misafirinizin evinizde yaptığı bir saygısızlık bırakın

annemin en hasta döneminde hastanede kaliyorum gece gündüz eve gelip yatiyorum, esim isgüzar bir amerikan misafir etmis zaten bana sormamis kilisenin konferansina gelmis herkes birilerini misafir ediyor bize de bu numune denk geldi, neyse uzatmayayim kadin 50-55 yaslarinda kaldi bizde 1 hafta sonra uzatmak istedi ben istemedim yeter gitsin otelde kalsin, tabi dollars 8 tl degil o zaman emekli sanirim cok sormadim, birgun hastaneden geldim baktim bu gitmis bye bile demeden sonra abd’ye dönünce aradi etti özür diledi ama yaptigi büyük saygisizlikti. bu da böyle bir animdir.(bkz: swh)

misafirin misafir çağırması -aynen kuzum burdayım e işin yoksa gel sende (gelsin di mi) aynen kuzum gel bekliyoruz

yeni evli ve hamile olduğum dönemler de bolca maruz kaldığım durumlardır, hangisini saysam bilemedim. eşimin yıllardır çok samimi olduğu, artık anasını danasını bildiği arkadaşı (a kişisi), kız kardeşleri (bizden 1 yaş küçük olan b kişisi) anası (son olarak da c kişisi), babası sık sık bize gidip geliyor. bu muhitte pek arkadaşım olmadığı için eşimin derdi benim çevre yapmam ama bu insanların derdi başka, neyse...

önce b kişisi eşime buzdolabının buzluğuna kadar karıştırıp, buzdolabını nasıl yerleştirmem gerektiğini, bulaşıkları nasıl yıkama gerektiğini söylemiş, bana söylesin diye.

uzun süredir yemek saatlerim değişmez, kullandığım ilaçlardan dolayı. eşimin işsiz kaldığı ve benim her şeyi ölçülü yapmaya çalıştığım dönemde bu a kişisi akşam yemeğine çat kapı gelmişti. annesi ve kız kardeşleri evde yokmuş, acıkmış, siz bu saatte yemek yiyordunuz bende sizi bekledim demişti.

en son gene eşimin işsiz olduğu ve hamileliğin son günlerini geçirdiğimiz dönemde anneleri olan c kişisi sabah kapıma dayanıp eşimi bana kötülemişti. çalışmaya *** yok, ancak para yer, babanın evine git, çocuğun yüzünü gösterme şeklinde. aynı gün eşimin iyi bi yerde işe başlaması en iyi cevap olmuştu. keşke topunu evden kovsaydım. yanarım yanarım kendi nezaketim yüzünden etmediğim kavgalara yanarım

bir ara banyoya gitmiştim, geldiğimde en ince ayrıntısına kadar düzenli olan kitaplığım dağılmıştı. bir daha kendisini eve almadım zaten.

açtığı ışıkları kapamıyordu.
dallama bak yine aklıma geldi delireceğim.

üzerine dökülen saçını gözümün içine baka baka evin ortasına bırakmıştı. laf etmemek için zor tutmuştum kendimi.

saygısızlık yapma ihtimali olanları evime almayarak bu durumu çözüyorum. oldu da bir şekilde denk geldi. yaptığı şeyi düzeltmesini söylüyorum. çünkü, dinsizin hakkından imansız gelir. saygı karşılıklı bir şeydir.

yanılmıyorsam 5. sınıftaydım. evimize misafir gelmişti bir iki aile ve bu ailelerden birisi çocuklarını gerçekten üzerimize salmıştı. çocuk odasına girdiğimde bi de ne göreyim yatakları bile bazalardan kaldırmıştı çocuklar. hayır yani o kadar yastık varken yatağı ne yapacaksın ve orda ne arıyorsun?
ayrıca oynamaya kıyamadığım civcivli bir oyuncağımın da ayağını kırmışlardı. inşallah 5k dolandırılır ailenin her bir üyesi

