kopya çekmek

lise ve üni yıllarında profösyonel yapıyordum gerçekten lisede kalemliğin içine saklardım kimseninn ruhu duymazdı üni de arkadaşlar sağ olsun.

ekşınlı öğrencilik işleri.

kopya çekmek sınavlarda başarıyı sağlamak için yapılan, ne kadar illegal olan bir teknik olsa da başka çare kalmayan sınavlarda bazen hayat kurtarıcı olabiliyor.

başlarda sistemi kırmak için yaptığım bir eylemdi.
sonraları sistemde tek olmadığımı ve kopya çekerek aslında başka insanların hakkına girdiğimi fark ettim.
yapmamaya karar verdim.
oyunlarda hile kullanmak gibi bir şey.

kendi tuttuğun notlara bir göz atmak, bir iki kişiden nasıl çözüleceğine dair fikir almayı yine öğrenci olmak kalıbında anlayabiliyorum. ama özellikle online dönemde parayla hoca tutmak, hiç bir soruyu çözmeden 90 100 almanı sağlayacak 1000 kişilik dc gurubuna girmek falan biraz fazla gibi sanki? o geçtiğin sınavların sana, mesleğine ve milliyetçi bir damardan bakacak olursak milletine ne faydası olacak? üstelik melih bulu eleştiren (intihal) bir arkadaşın intihal yapmamayı öğrenmek için verilen alıntılarla assay yazma ödevini parayla yaptırdığını görünce benim için kapanan bir konu oldu. alın ülkenizde birbirinizi yiyin ben kuralcı bir ülke bulup kaçıyorum demek istediğim başlık.

yazdığım tüm kopyaları sınava kadar ezberlediğim için hiçbir zaman kullanamadığım hak yeme eylemi.
benden duymuş olmayın ama en güzel kopya yöntemi tombow uç ile tırnağa yazılan kopyadır. işinizi görür. olası bir fark edilme durumunda ise tırnağınızı ovuşturmanız tüm kopyanızı ebediyete yollar. sonuç olarak yakalanmaktan kurtulursunuz. elde de ne kopya kalır ne de kanıt.
ha şuan kopya için bu kadar çetrefilli durumlara gerek yok malum pandemiden dolayı ama. belki işinize yarar.*

insanın kalbinin hızlı artmasına neden olur.

iyi bir öğrenci olduğum halde kopya hazırlamanın güven vermesi nedeniyle hazırlığımı yaptığım, bazen de başvurarak unutkanlığımı aşmamı sağlayan yöntemdir :)

arkadaşlarıma da çok kopya vermişimdir, muhtemelen çektiğimden daha çok. herkesin yaptığı bir ortamda haksızlık olduğunu düşünmüyorum.

öğrencinin sınavlardan yüksek not almasını sağlayan sanattır. öğrencinin adrenalin seviyesini yükseltir, öğrencinin dikkat ve görme mesafesi artar, normalde 1 sıra önündeki kağıdı okuması imkansız olan öğrenci kopya sırasında 2 sıra önündekinin kağıdını çok net okuyabilir ve bunu yaparken bir gözü de hocanın üzerindedir.

lise dönemlerinde sınavlardan önce "let's copy be happy" diyerek dilimizde, yer yer elimizde, zaman zaman gözümüzde, bazen uç ya da gözlük kutumuzda, duruma göre başka şekillerde hayatımızda öyle ya da böyle yer etmiş, o dönemki din kültürü ve ahlak bilgisi öğretmenimizin öğrenciyi birlikte yakaladığında "şeytana uydum, pişmanım" gibi bir şey söylenirse tövbe edilmiş sayarak affettiği zanaat.

önemli olan kopya çekmek değil yakalandıktan sonra sonuçlarına katlanmaktır. sonuna kadar inkar metodu hiçbir işe yaramamakla birlikte süreyi uzatmasının yanı sıra, kabullenişte geciklemeler yarattığından kopyadan yakalanan için daha acı verici olabilmektedir.

bizim lisede kelebek sistemi vardı. her dönem sınav sınıfın ve sıran değişirdi. duvar kenarıysa mutluluktan ölürdüm. tüm formülleri yaz duvara miiisss. daha neyi tasa ediyim ki?

bununla ilgili de güzel bir anım var. hazırsanız anlatıyorum.

üniversite 3. sınıftayım. yapı statiği dersinden sınavımız var. vizem şöyle böyle geçmem için finalden en az 60 almam şart. sınavdan önce bir dedikodu yayıldı ortalığa. hoca yalnızca cevaba bakıp puan veriyormuş, gidiş yoluna bakmıyormuş diye.

