harry potter vs lord of the rings

kitap karşılaştırması mı bu yoksa film mi? hoş ikisi içinde fikrim yüzüklerin efendisi tabiki .lotr daha akıcı çok daha güzel bir edebi dille yazılmış bence harry potter dan bu yönüyle önde ve daha fazla emek var çok kapsamlı bir dünya yaratılmış lotrda . harry potter yaş ortalaması daha düşük izleyicilere de hitap edebiliyor artısı biraz da o.başta harry potter fanı olanlar genelde yaş ilerledikce lotr fanı oluyor bu da bir gerçek .

ikisi de çöp. diriliş ertuğrul tek geçer.

ikisini karşılaştırmak bence elmayla armutu karşılaştırmak gibi bir şey. ikisini de severim ama izlerken aldığım tat farklıdır.

lord teknik olarak daha donamlı bir seridir.sonuçta tolken amca elflere dil bile yazmış. harry(bkz: ),diğer yonlerden de kapıssada iki tık lord öndedir.

ikisinin de fantastik olması ve farklı bir evrende geçmesi dışında bir benzerlik göremediğim için kıyaslanmasının da saçma olduğunu düşünüyorum. fakat karakterlerin ve evrenin işlenmesi bakımından yüzüklerin efendisi daha başarılı bence.

fantastik edebiyatta büyü sistemleri vardır. bunlardan biri soft magic system'dir. soft magic sistemde büyünün limitleri, yöntemi ve sonuçları anlatılmaz. yani bu yapıda büyücüler büyü eğitimi almazlar, büyü için detaylı tariflerle uğraşmazlar ve bizler büyünün oluşum sürecine dair detaylandırılmış bilgilerden mahrum kalırız. aynı gandalf'ın büyü yapmasına şaşıran frodo gibi... demek istediğim; büyü bir şekilde yapılır, okuyucu da bunu kabul eder, irdelemez. bu sisteme en güzel örnek lord of the rings'dir. yeterince anlaşıldı ama bir örnek daha vermek gerekirse, örneğin; güç yüzüğü dövülür dövülmesine ama, bunun için nasıl bir metot izlenmelidir, hangi işlemi atlarsak güç yüzüğü yapımı başarısızlığa uğrar gibi soruların cevapları yoktur. dövdük, oldu işte birader, tatava yapma derler adama...

bir diğeri de hard magic system'dir. yani yukarıda yazılanın tam tersi diyebiliriz. bu sistemde büyünün nasıl yapıldığı, büyünün sınırları ve sonuçları açıkça belirtilir. bu sisteme en güzel örnek death note'dur. birçoğumuz izlemişizdir herhalde... ölüm defterinin kullanım kılavuzu üzerine nasıl kafa patlatıldığı ortada... öyle sadece ismi yazılan kişinin pat diye ölmesi gibi yüzeysel bir yapı yoktur. defterin kullanımıyla ilgili hikayeye de direkt etki eden bolca detaylı kural görürüz. örneğin; deftere ismini yazacağınız kişinin gerçek ismini bilmelisiniz, yüzünü görmelisiniz, ölüm şeklini belirtmelisiniz (belirtmeseniz de olur), isimlerini bilmediğiniz kişilerin isimlerini öğrenebilmek için sadece deftere dokunanların görebildiği ölüm meleğiyle anlaşma yaparak ömrünüzün yarısından vazgeçmelisiniz vb. birçok kural...

zaten büyü okulunda geçen ve büyü eğitimini başından sonuna kadar bize gösteren harry potter'ın hangi sisteme dahil olduğunu söylememe gerek yok herhalde? her büyü için tonlarca kurala uymanız gereken a wizard of earthsea ise hard magic sistemin zirve noktasıdır. bu eserde büyü yapmak için o kadar çok kural vardır ki büyücüler bile "iyisi mi biz büyü müyü işlerini bırakalım" kafasına gelmişlerdir.

tolkien, eserini mitoloji gibi dil, coğrafya ve krallıklar üzerine yazmış olabilir. hatta gibi değil, öyle zaten. her ulusun kendi kimliğini kendi tarihi mitolojisine dayandırdığı bir dönemde, ingiltere'nin dönüp yaslanabileceği bir mitolojisi olmadığı için tolkien, "kahretsin ben yazarım" demiş ve elini taşın altına sokmuştur. lotr aslında modern bir ingiliz mitolojisidir. ya neyse, konu bu değil... tamam adam her türlü detayı yazmasına yazmış ama iş büyüye gelince "size bu bile fazla ulan dümbükler" diyerek geçiştirmiş sonuç olarak...


ama ben fantastik evrende büyünün simyasını neredeyse atomlara kadar inceleyebilmek isterim. sıfırdan yazılan fizik kurallarıyla büyünün nedenselliğinin oluşturulmasını, en azından üzerine kafa patlatılmasını isterim. bu yüzden benim oyum harry potter'a... her ne kadar çocuk kitabı diye alay etseler de varsın öyle olsun... uyduruk tarih kitabı okumak istesem gider gerçeğini okurum mandrake...

harry potter diyorum. *

benim için ikiside başyapıt ve çok başarılı projeler ama bir seçim yapmam gerekirse harry potter diyorum.

5 yaşındaki çocuklara anneni mi daha çok seversin babanı mı diye sorduklarında çocukların yaşadığı kafa karışıklığını yaşatouor bu soru bana. ikisi de benim bebeklerim ayıramam

soylu bir at ile katır kiyaslamaktir. lotr tek bile atmadan çift sayar.

lotr havada karada alır

bu iki seriyi karşılaştırmak yapılabilecek en büyük hatalardandır.

kesinlikle ve değişmez şekilde lotr

offf ikisini de çok seviyorum ama lotr bilmiyorum ya daha iddialı

harry potter diyen net ergendir. lotr çağları aşan bir filmdir.

birbiri ile alakasi olmayan, hitap ettikleri kesim, yansıttıkları olaylar, alt yapısı, sistematiği, ulan her şeyi birbirinden farklı iki eserin versusudur. anlamsızdır.

harry potter cocuklugumuzdur, çevirisini bekleyemeyip ingilizcesinden okuduğumuz bir seridir.

lotr ise yorumsuzdur. hani o evreni, sistematiği anlatmak için benim bilgim yetersiz kalır. eminim burada lotr külliyatıni ezberlemiş yazarlar vardır.

asla ve asla ikisini ayıramam ama ilk izleyeceğim hep lotr’s tabii ki.

harry potter geçilmezim.

lotr ve harry potter seçme sebepleri özetle şöyle:

lord of the rings:
- mükemmel senaryo
- mükemmel görsel efektler
- mükemmel oyuncular
- her yönüyle kaliteli film
- zamanının ötesinde bir başyapıt

harry potter:
-ergenken izlediğim ilk film serisi

harry potter kaç yaşıma gelirsem geleyim içimi pır pır ettiren, çocukluğumun en tatlı zamanlarını tekrar tekrar yaşatan eski bir dost; lord of the rings komşu yazlığına yaz tatiline gelen almancı çocuk. iyi güzel ama anlaşamıyoruz ki...

dolayısıyla çocuk ruhunu seven bir yetişkin olarak harry potter diyorum.

harry potter'ın tokatlamaya tenezzül bile etmeden aldığı versustur.
yıl 2022 hala ne zaman üzülsem açıp baştan sona bitiriyorum.
yüzüklerin efendisi ne ya çöp.