küçüktüm misafirliğe gittiğimiz evi yakmaya çalışmıştım. duvarda is lekesi kalmıştı. şu da bir gerçek ki ev sahibini hiç sevmiyordum. şimdi burada çocukluktan örnek verdim ama yetişkinlikte de fark etmiyor. bir saygısızlık varsa o kişi sizi sevmiyordur. o zaman soru şu halen seninle niye görüşmeye devam ediyor? gerçekten çok saçma şey halen görüşmesi.
bizim aklımıza öyle tabak kırmak vb şeyler gelmez kalp kırıcı hareketler gelir. misal evinde kaldığın kişinin kekini afiyetle yerken laf çarpmazsın, kırıcı konuşmazsın. varsa bir derdin başka zaman konuşursun. böyle dengesizler var. nerede ne konuşacağını bilmeyen insan ile bağlantı koparılmalı.

eski yaşadığımız eve ilk taşındığımızda sürekli eve misafirliğe gelmek isteyen bir komşumuz vardı.
o zamanlar ortaokulda olmam lazım, benim dışımda kalan herkes çalıştığı ve eve geç döndüğü için de müsait olamıyoruz doğal olarak.

bir gün yine eve dönerken kadın beni görüp lafa tuttu.
yok işte yavrum bugün geleyim mi size, hem yakından tanışmış oluruz falan diyor ama ben annemin evde olmadığını söylediğimde de zaten kek yapmıştım birlikte yeriz falan diye ısrar ediyor.
en son kabul ettim ama birkaç saat sonra gelir diye bekliyordum, direkt benimle eve girdi.

evde kedimiz var ama şu anki kedimiz değil, daha yaramaz bir şey. kediyi görünce ayy anam falan diye kaçıştı bir yerlere.*
sonra da tutturdu kedili evde duramam da duramam. bunu söylerken de evden de çıkmıyor, benim kediyi odaya kapatmamı bekliyor.
ben de bizim haylazın huyunu biliyorum, odaya kapatabilmemin imkanı yok.
bizimki de en son komşuyu yeni gördüğü için ona sinirlendi gibi bir şey oldu, üzerine atladı, ısırdı falan derken kadın çığlık çığlığa koşturdu evde bir süre.
en son annemlerin odasına girerek kendisini oraya kapattı.
ben de bizimki azcık sakinleşince onu da diğer odaya koydum, kadının yanına gittim ki kadın yatakta yatmış vah belim, vah şuram diye sızlanıyor .

kadını evden de kovamıyorum, odadan da atamıyorum derken en son dedim ki kahve yapayım da balkonda içelim birlikte.
kadın yemin ederim zorla kalktı o yataktan, yataktan kalkması ve balkonda geçmesi için kedimi tekrar kadının yanına getirdim en son.

balkona getirince de yine sızlanmaya devam etti.
kahveyi istediği gibi yaptım, bok içer gibi tepki verdi. kahveyi koyduğum bardağın üzerindeki yaldız çıktığı için başka bir bardağa koymamı söyledi, uğursuzluk getiriyormuş.. ne alaka lan?

neyse işte en son da kadın oğluyla telefonda konuştu yaklaşık yarım saat.
telefonda konuşurken de defalarca ne kadar aç olduğundan ve ne kadar hasta olduğundan bahsetse de bunlar bana bir gönderme miydi bilmiyorum dsjklfgsl.

ve kapanış, uyumak için eve gidebildi nihayet..

bunları da her ne kadar anneme anlatamadıysam da günlüğüme yazmak gibi bir hata yapmıştım.
abimin de o zamanlardaki en büyük hobisi günlüğümü okumak olduğu için beni anneme ispiyonlamıştı.

sonra da gecenin bir vakti uyandırılıp sen salak mısın kızım nidalarıyla hayatımın dersi verildi.

yine akıllanmayıp bazı komşularımıza bazı enayilikler yapmıştım ama her neyse.

bir de kadın kekini de alıp gitmişti bu arada.
hani lan birlikte yiyecektik onu?

