işsizlik

gecenin bir körü uyanıp, tek başına sözlükte böyle başlıklar altına yazmak.

a.b'ye ve a.b.d'ye köle olmuş devletlerde kol gibi gezen ekonomik tablo. çalışanı da gece-gündüz yarı tok yarı aç vaziyette.

hepsi eğlence serbestliği hevesi yüzünden başınıza geldi değil mi? lan heç düşünmediniz mi, zina da para ile alkol- esrar da para ile. emperyalizme dombalmışken, eğlence paranızı hangi luayikçi verecek?

işsizlikten zoru kötü bir işte çalışmak sanırım. ama ikisinin de ağırlığı çok fazla ve berbat.

gizli işsiz olmak mı yoksa normal işsiz olmak mı bilemedim. bu memlekette çoğu insan gece başını yastığa koyunca iç sesi "hiçbir şey yapmadan para kazanıyorsun" demiyorsa namerdim.

1930 ların amerikasında bile sorunmuş sanırım.

kapitalist üretim biçiminin doğasından kaynaklanan bir sorundur. çünkü üretim gerçekten ihtiyaca yönelik ve üretilen değerlerin adil bir paylaşımı ilkesiyle değil, sadece sermaye sahibinin kâr düşüncesi ve emeği sürekli daha düşük bir maliyet unsuru olarak görmesi anlayışıyla yapılır. bilinçli biçimde yedekte tutulan işsizler, çalışanlar için daha ucuza çalışmaya razı yığınlar olarak ve bir tehdit unsuru olarak kullanılır. sermayeyi yaratan yığınlar, sanki sermayedarın lütfedip karınlarını doyurduğu zavallılar olarak lanse edilirler.

zordur vesselam.

iş verenden kaynaklıdır ki bu da herkesi etkiler bazen sudan sebeplerle almıyorlar

yapay zeka ile git gide artacaktır global olarak.

yenilerde tattığım işsiz kalma hali.

15-16 yaşlarından beri çalışan biri olarak ilk kez işsiz kaldım. sigortalı işe ek bi de artı falan çalışıyordum. iş arama izni süreci dahil 2 ay oldu. benim bünyede ilk üç hafta yoğun endişe, boşluk sebebiyle ne yapacağını bilememe ve mutsuzluk hali hasıl oldu. öyle bir endişe ki günlerce uyuyamıyordum. sonra bir rahatlama geldi. "negzel bir şeymiş ya bu hiçbir şey yapmamak" diye düşündürdü. uyuyamamak negatifi yerini "uyumamak diye bir özgürlük varmış"a bıraktı.
geçen gün bir iş teklifi geldi. işsizken hissettiğim panik hali işi duyunca beynime tekrar yerleşti. "öyle mi yapsam? gitsem mi napsam? napsam????" (çok fazla napsam dediğim için aklıma ah ne yapsam ne yapsam şarkısı geldi ama sadece nakaratı bildiğim için tamamını söyleyemedim de. anlık salınıp durdum)
sonra yaprak dökümü'ndeki oğuz karakteri(hiç sevmem. ıyy) gibi kendi kendime "eeeeh daha ne kadar dinleyeceğim bunları? öf öf yeter!" dedim sıkılarak.

şimdi çok mutluyum.

iş arayanların gönlüne göre gitsin her şey.

benim bir sene surdu. hayatimda hic bu kadar issiz kalmamistim, hep maksimum iki ayda ise girerdim eskiden.
allah once esegini kaybettirir, sonra buldurulmus.
verecegim sozler var:
-abuk sabuk seylere triplenip istifa etmeyecegime
-cok caliskan olacagima
-ustlerim ve astlarimla sorunsuz gecinecegime
-isyerinde ozel hukuklar kurmayacagima(bunu hayatim boyunca yapmadim da gene de soyleyeyim)
-az sigara icecegime
soz veriyorum.

bugun ilk is gunum.
tum kisisel gelisimciler dusuncelerimizle ve soylediklerimizle ve davranislarimizla kaderimizi yazdigimizi soyluyorlar.
bu isyerinde 10 sene calismak nasip olsun. amin.

ıssiz arkadaslara not birakmak istiyorum:
umudunuzu asla kaybetmeyin!

üniversite mezunu kasiyer,üniversite mezunu garson gibi yeni meslek gruplarını ortaya çıkartmıştır

bendir. işsizliğe dönüştüm resmen. üni okuyup işsiz kalmak nedir ya.

herkesin mutlaka yaşamış olduğu geçici durum.

anne babanın anlamaması yüzünden sinir krizi geçirdiğin dönemdir. keyfimizde oturuyoruz sanki. anlatıyorsun ama anlamaktan acizler. cidden bu durumdan bıktım. artık ne olursa olsun deyip iş kurmaya çalışacağım yoksa kafayı yiyeceğim ben. tutar mı bilmiyorum ama niş bir kitle edinirim gibi geliyor bana. en azından harçlık çıkar tabi en erken bir senede olur ama olsun.

yapacağım işi daha önce kimsenin yapmamış olması benim avantajım olacak sadece. umarım olur da en azından kpss sürecinde rahat ederim.

iş bulmak için çabalamayan insanların dert yandığı süreç. "şu işte çalış oyalanadur şimdilik" tavsiyesini verdikten sonra "ben bu işi yapmam" diye yanıt alıyorsunuz. sonra da "iş yok, bıktım ya" diyorlar. kim ne yapsın sizi bu zihniyette o zaman?

veritabanı hazırlatır. swh..
(bkz: normal sözlük muhabbetii güzel kadın yazarlar veri tabanı)

keşke çok param olsa ve işsiz olsam.
en güzel şey işsizlik.
kendine vakit ayırmak.

işlilik bazı davranışların gerekçesi olamayacağı gibi işsizlik de olamaz derim.
fazla anlayış gaz çıkartır.

sosyal medyada beyaz yaka istifalarına denk gelmişsinizdir. yeni bir hayat kurmanın sizin elinizde olduğunu anlatırlar, yeni nesil yaşam koçları bitmek bilmeyen tavsiyeler verir. bunların fazla renkli hayatlarını hep samimiyetsiz buldum, hayat bu mu gerçekten?
arkanda bir dayanağın yoksa karşılamak zorunda kaldığın faturalar, ihtiyaçlar v.s için çalışıp durman gerekiyor. işten ayrılmak zorunda kaldığın ya da işten çıkarıldığında endişeli bir ruh haline kapılırsın, panik oluyorsun. bu ne kadar sürecek, nereye kadar böyle gidecek?
garantiye alamadığın her şey seni içten içe tüketiyor. işsizlik belirsizliktir ve bu ülkede en çok yaşanan duygu budur. çok geniş kapsamlı sorgulamaya gidersin, kendini suçlarsın, öz güvenini yitirirsin ve çoğu zaman bu aslında sizin suçunuz değildir. iş bulmak kolay değil kolay olduğunu iddia eden yaşam koçları olacaktır. sistemimiz bizi içine almaya değil belirsizliğin içine çekmeye çalışmaya programlanmıştır. hepimiz bir işsiz adayıyız.. ve işsizlik bu ülkenin çözümlenemeyen sorunudur. kimse meraklı değil çalışmaya belki ama çalışmak zorunda olduğunun farkında..