insanın intihar etme nedeni

elbette birçok sebebi var keder üzüntü çaresizlik belirgin olanlar, ama bence en korkutucusu boşluk hissi hiç bir şey hissetmemenin hissedememenin ortaya çıkardığı varlık ve yokluğun arasındaki sınırın muğlaklaşması durumu.

çelişkili durumlar halidir.
salt olarak kişi kendisinden sorumlu değildir. kişi belli bir yaşa geldiğinde onun çevresine karşı sorumlulukları oluşur ve bu sorumluluklardan öte bir bağ kurulur.

bu bağ kişinin sorumluluklarından biridir.
aslında tam da bu bağ ve ya bağlar bile intihar için bir sebep teşkil edebilir.

hiç unutmuyorum haberlerde vardı; bir ailede anne vefat ediyor ve 3 çocuğuda yazlıklarına gidip hep birlikte intihar ediyor. düz mantıkla salt olarak bu bağ 3 kişininde intihar etmesine sebebiyet veriyor.

garip bir durum.

ama intiharların artması, bu başlıkta da görüleceği gb intiharlar artık meşrulaşmaya başlıyor bir yandan. genel olarak da sebebi; ekonomik ve yaşamın zorluğu oluyor.

peki ama intiharı bu anlamda meşrulaştıranlar neden bunun asıl yaratanlara karşı öfke duymuyor da intihara daha meyilli oluyor? burada da güç dengesi çıkıyor, çünkü karşısındakinin çok büyük bir güç olduğunu düşünüyor.
oysa öyle bir durum yok!

burada kapitalizmin bireyselleşme politikalarının etkisi çok diye düşünüyorum.

bu konu ile ilgili intihara meyilli her bireydeki vaka durumu ayrı ele alınmalıdır çünkü herkesin nedeni farklıdır. ancak burada amaç bir genelleme yapmak ise şunlar söylenebilir;
* öz değer yoksunluğu,
* öz saygı yoksunluğu,
* toplumsal baskı,
* derin yalnızlık,
* ekonomik iniş çıkışlar,
* değer verilen insanlar tarafından sevilmeme, dışlanma, kabul görmeme gibi durumlar,
* uyku problemleri yaşanması genellikle az uyku,
* içine düştüğü durumun geçiciliğini algılayamamak ve gerçeklik algısında bozulmalar gibi çoğaltılabilir.
bu gerekçeler aslında birbiri ile bağlantılı olmakla birlikte tekil olarakta kişinin psikolojisini çökertebilir ele geçirebilir. bilgisayara giren virüs gibidir, düşünce dünyanızı sınırlar ve dışına çıkmanızı engellediği için tek yol ölüm gibi gösterir.
bu ruh halinden arınmanız için size bir kitap önerisi;
victor frankl - insanın anlam arayışı kitabını okumak iyi gelebilir. tam bu konu için yazılmış bu alanda kilometre taşı kabul edilen bir kitaptır.

çocukluktan itibaren sevgi ve ilgi görmeme ile başlayan, yolunu kaybetmiştik hissi.

erdal adında bir çocukluk arkadaşım vardı. hem mahalle arkadaşımdı, hem de ilkokulu aynı sınıfta okumuştuk. babası onları o daha bebekken terk etmiş, annesi ise geceleri meyhanede çalışan bir kadındı. velhasıl, erdal bütün gün yalnız olan ve kendi başına ayakta durmaya çalışan bir çocuktu. tatlı kızıl saçları ve çillerle dolu yanakları vardı. ağzından küfür harici pek laf çıkmazdı. ama bana karşı hep çok iyi ve kibar bir arkadaş olmuştu. hatta onun için nasıl da üzülürdüm hala dün gibi hatırlarım. gel zaman git zaman, erdal içki sigara derken, uyuşturucuya başladı daha küçük yaşta. herkes ondan nefret edip ağzına geleni sayarken, aslında onun bütün halleri bir yardım çığlığından başka bir şey değildi…
ama daha çocuktuk işte… ve bir gün gecenin bi yarısı telefon çaldı. arayan bi arkadaşımdı ve nefes nefese “erdal intihar etmiş. kendini asmış!” dedi.
ve erdal intihar ettiğinde daha 15 yaşındaydı! hatırlarım da, günlerce ağlayıp üzülmüştüm. kimseler anlamasa da, tertemiz yüreği olan bir çocuğun bu pislik dünyaya daha fazla dayanamayan kalbinin vedasıydı onun gidişi…
velhasıl, sevgisizlik ve yalnızlık öldürür insanı şu hayatta. annelik yapamayan sevgisiz kadınlar ile, adam olamamış korkak adamlar öldürür önce insanın içindeki çocuğu sonra da kendini…
gerisi hikaye….

