam pazarlanabilir ürünlerde yapmam mümkün. lakin gidip herhangi bir şirkette çalışmak asla ilgimi çekmiyor, saatlerce ekranda 1-2 gün okey ama tüm hayat geçmez. ben zaten bana sağladığı özgürlük olasılığını seviyorum.

en sevdiğim insanlardan biri artık hayatta değil.
kendimi anlatmak istiyorum, benimle konuşsun istiyorum ama bunun mümkün olmayacağı düşüncesi delirtiyor. umarım öbür dünya dedikleri gerçekten vardır ve biz orda konuşabiliriz.

"benim de mi düşüncelerim olacaktı,
ben de mi böyle uykusuz kalacaktım.
sessiz, sedasız mı olacaktım böyle?
çok sevdiğim salatayı bile
aramaz mı olacaktım?
ben böyle mi olacaktım?" *

şu var derdi merdi bir kenara bırakınca...

beyninizdeki seslerle savaşmayı bırakınca o uyku nasıl geliyor...

ip elini acıtıyorsa, onu bırakmalısın...

*

şah hatayi’nin çaldıran yenilgisinden sonra uzun bir overthink süresinin olması.
yaşamını yitirmesinin ardından on yaşındaki evladının hükümranlığa geçmesi.
zevcesinin osmanlı’ya esir düşme hikayesi doğru mu gerçek mi
zülfikar nerede, kıyamette mi zuhur edecek.

bu sezon dertlerim bunlar.

o son küfrü etmeyecektim.