şimdi sınavı teorik bilmeyenler için anlatacak olursam bir soru olacak sorunun farklı teoremlerle çözüm şekilleri var. yol farklı ama sonuç aynı. yani birden çok teoremle aynı sonuca ulaşabilmen mümkün.

neyse çalıştım ama zaman yetmiyor. tek dersim bu değil ki. 3. sınıf mühendisliğin en zor senesi. teoremlerin tümüne çalıştım adım gibi biliyorum son biri kaldı ona da çalışmaya zamanım kalmadı. dedim ki 3 soru sorsa. ben zaten diğerlerini gözü kapalı yaparım. çalışmadığım teoremi sorma ihtimali az sorsada 3 sorudan biri bu olur en fazla. diğerlerini yapar yine geçerim dersi diye planı kurdum ve o teoreme çalışmadım.

sınav zamanı geldi. kağıdı önüme aldım. 50 puanlık 2 soru var biri çalışmadığım teoremden. hay kafam. şans yine yanımdan el sallayarak geçti ve yapamazsam kalacağım kafama dank etti.

aklıma birden sınav öncesi konuşulan şehir efsanesi geldi. gelmez olasıca parlak fikirle ben o yapamayacağım soruyu diğer teoremle kağıdın arkasına çözdüm ve doğru sonucu buldum. gidiş yolundan anlaşılacağı için cevap kısmına da yalnızca grafikleri çizdim. yaptığım çözümümü de sildim ki hoca çakmasın. sonuçta yalnızca sonuca bakıyor ya. grafiklere baksa yeter. geçerim nihayetinde.

finaller açıklandı. kalmışım hem de ff. hayır kalırım anlarım ama ilk sorum doğru eminim. çünkü diğer tüm teoremleri adım kadar iyi öğrenmişim. vize ile birleşse mümkün değil bu sonucu almam. kalsam bile fd ile falan kalmalıyım. bu ff de nereden çıktı.

yaz okulunu kazanmışım tabi. bu dersi de ekledim listeye. yazın okulda hoca beni koridorun başında gördü ve eli ile gel hareketi yaptı. eyvah dedim sorun var çünkü normalde kimse ile muhattap olmaz sayın hocamız.

odasına gittim. sınav kağıdımı çıkardı. önüme koydu. bu soruda nasıl kopya çektin dedi. (her grafiğin yapımı (bakın grafik dedim soru çözümü demedim) 2-3 sayfa normalde o derste kopya çekmenin imkanı yok. yaparsan da direkt oxford a falan kabul edilirsin yetenekten o derece) ben seni disiplin kuruluna sevk ediyordum diğer hocalar mani oldu. o öyle bir öğrenci değil. başarılıdır yapmayın hocam dediler dedi.

tabi bende anlattım. hocam diğer teoremle çözdüm yalnızca sonucu yazdım falan dedim ama dersten kaldığımızla kaldık. bir de hoca tarafından mimlendik.

en sevdiğim mevzu
lise yıllarımda kravatının içine koyardım
sıranın üstüne
duvarlara yazardım
2 li kağıdın içine
etek arasına küçük kopya kağıtlarını sikistirdik
kollarıma ataklarıma usta kopyaciydim yalan yok çokta severdim yakalamadıkça kopya çekmek sevaptır

taze ettiğim :

coğrafya dersinin sınavıydı yanlış hatırlamıyorsam. kelebek sistem ile giriyorduk sınavlara. çok çalışmış olmama rağmen bir tane bile bilgi yoktu aklımda ve tanıdıklarımla aynı sınıfta değildik. ben ne yapacağım derken yanımdaki üst sınıflardan bir kız tüm kağıdımı doldurmuştu. sınav sonrası sordum kız hayrına yapıyormuş herkese. özel hissetmiştim oysa ki :(

her lisenin olmazsa olmazı. ben kopya çeken değilde kopyayı veren taraftaydım

üni son sınıftayım ağır bir konudan sınav olacağız, çalışıyorum çalışıyorum nato kafa nato mermer, heyy allah'ım. neyse ben baktım olmuyor. en güzeli kopya dedim başka yolum yok. hazırladım bir güzel, geçtim en arka sıraya, sorulara baktım hepsini yapıyorum çatır çatır. yanımdaki arkadaşa kağıt açtım benden ne var ne yok geçirdi. böyle de merhametliyim kahretsin.

öğrencilik hayatımda bir türlü beceremediğim eylem. asla baktığımı okuyamayıp, söyleneni duyamazdım. böyle resmen kopya çekmemem için beynim kendisini kapatıyordu. bir de lisede, yanımdaki kişi, ön sırada çaprazındaki kişiden kopya çekerken yakalanmış, öğretmen kimin ne yaptığını çözemediği için, iki sırayı da (4 kişiyi) disipline vermişti. çekmediğim kopyanın disiplinini de yaşayınca, dedim ki bu işler bana göre değil, var bunda bir şey, daha da yeltenmedim kopya çekmeye.
öğrenciliğin şanından olan şeyi, doğru düzgün yaşayamadım yani.

sosyal medya hele de resim paylaşma hastalığı yaygınlaşmaya başladığından beri, artık başkalarının hayatından "kopya çekerek" yaşamaya başladığımızı fark etmek...