gezi parkı

istanbul'un beyoğlu ilçesine bağlı, taksim cumhuriyet anıtının kuzey batısında bulunan park. güzel ağaçları ile dillere düşmüşlüğü vardır.

olaylarıyla meşhur parktır. gezi parkı dönemi attığım twitler ortaya çıksa hapse girerim sanırım .

hükümet karşıtı büyük eylemlerin ateşleyicisi olmuş parktır, severiz.

28 mayıs 2013 günü taksim yayalaştırma projesi ile parkın bir duvarının yıkılması ve ağaçların kesilmesi ile protestolara sebep olan parktır.

"anlamanın, anlaşılmanın, anlatmanın, hiç tanımadığın insanlarla kol kola olmanın, kaçmanın, koşmanın , saklanmanın, gülmenin, ağlamanın, çaresizlikten kahrolmanın, birken bin olmanın ve tüm bunların bir parçası olmak hayatta yaptığımız en doğru şeylerden biriydi. "

ilk başta masumane olarak başlayıp sonradan bazı kişiler tarafından vahşileştirilen bir eylem olarak düşünüyorum.

gezi olaylarından dolayı şu anda metrekareye 50 polis düşen yerdir. halktan çok sivil/üniformalı polis geziyordu benim gittiğimde. ağaca dayanmış kitap okuyan kız gördüğümde ićimden polise inat yapıyor diye düşünmüştüm.

başta güzel, bilinçli, anayasanın sunduğu ''protesto'' hakları çerçevesinde gerçekleşen daha sonra krizden fırsat istifade edenlerin karıştığı bir tatsız olay.

burada bir takım sloganlar ortaya çıkmıştı ve koca koca yazarlar, profesörler bunları acayip yaratıcı ve komik bulmuştu. işte bu insan ruhunun çürümesinin en açık örneklerinden birini sergilemişti. mesela bir kaç örnek verelim bu sloganlardan:

"gta'da polis döven nesile sataştın."

"çare drogba!" mesela bu en ünlü olanlarından birisi.

"slogan bulamadım." buna da çok güldüler ve yaratıcı buldular.

"allahını seven defansa gelsin."

"tek yol çukulata."

"sis atma o. ç."

"tayyip winter is coming."

"ne yazacağımı bulamadım ama anarşi filan işte."

şu duvar yazılarına şöyle bir baktığım zaman gördüğüm şey, bir şeyler söylemek isteyen ancak beyni internet kültürü, bilgisayar oyunları, futbol, diziler ile iğdiş edilmiş, her duygusunu oradan aldığı kalıplarla ifade etmek zorunda kalan yarı-cahiller. istedikleri şey, gelişimini tamamlamış bir endüstriyel toplumun vaadettiği bir hayat tarzını özgürce yaşamaktan ibaret. çevreye ve betonlaşmaya karşı ne kadar duyarlı
oldukları üçüncü köprüye vermedikleri tepkide görülebilir.

nesiller boyu hatırlanacak bir başkaldırı, insanca yaşama mücadelesi. kafa sözlük için bir turnusol başlığı.

büyük ve unutulmaz olan park değil büyük insanların direnişidir.

bizzat halkın devletten türkiye cumhuriyeti anayasasını korumasıdır. ayrıca son 20 yıllık hükümetin de dönüm noktasıydı. geziyi bugün daha çok sol kesim sahiplenmiş gibi görünse de liberalinden milliyetçisine ülkesini seven herkes oradaydı ki en güzel yanı da buydu. sadece hukuksuzluğa karşı gelen bir grup her görüşten insan.

ayrıca en önemli sonuçlarından birisi de medya ayağıdır. halk büyük ölçüde ilk defa tv haberlerine kuşkuyla yaklaştı. çünkü kiminin üniversiteye giden çocuğu, kiminin akrabası gezideydi fakat iktidar tv kanallarından karalama kampanyası başlatınca bir kesim tv işlerini tamamen bırakıp twitter/facebook haberciliğine kaydı. iktidar büyük bir medya yapılanmasına gitti. demirörenler vs.

tarihe altın harflerle yazılacaktır.

bir dönemin mabedi.

kendisine başkanı olduğu ülkenin başkanı (soy)adını vermiş bir garip ve zalim diktatöre otel, avm ve rezidans yapılması karşılığı 500 milyon dolar karşılığı satılmış, %17 de komisyon alınmış istanbul'un göbeğindeki en büyük parktır.
parkın yıkılıp yerine beton dökülemeyeceği anlaşılınca tekneyle bodrum, marmaris turu yapılarak alınan 500 milyon dolar karşılığı "o olmadı burası olsun" diye yabancı diktatöre verilecek koy aranmış, bulunmuş ve günü birlik bir uçuşla o ülkeye gidilmiştir. diktatörün teklifi refüze etmesiyle komisyon dahil alınan tüm para iade edilmek zorunda kalınmıştır. kinin, garezin nedeni iade edilen o %17'ye karşılık gelen 85 milyon dolardır.

kimilerinin anlatamayacağı hikayeleri, gezileri, fikirleri varken,
bizim ileride çocuklara, torunlara "gururla" anlatacağımız direniş.
katılan, destek veren herkesi kucaklıyorum.

benim için yüzlerce kareden, "işin özeti" diyebileceğimiz kare şudur.



evet, duran adam.
işte tam olarak duran adama yapılanlardır ülkenin özeti.
sadece olduğu yerde hiç bir şey söylemeden, hareket etmeden duran bir insanı bile tartaklayarak gözaltına aldılar bu ülkede.
kişisel özgürlüğe müdahale hiç bu kadar can sıkmamıştı.
halkın bir "yeter" isyanıydı gezi.

michelle gurevich gibi bir müzik insanına "kiss in taksim square" adlı harika şarkıyı yaptırmıştır.

(bkz: vatana ihanet)

keşke olaylarıyla hatırlanmasa.*

başta öyleydi, sonradan böyle oldu falan geçiniz. sonradan hiçbir şey olmadı. provake etmeye çalışanları da ezdik. ağızlarını burunlarını kırdık.araya nifak sokmak isteyenleri de def ettik. inanmak isteyen inandı padişahına.biz ölmek için çok genç olanlar mücadele ettik. bundan sonra bir daha mı? yok. geçiniz. size değmezmiş.