hal hatır sormadan konuya giren insan

kendimdir. yapmacıklıktan hiç haz etmem, eğer cidden halini hatrını merak ediyorsam sorarım, etmiyorsam bahsini etmem. sanki hal-hatır sormak selam vermenin yerini almış gibi davranıyor insanlar. belki de hal hatır sormadan, merhaba ile yetinmem benim eksikliğimdir ama kesinlikle gereksiz, iki tarafında ilgisini çekmeyen kısa sohbetlerin önüne geçmiş oluyorum en azından.

olması gerekendir konuşurken illaki konu oraya gelir.

tez canlıdır.

pişkinliğin verdiği miskinlikle, size işi düştüğünü yoksa yüzünüze bile bakmayacağını kolaylıkla anlayabileceğiniz tip.

samimiyetsiz insandır. özellikle uzun zamandır konuşmadığın bir kişiyse merhaba, nasılsın demek kimsenin ağzını yormaz. direkt mevzuya girmek arama nedeninin o konu olduğunu, bunun dışında aradaki ilişkinin önemsiz olduğunu anlatır.
(bkz: bir selam verir misin selam, merhaba veyahut nasılsın fark etmiyor)

gereksiz vakit kaybetmek istemeyen, cevabının önemli olmadığı nasılsınlardan, aslında iyi olunmayan iyiyimlerden sıkılmış insandır. aferindir.

samimi olduğunu düşündüğüm insandır.

derdi neyse, gevelemeden yapmacık hareketlerle giriş yapmaz, direkt niyetini söyler. ha sever miyim bu tip insanları, tartışılır.

beni geriyor aslinda hal hatir sorulmak, bir an once sadede gelsin, ne istedigini soylesin diye kivriliyorum. cok samimi oldugum insanlarla zaten merhaba demeye bile gerek yok, samimi olmayan birisine de iyi diye gecistirmekten baska yaptigimiz bir sey yok zaten, ne diye uzatilsin ki?

bazen heyecan yapıyordur. konuya çok odaklanmıştır. kötü niyetli yaklaşmamak lazımdır.

net insandır. uzun uzun konuşup kimseyi darlamaz.

benimdir,
bence meşgul insandır, kafasını kurcalayan işleri vardır, o yüzden o noktalardan uzaklaşamaz, sabırsızdır, çatlayan insandır,
genelde tamamlamaya çalıştığım bir şeyler olduğundan, benimkiler (yakın arkadaşlarım) alışkındır, watsup tan direk fotoğraf atarım önce, arkasından en az 3 soru..
sanki zaten yanyana duruyormuşuz da, şuna bir baksana der gibiymişim..

bu arkadaşlar kimya, mühendislik ve mimarlık eğitimi almış kişiler genelde, buluştuğumuzda da 1 saniyede filan he iyiyim diyip, kafada sorular kaynıyor çünkü, yüzüne bakmadan, yine direk fotoğraf, çantadan malzeme parçasını çıkarıp filan, aynı sorular, ki genelde benim deneylerim için buluşmuş oluyoruz, çünkü merak ettiğim şeyi söyledikten sonra geçmiş olsun, artık onlarda kurtlanmıştır...
buna kaynak yapılırmı, senin atölyede bunu kesebilirmiyiz, bu malzeme bununla karışırmı, bu erirmi, bu bükülürmü gibi..
bu tarz kafalar..

ben zehiri verdikten sonra biraz rahatlarım :) çünkü biliyorum, internetteki bilgilerle çözülemeyecek bir şey bulmuşumdur, ve onlarda duyduktan sonra uykuları kaçmıştır, aniden bir mesaj gelir yada telefon, aynen açar açmaz direk selamsız sabahsız, şöyle girer konuya arkadaş,

-şimdi sen o bilmemneleri alıyosun şurda buluşuyoruz, bende de şu var o işi şöyle halledicez
ben : ok, geliyorum.

ya da
ben : alo
-şimdi senin o kalıbı şöyle çeviriyosun, şununla olur o ancak, onun içinde şurda şu usta bilmem ne..
ben : ok

daha sonra :
-sen iyimisin napıyosun
ben : iyiyim bi yaramazlık yok, işte bir şu işi halledemedim oda niye olmadı anlamadım, ona bir daha baksakya tekrar, nasıl yapıcaz...
(tekrar döneriz yine atölye işlerine :)

onlarda sağolsun alıştılar hemen cevap verirler, çünkü cevap gelmezse arayacağımı da biliyorlar :/

öküzdür.

gereksiz samimiyetlere girmeden işimize bakalım kardeşim boş muhabbete gerek yok sana ayıracak fazladan 3 saniyem yok anlasana.

benimdir. birazdan bir iş isteyeceğim insana neden samimiyetsiz hal hatır sorayım. onu özlediğim,nasıl olduğunu merak ettiğim için aramamisim ki? demek istediğim müsait olup olmadığını sormama değil,naber nasılsın gibi samimiyetsiz sorular. bence diğerinden kesinlikle daha gerçek bir ilişki .

ya acelesi olan insandır, yada ivedik, ivecen bir karaktere sahiptir.

hep gereksiz samimiyet falan denmiş ama bence nezaket kuralı olarak, en azından basitçe bir hâl hatır sorulmalı. ‘nasılsın’ diyip konuya girilmeli bence, tabii çok uzatılmadan.

konuşacağım kişiyle samimiyetime dayanarak söyleyeceğim şey acilse sa as .... hadi bb deyip kapatırım. konuşamaz ama alınmaz da.

en azından direkt lafa girerek amacını belli ediyor.

sosyal yaşam için pek bir şey diyemem ancak iş hayayının yoğun olan dönemlerinde biri hal hatır sormadan, en azından merhaba demeden konuya giriyorsa, okeyim , ona bir şey diyemem.

sevdiğim insandır, aynı zamanda olmak istediğimdir. * eğer çok tanımadığınız bir insana bunu yapıyorsanız elbette kabalık olarak algılanabilir, ama tanıdığınız insanlara yapıyorsanız normal görülme şansı vardır. dediğim gibi ben severim mesela, zaten o konuya geleceksek uzatmanın çok da gereği yok diye düşünüyorum.