kalbi paramparça olmuş birini sevgiyle iyileştirmek

o kişinin isteği ve izni olmadan mümkün olmayacak şey.

eğer kendisini bırakırsa bunu yapmanız için, gayet de oluyor. denendi, onaylandı.

sevgi iyileştirir değil aslında sevgi geçiştirir denmeli.o an o ihtiyacı olduğu sevgiyi elbet bulur bir şeylerden.bir kedinin başını okşasanız onun bile size nasıl sevgi verdiğini görürsünüz.o kişi kalbinin parçalarını göstermedikten sonra elinizin kesildiğiyle kalırsınız.

sevgisiyle şifâ sunmak isteyen yüce gönüllü insanları kuşatan arzu...

bazılarımız için kalbi paramparça olmuş biri daha fazla sevilmeye değer oluyor.
sevmek için sevgiye değer bulmamız gerekiyor.
kalbi paramparça olduğu için bu sevgiye değer oluyor.
başarabilene helal olsun.

sevgi her şeyin ilacı olabilse keşke.

iki kişilik sıfır toplamlı oyundur. kalbi kırık kişiye sevgisini sunan kişi kendisine olan öz saygısını hiçe sayan bu davranışı kalbi kırık kişiye karşı bir beklenti veya gizli bir amaçla yapar. kalbi kırık kişi ise bu sevgiyi kalbini kıran kişiye karşı intikam veya kişisel gururunu tamir amacıyla kabul eder.birinci kişi amacına ulaşır ve ilişki biterse ikinci kişi zor zamanında zayıf anından faydalanılarak kendinin kullanılmış olduğunu hisseder ve mutsuz olur.ikinci kişi amacına ulaşır ve ilişki biterse bu kez birinci kişi sunduğu sevginin istismar edildiğini ve kendisine ihanet edildiğini düşünürek mutsuz olur.her ikisi de ilişkiyi sürdürüp hedeflerine varırlarsa kişisel tatminleri bittiğinden ilişkilerinin bu gerçeğiyle yüzleşip mutsuz olurlar ve ilk fırsatta gerçekleri ortaya döküp çatışarak ilişkiyi sonlandırırlar . her şey gibi doğal olmayan sevginin de sonu hüsranla biter.bu vesileyle oyun teorisinin kurucusu john nash'i saygıyla anıyorum.

seve seve iyileştirme yöntemi.

kaseyi kollayın ve kaçın "ayh seni iyileştirecem" diyenlerden zira kesinlikle her sosyal ilişkide çıkar ilişkisi vardır.
ahlak, etik, namus, iyilik dünyayı kurtaracak vs. palavraları ile savunmasıdır.

kalbiniz kırıldıysa acısını çekin ve dersinizi alın.

japon yapıştırıcı denilen bir yapıştırıcıyla daha kesin ve daha hızlı sonuç alırsınız; bence uğraşmayın.

uğraşmayın hiç.
insanların birçoğu nankör,bencil,sadist ve iyileştirdiğiniz insan %99,9 sizi harcayacak olan ilk insan olacaktır. yani o tip bir insana denk gelme ihtimaliniz çok yüksek, hiç sekmez.

o kişiyi başka birine hazırlamak olan aktivite. yeteri kadar sarılıp sarmalanıp iyileşip kendine geldiğinde, benim bunla ne işim var daha iyisini hak ediyorum der ve gider.
bu işin hiç kendinden veren tarafında olmadım. ama birkaç örnek gördüğüm oldu.
mesela imamoğlu gibi ters örnekleri de var.
bak nasıl kılışdarın önüne geçmedi aday olmadı lazut kajsdlfşlkadsfj

herkesin hayali olan, zor iştir. bir kere bunu hayatı boyunca yapmayı denemiş bir kadınım çünkü bu önermenin gerçekten var olduğuna inanırım fakat her ne kadar bu gerçek bir olgu olsa da, karşınızdaki kişi size izin vermezse, asla başarılı olamazsınız.

sizin karşınızdaki kişiyi iyileştirmeyi istiyor olmanız, bunu başarabileceğiniz anlamına gelmez. sizin isteğinize doğru orantılı şekilde, karşınızdaki insanın buna izin vermesi gerekir. size duvar olmak isteyen bir adam/kadına siz dünyayı vermeye niyetli olsanız bile; kolunuz kanadınız duyarsızlıkları karşınızda kırılır hatta bazen bileklerinizi keser alırlar. bu yüzden böyle bir özveriyi sergilemeden önce, karşınızdaki insanın buna hevesi ya da meyili olup olmadığını çok iyi ölçün. meyili yoksa dahi, siz şansınızı denemek isteyen tarafsanız; o zaman kendinize bir zaman belirleyin. bu zaman onunla ne kadar kalacağınızı ya da onun için ne kadar çaba harcayacağınızı kapsasın. süreci çok uzun tutmayın ki eğer başarısız olursanız, hayatınızdan ama en önemlisi zamanınızdan çalmış olmazsınız. geçirdiğiniz zaman ne kadar uzarsa, tek tarafli dahi giden bir iletişime bağlılık geliştirebilirsiniz ki bu sizin için ciddi risktir. önünü alamazsanız, obsesyona kadar uzanabilir. buradan yazınca çok uç bir seçenek gibi dursa da, dışarısı ciddi anlamda saplantılı insanlarla kaynıyor. dolayısıyla maksimum bir insana vereceğiniz süre 1-2 ay olsun. baktınız emeklerinize kayıtsız kalıyor, yüz göz olmadan çıkarın hayatınızdan gitsin.

emin olun çoğu onları hayatınızdan tamamen silecek resti çektiğinizde sizin farkınıza varıyor.

