481.
ben çok küçüktüm büyümeye başladığımı anladığım zaman. hayat işte bazen insanı beş altı yaşlarında büyümeye zorluyor ne yaparsın??? bir iki anıya girerdim de neyse. girdimmi çıkamıyom kalsın orda. büyüdük işte. istemeye istemeye.
devamını gör...
482.
külotumun altına iktiriyom. eve gidince yoğurt gibi akmış oluyor.
devamını gör...
483.
sene 1990 lar. yaşım 17, annecim o zamanlar çamaşırları hâlâ eliyle yıkıyor , fakirliğin gözü kör olsun, çamaşır makinası çok pahalı , sadece zengin ailelerde var. ben yazları çalışıyorum, haftaligi alınca direkt babama veriyorum , o da bana harçlık veriyor. eskiden öyleydi, çocuk çalışınca parasını babasına verirdi . neyse , ben harçlıklarımla gittim annecigime ariston marka çamaşır makinası aldım. ayrıca ufak tefek evin ihtiyaçlarını da görüyorum. birgün akşam işten geldim. evde babamın arkadaşları var. bayağı kalabalık , içeriye girip selam verdim. koca koca adamlar ayağa kalktı , ellerini öptürmediler, resmen yaşıtları gibi elimi sıktılar. yaptıklarımı babam gururla anlatınca adamların gözünde 20 yaş büyümüşüm. ara sıra dışarı sigara içmeye çıkıyorum. birisi geldi beraber içtik. dert yandı adam bana, oğlu aynı yaşta, ne okula gidiyormuş ne de çalışıyormuş. keşke oğlu da benim gibi olsaymış filan. o an anladım ki ben artık çocuk değil yetişkin bir erkeğim.
devamını gör...
484.
bir keresinde (10-12 yaş) elektrik kesilmişti. elektrik dağıtım şirketini aradım sorgulamak için. bana ismim+bey diye hitap ettiler.
o gün kendimce kendimi reşit saydığım gündür.
o gün kendimce kendimi reşit saydığım gündür.
devamını gör...
485.
bu yaşıma geldim daha büyüdüğüme inanmıyorum. çünkü büyümedim ve büyümeyeceğimde. şu dünyada çocuk kalmak gibisi var mı ya...
devamını gör...
486.
üniversiteden mezun olup bursların kesilip aileden para istemeye utanıp iş bulma derdine düşünce hissetmiştim en çok büyüdüğümü.
hiç çalışma hayatına atılmamış para kazanmamış biri de değildim ama öğrenciliğin bitmesi insana çok koyuyormuş.
hiç çalışma hayatına atılmamış para kazanmamış biri de değildim ama öğrenciliğin bitmesi insana çok koyuyormuş.
devamını gör...
487.
hayatımda ki herkes beni bırakıp gitse bile hayatımı rahatça idame ettirebilirim dediğim an. bu herkese ailem de dahil.
devamını gör...
488.
sorumlulukları günden güne daha çok hissetmektir.
devamını gör...
489.
evden havaalanına gitmek için çıktığımda annemle göz göze geldik, "ağlama sakın, geri geleceğim zaten. en kısa sürede geleceğim cennetim." dedim. duygularımı kontrol ettiğim, annemi ayakta tutmaya çalıştığım o an büyüdüğümü fark ettim. hoş, o günden sonra hep güçlendirmeye çalıştım annemi ama asıl büyüdüğümü o gün hissettim.
ağlamadım, tuttum kendimi, uçağa biner binmez sessizce bir iki yaş düştü gözümden. elimin tersiyle sildim ve müziğimi dinlemeye devam ettim.
bence mantığı devreye koyup, duyguları özellikle de hüznü belli etmemeye başladığınızda büyüyorsunuz. bir süredir içimde vaveylalar kopsa da kahkahalarımla bastırıyorum, gizliyorum. büyüdüğümü hissediyorum niyeyse.
ağlamadım, tuttum kendimi, uçağa biner binmez sessizce bir iki yaş düştü gözümden. elimin tersiyle sildim ve müziğimi dinlemeye devam ettim.
bence mantığı devreye koyup, duyguları özellikle de hüznü belli etmemeye başladığınızda büyüyorsunuz. bir süredir içimde vaveylalar kopsa da kahkahalarımla bastırıyorum, gizliyorum. büyüdüğümü hissediyorum niyeyse.
devamını gör...
490.
yaşı benden küçüklerin benim dinlediğim şarkı ve sanatçıları bilmemesi ve benim onların bahsettiği birçok şeyi yabancılamam gibi şeyler her seferinde yaslanmisim dedirtiyo... kaldı ki mesleğiniz öğretmenlik olunca mecburen yeni neslin zevklerini az buçuk bilmeniz gerekiyo... ama onlar bizimkileri öğrenemeyecek sevemeycekmis gibi hissedince harbiden eskide kalmış radyo gibi hissediyorum
devamını gör...
491.
koronanin ilk zamanlariydi okul tatildi uzaktan eğitim vb. rahatlığımdanmidir bilinmez arada giriyordum derse hala idarak edememiştim geleceğim için önemli dersler olduğunu, koronadan dolayı babamin işi yoktu çalışmıyordu abimde askerdeydi ve gelir kaynağımiz yoktu , bende çalışmaya karar vermiştim ailem istersen çalış kızım demişlerdi zorlamıyorlardi ama çalışsamda çok iyi olurdu , bir tekstil atölyesinde bütün gün ayakta durmami gerektirecek bir işti ve kumaşı kot oldugu için hem pisti hemde çok tozluydu toza da alerjim vardı .ayaklarım okadar çok ağrıyordu ki ilk haftanın sonunda ayağımız zor basiyordum ve tırnaklarının içi kanamisti işte ozaman anladım benim kuş kadar canım bu acıya dayanmak ve uyum sağlamak zorundaydı da öyle oldu zaten şimdi herşeyin kıymetini daha iyi anlıyorum
devamını gör...
492.
dolu tarafından bakıyorsan artık tamamsındır.
devamını gör...
494.
geçen gün referans ettiğim bir videoyu izlerken beş yıl evvel yüklendiğini fark ettim, ve 7-8 yıldır örgütlü olduğum çarptı yüzüme. dedim evet, yaşlanmışım...
devamını gör...
495.
çoğu şeyi dert etmemeye başlarsın mesela. giden gitmiştir gittiği gün bitmiştir, ben gideni değil, giden beni kaybetmiştir. saygılar..
devamını gör...
496.
kardeşimin sweatlerime ortak olmayı istediği an.
devamını gör...
497.
ailemin borcuna destek olmak için lisede henüz 13-14 yaşındayken yaz tatilinde gurbete çalışmaya gitmiştim.
aldığımız para değildi de, hazzı büyüktü.
sonrası zaten hep mücadeleyle geçti.
aldığımız para değildi de, hazzı büyüktü.
sonrası zaten hep mücadeleyle geçti.
devamını gör...
498.
inşallah farketmem. böyle çocuksu mutluyum ben. hayat çocuk kaldıkça güzel ve umutlu...
devamını gör...
499.
annen baban öldügünde istemesen de büyüyorsun.
devamını gör...
500.
4 yaşımda ilk kardeşim dünyaya geldiğinde büyüdüğümü hissetmiştim. ama sanırım insanın büyüdüğünü hissettiği anlar bitmiyor. meğer daha da büyüyeceğim anlar olacakmış bilmiyordum.
devamını gör...