güçlü olmak

göreceli bir kavramdır.

zorundasındır. olamazsan ezilir, bükülür, kıvrılır, kırılırsın. olursan da ateşten çıkan kılıç misali dövüldükçe kesinleşirsin.

heyt bee öyle tanımlar girilmiş ki... resmen güç aldım.
gölgelerin gücü adına güç bende artık.
şimdi gidip mahallenin girişinde ki tırı çekicem.

akşam ki haberler de: şok şok tır çekerken kolları koptu.

güçsüzlüğü bilmektir.

genel olarak benimdir.
aslında tek zayıf yerim cüzdanımdır.

gücün tanımı kişiye göre değiştiğinden kime göre ne göre güçlü olmaktır?

güçlü olmak aslında o kadar zor değil ama güçlü kalmaya dayanmak zor. kimseye eyvallahım yok diyen biri bile robinson crusoe olmadığını anladığında yelkenleri suya indirir. insan aç kalır , susuz kalır yine bir şekilde yaşar ama anlam duygusunu yitiren insan için işler o kadar da kolay değil.

zaafı olmayan insan güçlüdür ama zaafı olmayan da insan mıdır bu da ayrı bir konu.

sevdiğim bir yöntem var. yapması zor, ancak uyguladığında çok eğlenceli oluyor.

berbat şeyler yaşamaya başladığımda dahi kahkaha atmaya ve bu işten daha fazla nasıl keyif alabileceğime bakıyorum. en olumsuz koşulda bile koşullara meydan okuyup, gülümsüyor ve asla teslim olmuyorum.

bunu yapabildiğim zamanlarda kendimi çok güçlü hissediyorum. kim bilir, belki bir gün her daim yapabilen birisi olurum. *

cebinde paran, belinde silahın, çevrende adamın, arkanda ailen yoksa mümkün olmayandır.
maalesef..

kahpelerle dolu bir dünyada çok zordur.

on beş kişiye saldırıp, vurup vurup doymayıp, yara alıp yıkılmamaktır.

belli bir yaşa kadar başkasının yanında ağlamamak diye sandığım şey
ama zamanla anladım ki asıl güçlüler ağlayanlarmiş evet ağladım üzüldüm ama şimdi mutluyum toparlandım

sevmediğim bir tanım. ailenden, arkadaşlarından birini kaybediyorsun ve sana gelip "güçlü ol," falan diyorlar. bir de bunun, "sen çok güçlü bir kadınsın," olanı var. kalıplaşmış cümleler hiçbir şeye yaramıyor ve o yüzden benim için dünyanın en gereksiz olayı bu.

sevdiğim birini kaybettikten sonra neden güçlü olayım ki? adı üstünde sevdiğimi kaybediyorum. tabii ki dağılacağım, ağlayacağım, belki hiç konuşmayacağım bile. mutluluk en dibe kadar yaşanıyorsa üzüntü de en dibe kadar yaşanmalı. güçlü olmakla mükemmel olmayı karıştıranlar da var, ki bence bu en beteri.

hiçbir acı kalıcı değil, geçmez denilen ne varsa geçiyor ama yine de bunlar o acıyı yaşamamanız gerektiğini ya da çok uzun süre yaşamanız gerektiğini göstermiyor.

güçlü olmak gibi tanımlara inanmıyorum. kötü bir olay yaşandığında insan bunu kontrol etmeyi başarmalı, kendine hakim olmayı bilmeli ve en önemlisi çok dağılsa bile eskisinden daha iyi olacak şekilde geri dönmeli. bu bence güçlülük değil, insanın kendine verdiği değerdir.

birine gidip "sen güçlüsün," deseler ağız dolusu söver kapıya koyarım. halterci miyim neyin gücünden bahsediyorsun? insanım, yıkılacağım ki daha sağlam olayım.

çevremden duyduğum şeylerden biri.
güçlüymüşüm.

hayır, yalnızca hayatın geçici bir durum olduğunu fark etmiş ve her şeyi yeterince önemseyen biriyim.
kendimi bile.
farkındalığa güçlülük diyorlar.

eşittir yalnızlık.

bir yanında adalet diğer yanında merhamet olmadıktan sonra bi anlam ifade etmez.

insanın kendini güçlü hissetmesi daha önemlidir.

sen güçlüsün derler ama gel bana sor kardeşim öyle miyim? değilim.

yıllardır yüksek ağırlıklar kaldıran ve sık sık güçlü güçlü adamlarla güreş tutan biri olarak hiç şüphesiz en önemli bölgenin önce bacaklar olduğunu söylemek zorundayım.
insanların ekseriyetinin zerre sallamadigi ama direkt olarak kondisyonu yüksek her biri birbirinden bağımsız iki güçlü bacak vücudun en önemli bölgesidir.

üst bölgeniz ne kadar güçlü olursa olsun eğer bacaklarınızın yeteri gücü ve kondisyonu yoksa değerli insanlar yüzde yüz emin bir şekilde söylüyorum o güç pek bir işe yaramıyor. çünkü bütün vücudu taşıyan ve güç üretimini sağlayan bacaklardir. ve bacaklarınızı kesildiği anda vücudun dermanı en çabuk o zaman kesilir.

ve en önemli ikinci bölge ise core ve sırt bölgesidir. bacaklarınız çabuk yorulmuyor ve birer iki kolon gibi olduysa core ve sırt bölgesi vücudun en çok güç üreten bölgesidir.

evet sözün özü önce güçlü ve çabuk kesilmeyen bacaklarınız ve güçlü bir core bölgesi ile donanmış sırtınız varsa ortalamanın oldukça üstünde bir güce sahipsiniz kolay kolayda herhangi bir boğuşma da yıkılmazsiniz.

"bir dik duruşun kaç yenilgi, kaç gözyaşı, kaç kalp ağrısı ettiğini bilemezsiniz"