kişinin büyüdüğünü fark ettiği anlar
başlık "aleyhe beyan" tarafından 13.11.2020 00:32 tarihinde açılmıştır.
701.
çocukken fırından yeni çıkan ekmeği almak isteyince fırıncı gider soğumuş tazeden verip buda taze diyordu bazen. şimdi az önce 40 yılın başı sıcak ekmek kokusu aldım, baktım harbiden yeni çıkıyor. dedim yeni çıkanlardan bir tane ver gitti verdi. bu sadece ekmek örneği, herhangi bir lokantada vs şunu bol koy diyince bol koyuyorlar, çocukken kimse takmıyordu doğru dürüst. şimdi beyefendiye döndü. boyun ve kütlenin önemi diye yorumluyorum. çünkü buradaki (doğu karadeniz) erkekleri cidden ortalama olarak kısa ve zayıf geneli . bizim batı karadenizin adamları daha iri ve uzun. demekki doğuya gidildikçe küçülüyor mü anlamadım, çinliler ondan mı küçük acaba.
devamını gör...
702.
kendini tutup ağlamadığı her an.
devamını gör...
703.
okul tatillerine, kar tatillerine sevinemediğimde.
devamını gör...
704.
çok yoruldum artık diye ağladığım da başım babamın dizlerinde değil de artık omzundaydı ve ben ona sımsıkı sarılırken onun kolları artık incecik gelmişti halbuki babamın çok güçlü kolları var diye hatırlardım ben hep ..
devamını gör...
705.
"ben alnımı dayadığım ilk duvarı hatırlıyorum ibrahim, ilk taşın soğuğunu, ilk kalakalmayı. zihnim unutkandır, kabul. ama şuram asla."
devamını gör...
706.
artık yaşamak istemeyecek kadar uzaklaşmak bu dünyadan.
devamını gör...
707.
708.
kuzenim ailem büyüdüğümü fark etsin diye lisede mezuna kalmıştı. herhalde benim de büyüdüğümü fark etmem evlenmemle oldu. ağabeyimle yengem, yengem on sekizinde iken evlenmişlerdi. çocukları olunca bebek biraz rahatsızlık geçirdi. onlar üzülürken babam daha siz çocuksunuz demişti. onlara mı üzülsün, bebeğe mi üzülsün. ben yengemden çok daha büyük yaşta evlendim. ama ben de kendime hala bir çocuk gibi görünüyorum. alice in harikalar diyarında yaşadıkları gibi bir büyüyüp bir küçülüyorum. belki bizi büyümek yönünden bu denli şaşkına uğratan hayatta karşımıza çıkan yeni tecrübelerdir. şöyle ki bilmediğin olaylar karşısında küçük oluyorsun, onun hakkından gelmek seni büyütüyor.
devamını gör...
709.
hastaneye tek başına gittiğin zaman.
devamını gör...
710.
hiç çocuk olmadım, o yüzden bunu da fark etmedim
devamını gör...
711.
küçükken, bir şeylerde daha az elin kolun oluyor. onunla, bununla veya şununla sen muhattap olmuyorsun. anaokulunda kavga ediyorsun, annen veya baban uğraşıyor. okuldan kitap istiyorlar, anne ya da baba seferber oluyor. kaç yaşında olursan ol, eğer hala büyüyemediysen bu tarz şeyler de dahil direkt ebeveynler devreye giriyordur. büyüdüğünü anlayışın, "ben halledeceğim" demenle başlıyor. bende biraz geç oturdu, on dokuz yaşımda ilk defa ben hallettim bir şeyleri kendi isteğim ve öne atılmak ile, ama bu ailemin hatasıyla başlayan ve benim konfor bağımlısı olmamla devam eden bir paradoksun eseriydi. şimdilerde çok iyiyim. büyüdüm.
devamını gör...
712.
o ilk faturanın geldiği an.
devamını gör...
713.
doğduğumdan beri yaslanmakta olduğumu anladigimda..
her şey o piç kursunun otobüste gel abi sen otur demesiyle oldu..
her şey o piç kursunun otobüste gel abi sen otur demesiyle oldu..
devamını gör...
714.
büyüdüğümü değil de hep büyük olduğumu fark ediyorum bazen. geçenlerde bir tanıdığımı başka bir şehirden bir yakını hasta oldu diye geldi götürdü. ben de defalarca kez hastalandım ama beni gelip götürebilecek bir tanıdığım yok. böyle bir talebim de olmadı hatta hiç aklıma gelmedi bile hastalandım diye birini çağırmak. bunu duyunca bir tuhaf hissettim bilmiyorum belki de fazla anlam yüklüyorumdur.
devamını gör...
715.
hayatın ve insanların ne kadar ibine olduğunu anladığın an.
devamını gör...
716.
eskiden acı veren bazı şeyleri atlatmak daha kolay oluyor veya etkilenmiyorsunuz.
devamını gör...
717.
artık kimse ne yapman gerektiğini söylemediğinde düştüğün “ee şimdi ne olacak?” sorusunun sorulduğu an.
devamını gör...
718.
yanlız başınayken yüzüne vuran gerçekleri fark ettiği her an
devamını gör...
719.
bayram temizliğinin bana kaldığında.
devamını gör...
720.
telefon faturamı ödemem gerektiği an
devamını gör...