konuşmak

bilgi ve görgü ile gelişen insanların en önemli özelliğidir. herkes konuşur ama allah vergisi bir konuşma kabiliyeti olanlar daha farklı konuşurlar. onlarla başa çıkmak imkansızdır. sözünüze karşılık sözleri vardır. daha doğrusu laf ile alt etmeye kalkışırlar. tabi ki bu işten de zafer kazanarak sıyrılırlar.

faydasız eylem

bebekliğin bir döneminde gırtlağımızdaki larinks kasının mevcut konumundan daha aşağıya inmesi sebebiyle, daha da derin bir gırtlağa sahip oluruz. bu da ses tellerimizle daha farklı titreşimler çıkartabilmemize ve bu sesleri düzenleyebilmemize olanak sağlar. tüm bunlar, inilti veya hırıltı gibi nidalar dışında, konuşabilmemizi sağlar.

konuşun. sadece bizim türümüze özgü bir şey bu, keyfini çıkartalım.

ben vatsap'ta, yazmaktan çok ses atmayı ve ses almayı seviyorum. çok güzel bir şey.

düşünceyle güzeldir. düşleriniz ve düşüncelerinizle bazen boş boş bazen bol bol konuşuruz. iç sesle karıştırılmaması gerekir. tabii iç sesle konuşmak da vardır. biraz tehlikeli olmakla beraber farkındalık düzeyi doğru sorularla olur.

''artık konuşmamak, sözcükleri hiçbir şey söylemeden yan yana dizmek ve onları seyretmek.'' - elias canetti / die provinz des menschen aufzeichnungen
-

kendisinden başka konuşacak hiçbir şeyi olmayanlara -burayı bile bir amaç gütmek için kullanan- bu ve benzeri siteciklerde bile asla hiçbir yeri olmayacak insancıklara konuşmak dahi çok fazladır. dosdoğru lafı gevelemeden; söyleyenler hiç istenmeyecek/istenilmeyecek (hiç olup gitmiş biri kılıfına bürünürler.)

konuşup-konuşmamanın herhangi bir manası katiyen kalmadı.

hiçbir şeyi de konuş/konuşma. hiçbir şey hakkında soru sorma!

derdini sadece kelimelerle anlatabilecek kadar aciz olmaktır bir bakıma. bir şey anlatman gerekiyorsa susman buna engel değil ve konuşarak anlatabileceğin şeyler dinlenerek anlaşılabilecek şeyler olmayabilir.

bazen hiçbir işe yaramadığını düşündüğüm eylem. bazen susmak her şeyi daha iyi anlatır.

bazen büyüyü bozuyor. olanı olduğu gibi kabul etmenin güzelliğinin, doğal, akışkan ve geçirgenliğinin önem arz ettiği bazenlerde. bunu başka zaman değerlendirmek üzere yerine kaldıralım. nedenine, nasılına bakıyoruz şimdi. ne demek istediğimi ben de bilmiyorum aslında. hadi biraz kafa patlat miko.

bakmamız gerek ilk şey elimizde ne olduğu. konunun bizdeki karşılığı. bizim bu konudaki genel kabulümüz: konuşmak lazımdır. dinlenmek de dinlendirir. kaç oldu elde; iki. yutkunmak sağlığa zararlı hem. ayrıca istese de beceremeyebilir insan kişisi; fıtrat. tamam üç. güzel.

ikinci adım; durumun bizden başka etkilenenleri: susmak haksızlık etmektir. birini aldatmak; ona yalan söylemek, kandırmak kadar ondan sakınmak, saklanmaktır da. gerçeğe ulaşma hakkını engellemek yani. anlamasına ya da anlamamasına giden yolu tıkamak. konuşmak muhtemel bir uzlaşı söz konusu ise bunun anahtarıdır da. ne zamandır bağcıyı dövmekle ilgileniyorsun? tamam, elde var iki. gayet de sağlamız.

o halde nerden çıktı bu büyü bozma hadisesi? hangi büyü? güzelleştiriyordu, iyi geliyordu, aksi durum saygısızlıktı, ayrıca kapılar omuzlanarak da kırılabilirdi ama incitirdi. ne gerek vardı? tam nereden, neyden ve ne zamandan alıyor aksi yönde aksiyon, motivasyonunu? korku? üşenmek? salmışlık? sanmıyorum. örtüşmüyor. elde var sıfır. başka ne kaldı? yabancılık? konuya, duruma, duyguya? evet bu olabilir. neden peki? iki kişi sesli düşünemez mi birlikte? tanıdıklaştırılamaz mı ve bu iyi de olmaz mı konuştuktan sonra? evet. pragmatizm. gidişat nasıl olacak bilemeyiz ama. tek başınayken düş kalk istediğin kadar ama iki kişilik flu alan? sevmem. huzursuz olurum. tamam! bu iş görür. evet korkularımın esiri değilim ama sevmediğim şeylerden kendi yararım için kaçınacak kadar bencilim çünkü. oh.
sıradaki.

konuşmak boş ve gereksiz olmadığı sürece güzeldir

kelimeleri kuş yapıp karşılıklı zihin dallarına konuşmaktır.

kendinle konuştuğun kadar insanlarla da konuşabilsen olduğundan daha mı fazla yorulursun?

aslında hangisinde cümleler boşluğa karışıyor belli değil.

daha muhteşem bir şey icâd edemedi insanoğlu. yazıdan dâhi efdaldir. konuşmak; eşyaya hâkimiyettir. maneviyatı somut hale getirendir. hakkını verenler için karşılıklı bir resitaldir. ruhun gizemli dünyası kelimelerle aralanır.

dinlenmedikten sonra bir anlamı olmayandır.

t/ konuşma eylemi.

konuşmamaktan aldığım keyfi tarif edemiyorum.

sohbet.

-bazen hic tanımadıgınız birine, butun hayatınızı anlatasınız gelir.

yasemin mori’nin 2008 çıkışlı sevdiğim şarkılarından biri. spotify

sen beni dinlemedin
ben seni anlamadım
cevapsız soruların
boynumda kolların, al senin olsun
sen beni yenemedin
çünkü ben seninle oynamadım
kurnaz oyunların, çıkmaz bu yolların
al senin olsun

pek konusmuyorum aslında ben.
yani konusuyor gibi duruyorum ama onemli seyleri susuyorum hep.
hani herkesin gordugu ama kimsenin tanımadıgı kasiyer gibi

sesli veya sessiz dil ögeleri kullanarak duygu, durum veya düşünce ifade edilmesidir.
yukarıda kullanılan murathan mungan'ın kasiyer kız metaforu, aslında gizlenmenin en iyi yolu olan görünür olmakla ilgilidir.
konuşmanın içtenlikli olup olmaması önemli değildir çünkü konuşmanın kavramsal sınırları bununla ilgili değildir.

çok korkunç bir şey
ağızdan çıkıyor ve geri alamıyorsun
oysa yazmak öyle mi
yazdığını silebilirsin.
silemezsen karalarsın
karalayamazsan yırtararsın
yırtamazsan yakarsın.

pek çok şey gibi alışkanlıktır aynı zamanda. çocukluğundan beri beynini neye alıştırdıysan beynim de o şeye mazeret uydurur durur. konuşmayı anlamsız bulduysan konuşmamak için yığınla sebep uydurabilirsin. ben yanlız kalsam yazarım mesela, yazmaktan bıksam kendi kendime konuşurum. konuşmak yetenek gibi bir şey insan için, bir şeçenek değil bana göre..