hüzün

hiçbir şeye alınmadığı düşünülerek konuşulan kişinin aslında narin olması

nerede ne zaman geleceği belli olmaz.

oturağı çıkarılmış kalan zincirleri üst direğe sarılmış salıncak.

"geçmişten gelen sesler,
gözümden kaçan gözler,
ne kadar çok tırmansam
benden yukarıda gizler."

insanın, birçok şey için, duygusal olarak çöküşü demektir.
ama, sevdiğini kaybetmesi, sevdiğinin avuçları içinde eriyip gitmesinin ve ona herhangi bir yardımda bulunmaması işte bu hüznün bile yanında hüzünlendim bir andır.

hasretini deli gibi çektiği şeyin ne olduğunu bilemediğinden kendi deminde ağırlaşan, sıkı sıkı sarılmayı umarak bakışlarıyla boşluğa uzanan hal sahibinin, her nefes alışında içinin kıyılmasıdır.

ona artık hiç bir yorganın altı huzur sağlamayacak, hiç bir omuz teskin edemeyecek, hiç bir sokak onu neşeye çıkaramayacaktır.

sular denizinden çekilmiş, dalga olup onun sahilini serinletmeyi unutmuştur.

aşığım. ben acıdan yanayım.

giz.

bir şarkısı olsa
masum değiliz
olurdu.
hüzünle bu kadar iyi giden başka bir şarkı olabilir mi?
open.spotify.com/track/4a6u...

var oldukça peşini bırakmayacak hezeyan. mutsuzluğun en yakın arkadaşı. olumsuz duyguların başı. aniden çökerten, yavaş yavaş kanına giren, insanı içten içe çürüten durum. sürekli tekrarlanan, sevimsiz hatırlatmalar yapan, unutulmayan iç kapanıklık. talihinde varsa o kapanıklık açmak için uğraşmaya değmez. hüzün ile yaşamak, parça parça parçalanmaksa hayat ve bazılarının üzerine sinmişse o koku hissedilenler buhranlı ve mide bulandırıcı olur. eriten, çürüten, parçalayan, çarpan yani geberten şeyler. öldüren şeyler.. önemsiz şeyler bu kırgın, bitkin ve umursamaz duygular. kalbini karartan, karanın izini bırakan ve hiç aydınlanamayacağının farkına varan, öğrenilmişlik çaresizlik. sen varken her daim var olacak hezeyan....

ne zaman geleceği hiç belli olmaz.

en çok, hüzzam makamına yakışandır.

ha(ni)miş: hüzzam kelimesini hüzün ile hiçbir etimolojik bağlantısı yoktur.
okun yayını geri doğru çekip gererken çıkan "hüz" sesi ile, okun yaydan fırladığı anda, yayın gövdesine çarpan kirişten çıkan "zam" sesinin bileşiminden türetilmiştir.

iki yüzü de kara madalyondur.

insanlığın en eski duygusudur. insanlığın hep yeni duygusudur.

the thrill is gone

kimsesizken ağırdır.

eşlik eden bir şarkı, şiir, söz varsa daha da derinleşir.

uykularında ve uyanık olduğun anlarda, notaların arasında, keyifle izlediğin filmin bir sahnesinde, çok sevdiğin yazarın bir paragrafında, hiç tanımadığın birinin gözlerinde, sevdiğin insanların herhangi bir sözünde, annenin dizlerinde, babanın yokluğunda, çocuğunun kokusunda, özlediğin çok uzak bir yerde, ya da yüreğinin derinliklerinde; her an her yerde karşına çıkabilen fakat beklenmeyen, hem tatlı hem de acı; tanımlaması hayli zor olan tuhaf bir his.

...
hüzün ki en çok yakışanıdır bize
belki de en çok anladığımız..
...
diyor ozan.. kim bilir.. doğru belki de..