ailenin kadın cinsinden bi büyüğü 3 haftalığına türkiye ' den almanya' ya beni ziyarete geldi, öyle zırva şeyler yaptı ki, 5 gün sonra, başka uçak bileti alıp türkiye ' ye geri postaladım. 11 sene falan oldu, o zamandan beri görüşmüyoruz.

saygısızlık değil cahilliktir dedim, cahilliğine verdim. yoksa buraya neler neler yazardım da gerek yok. düşünmeden konuşan insanı sevmiyorum hepsi bu.

misafir sayılır mı bilmem;

yurtdışına çıkacağım dönemde ev tutmuştum nakliye firması eşyaları indirdi zamanım olmadığı için yaldır yaldır göbeği değiştiremeden gittim. ev sahibi de yurtdışında 1 ay kalacağımı biliyordu.

neyse ben 2 hafta erken döndüm lan eve girdim terastan fingirdeşme sesleri geliyor. bir baktım ev sahibi ile bir transbirey kucak kucağa.

transbirey i bacım xtir git diyerek kovup ev sahibine tekme tokat dalmıştım. sonra adama açmadığım dava kalmadı zaten ertesi gün de başka ev bulup taşınmıştım.

misafirin her yeri karıştıran yaramaz çocuğuna ses çıkarmaması saygısızlığın başında gelir.

1 hafta kaldıktan sonra sofrada 'valla sizin ev çok rahat otele gitmeye gerek yok otel gibi herşey çok güzel bol ,biz artık her geldiğimizde burda kalırız' demişlerdi.

bir misafir geldi eve, kapıyı bilerek fazla açmadan evde sadece benim olduğunu, yorgun olduğumu, selamını ileteceğimi söyledim o kişiye.

size yemin ediyorum, kapıyı itip içeri geçmek için bir atılışı var, ben de yoruldum bir beş dakika oturayım dedi.

höst ulan.
ben sevmiyorum misafir.

çok iyi bir arkadaşımın karısı (doktordu kendileri, sonra uzman doktor oldu) sınıf arkadaşlarımızın toplantısında (neyse ki sayımız 4 kişiydi) çok gerekmez bir nedenden dolayı kocasıyla kavga çıkarmış, herke buz gibi olmuştu. ben arkadaşımın elinin tersiyle karısına müdahale edeceğini sanmıştım ama o pısmıştı. ondan sonra eşlerin geleceği bir toplantıya hiç gitmedim.

evimizde pek misafir kabul etmiyoruz açıkçası. yazlıkta bazen.. (saygısızlığın adresi önemli mi ki..)

dozu ne olursa olsun, evimde bana saygısızlık yapan misafiri rencide ederim. yaşı, yakınlık derecesi ne olursa olsun, haddini aşan birine gerektiği şekilde tepki veririm. fiziksel şiddet tarzım değil. ama dilimle döverim.

öz dayımı ve oldukça yakın bir arkadaşım evden kovmuşluğum var. saygısızlığa gerçekten tahammül edemiyorum.

18-19 yaşlarındaydım, abim dükkan açmış felan ama ben yanında çalışmak istemiyorum çünkü ailede en aykırı asi ipe sapa yola gelmez bir kişiliğim var.
bi akşam abimin bi arkadaşı misafirliğe geldi geceyi bizde geçirdi.
yemek te anlatıyor, neler yapmış neler başarmışım felan da filan da, benim nerde çalışıp ne iş yaptığımı sorup mevki felan soruyor dipten dibe gömüyor.
öyle ki, o yattığında mal abim gelip adam haklı diye benimle tartışmaya tutuştu.

sabah erkenden kalkıp sokağın köşesine pusu attım.
baktım bu lavuk sallana sallana geliyor, tam köşeyi dönerken gırtlağına yapıştım.
eğer bir daha kapımızın eşiğini karartır gelirsin bi yerde adımı anar laf edersin, senin dişlerini boğazına dizer kabınında boğarım dedim.
bir daha da lavuğu görmedim.