intihar etmek korkakların işidir.

intiharı düşünen arkadaşlara naçizane tavsiyem; intihar ederken olabilecek bir aksilik durumunda sakat veya felç kalmaları sonucu hayatlarının nasıl olacağını düşünmeleridir.

insanların ne kadar adi bir varlık olduğunu anlamak.

intihar en nihayetinde bir tepkidir. birçok sebebi olabilir. en akla gelmeyecek sebeplerden ötürü intihar edenler görüldüğü gibi, empati yapıldığında bir nebze hak verilen intihar eylemleri de vardır. maalesef günümüzde daha çok ekonomik sebeplerden ve geçim sıkıntısı içerisindeki kişilerden bu üzücü haberleri almaktayız. günümüz türkiyesi maalesef yurttaşlarına kendilerini “işe yaramaz ve değersiz” hissettirmede bir hayli başarılı. her ne sebeple olursa olsun işte bu “değersizlik ve özsaygısını kaybetmişlik” bana göre intihara yönelten en itici güçtür.

ismet özel şöyle demiş: “ 40 yaşıma kadar hep intiharı düşündüm, ama 40 yaşımdan itibaren insanların intihar etmeye değmeyeceklerini düşünmeye başladım. bana göre
intihar, geride kalanlara yönelik ağır bir suçlamadır. bu mesajı verebileceğin tıynette insan olmadığını
düşününce de intihar etmiyorsun.”

aklına gelen, düşünen varsa diye söylüyorum gerçekten değmez arkadaşlar. sizi anlayıp takdir edecek kişiler olduğunu bilseniz dahi hayat her koşulda yaşamaya değer. kıymetini bilin.

valla bilmiyorum birçok özel neden olabilir ama aşk adı altında üç kuruşluk insanlar için kıymayın kendinize bebeklerim.

ölüm tarihini netleştirmektir, belirsiz olunca yaşam zehir olur çünkü.

çaresizlik, köşeye sıkışma ya da bunalım. birçok sebebi olabilir.

zamanla mücadele edecek gücünün kalmaması.

yaşamak için yaşamak gerekiyor o yılları.

kestirmeden gidemeyince fişi çekiyorlar...

özgür bir düşünceye sahip olmayan insanların kendilerine seçmiş oldukları bir kurtuluş yoludur sadece. kendilerinde bi anlam bulamayan, cesaretsiz ve adım atmaktan korkan insanların arayışıdır.

biraz akıllı olması, kendi benliginin bilincide olduğunun bilincinde olmasidir. bu akillilikla, yasiyor olup olmamasinin pek bir onemli olmadiginin da bilincine varan insan, intihar edebilir. ıntihar, her zaman bir korkaklik, caresizlik sebepli olacak diye bir sey yok. her zaman depresyonla karakterize diye bir sey de yok.

teknik olarak bir seçimdir, yaşamamak istemek de gayet normaldir. sizi hayata bağlayan sebepler yoksa, devam etmek istemeyebilirsiniz. korkaklık ile ilgisi olduğunu düşünmüyorum.

mal olması.

7-8 saniyede karar verilen bir durummus ama herkes icin gecerli mi bilemiyorum.bazilari uzun zamanda tasarlayarak bunu gerceklestirebiliyor çünkü

eğer bu dünyadan çok sevdiği bir yakınını kaybetmediyse sağlık sorunu yoksa tek sebebi para dır.

şartlar öyle gerektirmiş olabilir.

psikolojik yardım alamaması