“ kaybetme psikolojisi”


hele ki başka biri ile uzun vadeli - sevgi dolu bir ilişkiye başladığınızda direkt en şiddetli pişmanlıkları haline geliyorsunuz ve sizi düzenli stalklamaya başlayabiliyorlar bile. “ ben neye sahiptim ama kaybettim” baskısı, psikolojik olarak çok şiddetlidir. kişi red ettiği kişiden daha iyi bir aşık bulamadığında, otomatikman onu kaybettiği için suçluluk duyar ve kendi kendisine hata yaptığını sürekli hatırlatan düzenli günah çıkarma seansları düzenler.

bazıları şanslı oluyor çünkü bu şekilde bencillikleri ve umursamazlıkları sebebiyle kaybettikleri insanları geri almak ve onlarla yollarını birleştirmek için ileriki süreçte bir seçenekleri daha oluyor. bazıları kaybettiğinde, bir daha sevdiklerini ya da sevme ihtimali olabilecek bu insanları hiç geri alamıyor ve ömür boyu “ keşke- pişmanlık” olarak kalıyor bu seçimleri.


sonuçta: karşınızdaki kişinin bu konuda bir adım atmaya hevesi var mı? ya da buna niyeti var mı? önce bundan emin olun. size kendisini açmak istemeyen insana, dünyanın en iyi aşığı olsanız bile; sadece görünmez olursunuz. bu kişisel erdemleri ve onuru ölümcül tonda zedeleyen, kuvvetli bir darbedir. kendinizi incitmeniz ömür boyu zihninizden silinmez. başka birinin yaptığı insan zihni tarafından tolere edilir ama bireyin kendisine yaptığını zihni unutturmaz.

benim bir sözüm vardır, tamamen bana aittir ve karakterimi kısaca diğer insanlara özetlemekte kullanırım ;

“ kendi prensipleriniz ile karşınızdaki insan arasında kaldığınızda, daima kendi prensiplerinizi seçin çünkü tam olarak onlarla ve kişiliğinizle beraber gömüleceksiniz.”

kalbi paramparça olmuş birini iyileştiremez kalbi hiç paramparça olmamış biri.

erkekse başka bi şey bekliyordur da, kadınsa yazık olacaktır. çünkü iyileştiği anda sizi asla tanımayacaktır. kötü davranıp aldatacaktır. bu da günün ödülü. hoş, karşılık bekleyerek yapılmamalı böyle şeyler...

holywood'un sattığı en meşhur masallardandır, gerçekliği tartışmalıdır

kalbi kırık birini iyileştirmeyin. bırakın yaraları açan sarsın. çünkü o paramparçalık ona güvensizlik ve keskinlik yüklüyor. o kadar çok suçlama ve şüphe eğilimi oluyor ki nefes alsanız yanlış yapıyorsunuz gibi hissediyorsunuz. bir gün sosyal medya hesabı açtım diye ne hakaretlere maruz kalmıştım. konunun benle ilgisi yoktu bence. ona yapılanlarla ilgiliydi. kırılan dökülen biri sevmeyi bilecek halde de olmuyor. eski sevgilisini eski kırıldığı durumları anlatan birinden kaçın. herkesin yarası acısı olur ama yeni birine zehirli bir halle gidemezsin. bu büyük haksızlık ve ağır bir darbe olur.

wattpadde hikâye yazıyoruz da bu ilk cümlesi gibi

zor ... bir de şöyle bir yanı var iyileştirmeye değer biri mi onca emeği sevgiyi hak ediyor mu? bazı insanlar öyle her şeye değmez her şeyi hak etmez bazen hak ettiğinden de fazla değer vermek bizi yaralar. çünkü her ne kadar sevginin karşılıksız bir şey olduğunu savunsak da içten içe bunun için bir karşılık geri dönüş bekleriz. ve beklediğimiz gibi gitmezse ister istemez hırçınlaşırız mutsuz oluruz . en iyisi baştan birini iyileştirmeye çalışmamak. herkes kendinin doktoru olmalı.

bknz: kedi hediye etmek (not:kediler hediye değildir)

fazla romantik geliyor bu tabirler bana, pek olası da değil gibi duruyor. kimsenin kırıp döktüklerini onarmak gibi bir misyonumuz olduğunu düşünmüyorum, düşünen ve bu uğurda kendini feda etmek isteyen varsa buyursun.

zor olan bir durumdur.

her yiğidin o şekilde bir sabretme, anlama ve empati gösterme yeteneği olsaydı...

incelik ve beceri isteyecektir.

veteriner olmayan çok çok az insan tarumar olmuş bir kuşu tedavi edebilir. yapılması gereken şeylerin belki yolları vardır ama bilmiyorsanız elinizden de bir şey gelmez. bir köylüye özenebiliriz, kuşlardan anlar ve uzmanlık alanı olması gerekmez yaralı kuşları kendine getirebilemesi için ama biz şehirliler bütün iyi niyetlerimiz ve büyük büyük yüreklerimiz ile anca hazin sonları seyreder ve sessiz sessiz ağlarız yataklarımızda, banyolarımızda..

pansuman görevi görüp sonra gönderilecektir.
eskiden şehirlerarası otobüslerin ön camına taş falan gelir ve o noktadan itibaren bir yöne doğru çatlar. o çatlağı önlemek için çatlak oluşturmayacak şekilde bir darbede diğer başa vurulur ve böylece o cam güvenliğe alınmış olur .
tabii herkes böyle değil ama çoğunluk böyle oldu.