mükemmeliyetçilik

mahveder insanı. başarmak istediklerini başaramaz çünkü en iyisi için iyiyi kaybetmiş olur. her yapılan işte bir kuşku, bir kaygı belirir insanın içinde. orta olmamalıdır mükemmeliyetçi insan için. olacaksa mükemmel olmalıdır, elinden gelenin en iyisi değil, en mükemmel neyse o olmalıdır. mükemmel olmayacaksa olmasın daha iyi dedirten, aşılması güç, uykudan eden bir özelliktir.

bu benim ve bu yüzden hayat çok daha zor.

en illet özelliklerden biridir. asla tam olmuş saymazsınız yaptığınız işleri. sizin için asla en iyisi olmuyordur. boştan yere kendiniz üzülürsünüz. oysa elinizden gelen budur fakat kabullenemezsiniz. daha iyisi her zaman vardır. oraya ulaşamazsanız hayal kırıklığına uğrarsınız. gerek insani ilişkilerde gerekse işlerinizde zorlayıcı olur. hiçbir şey mükkemmel olamayacaktır bunun farkındasınızdır fakat bir şey yapamiyorsunuzdur. yorucu bir durum.

bazen iyi bazen ise kötü, özellikle kendi açımdan söylüyorum ikili ilişkilerde mükkemmeliyetçi olmak olmaya çalışmak uğrunda çabalamak belki sizin ruhunuzu tatmin ediyor olabilir fakat karşı tarafın omuzlarına aşırı derecede yük bindiriyor. lütfen ilişkilerinizde bu huyunuzdan vazgeçin/geçelim

insanın kendi kendine yaptığı eziyettir.

kişinin asla hata yapmaması mükemmeli istemesi en üst standartlara ulaşıp oralarda dolaşmasıdır. bana göre pek mümkün değildir . ayrıca ihsan oktay anar bir kitabında kusur benim imzamdır demiştir. o yüzden mükemmeliyetçi olmaya çalışmamanız tavsiye edilir. kafayı yiyebilirsiniz . kendinizi o çıtada tutmak tehlikelidir.

ya hep ya hiçtir. bir şey en mükemmeli neyse o olmalıdır, mükemmel olmayacaksa olmamalıdır. uykudan eder, dünyayı dar eder. mükemmeliyetçi insan, kendine acımaz. en iyisi, en mükemmeli için çoğu şeyden feragat eder. kendilerini yapmakta olduğu şeye adadıkları için çevresindeki insanları ihmal ederler. detaylarla çok fazla ilgilenirler. yapman etmen guzum, hayatı kendinize zehir etmen.

öğrenmenin en etkili yolu hatalardan ders çıkarmak iken insanın kendisini kandırmasıdır.

gerçekçi olmayan bir şekilde yüksek standartlar koyma ve bireyin değerini bu standartları karşılama becerisiyle ölçme eğilimi olarak tanımlanır. özelliklerine bakacak olursak
-yüksek standartları vardır, bunlar karşılanmadığında ciddi sıkıntı yaşarlar.
-hep ya da hiç bakış açısına sahiptirler.
-mükemmellik kabul edilebilir tek başarı seviyesi olduğundan ve gerçekte kimse mükemmel olmadığından bu insanlar içten içe kendilerini başarısız görürler.
-özünde koşullu kendilik değeri duygusu vardır. onlara göre onlar sadece son başarıları kadar iyidirler.
-daha iyi olmaya bitmek tükenmez dürtüyle kendilerini paralarlar. elestirel iç seslerinin "daha fazla uğraşmalıydım" gibi şeyler söylediğini görürüz.
-olumsuz değerlendirmeye odaklanma ve ondan korkma. o mükemmel kabuğun altında bolca hayal kırıklığı ve endişe vardır.
-yanlış bir seçim yapmaktan korktukları için çok kararsızdırlar.
julia cameron şöyle söylemiş: "mükemmeliyetçilik en iyisini aramak değildir. mükemmeliyetçilik bize yaptığımız şeyin hiçbir zaman yeteri kadar iyi olmayacağını, yeniden denememiz gerektiğini söyleyen, en kötü tarafımızın pesinde olmak demektir. "
birden fazla mükemmeliyetçilik tanımı vardır. aslında böyle olan insanlar çoğu zaman bunun farkında bile olmazlar. farkına varılıp üstüne gidildiğinde aşılabilecek bir sorundur. hayat kalitesini düşürür. ben kendimi asla mükemmeliyetçi olarak nitelendirmezdim ancak bununla ilgili bir kitap okuduğumda fark ettim ki öyleymişim. önemli olan kısım fark edebilmek. fark ettikten sonra müdahale edebiliyorsun ancak. hayatının her aşamasında insan kendine objektif bakabilmeli. eleştirel olmalı bu kendini geliştirir ancak bunu yaparken şefkatli olmayı da unutmamalı. yoksa hiçbir şey onu tatmin etmez.

(bkz: mükemmeliyetçilik)

mükemmeliyetçilik benim için şirk koşmak ayarında büyük bir terbiyesizliktir. ortaya koyduğum her şeyin eksik, noksan, kusurlu olmasına özen gösteririm. insan doğasına aykırı bir şey mükemmeliyetçilik. kendini yadsıma çabası hatta.

sunulan bilgiyi kaçırmama arzusu.

sahip olan için rezillik sebebidir. mümkün de değildir. insan kendi kıstaslarını belirleyip ona göre hareket etmelidir. böylece hayattan aldığı zevk artacaktır. mükemmel peşinde koşarsa ulaşamaz çünkü mükemmel ulaşılamayandır.

birisini sevme konusunda engel oluyor. olumluya odaklanmak yerine olumsuza odaklanılıyor. hata yapma korkusuda, mükemmeliyetçilikle birlikte geliyor. hem birisine açılamıyorsun hem de birisi seni seviyorsa kusur bulup bağlanamıyorsun. baş etmek zor. kendinin farkında olmak lazım. ne kendini çok değerli sanmak ne de değersizleştirmek lazım. sanırım bunun çözümü kendini sevmekten geçiyor.

hatalarla dolu toplumsal hayatımızda çok da tasvip edilmeyen bir insan özelliği. aşkta samimiyeti kaçırır, işte ise detaylarla gereksiz zaman kaybettirir.

mükemmelliyetçilik mesela nesillerdir bonsai sanatıyla uğraşan bir zanaatin içerisinde olabilir. excel mükemmel olmak anlamına gelse de, excel'de iki tablo yapıp rapor hazırlamanın mükemmelliyetçilikle alakası yoktur.

"hedefi vurmaya çalışmayın" diye bir (bkz: zen öğretisi) var. çok kasmayın demek istiyor. çok kasarsanız, çok ısrar ederseniz kötü nişan alırsınız. olabildiğince az güç kullanarak, gerisini belirsizliğe bırakın.

mükemmelliyetçilik değil, hata yapmak insanı mükemmelleştirir.

mümkün, olması gereken, ve ileriye götürendir. olumsuz algılanmasının sebebi ise kişinin bir şeyi mükemmel yapmaya çalışırken yaptığı hatalardan korkması, çıkan problemlerden yılmasıdır. oysa hayat biraz da mücadele, korkusuzluk gerektirmez mi? siz yine de mükemmeliyetçiliğinizi kucaklayın ve bugüne kadar mükemmel yaptığınız şeyler için kendinize teşekkür edin.

ortası olmayan insanların ortak özelliğidir.

bir süre sonra kişiyi hasta edecek özelliktir. mükemmel denen bir şeyin olmaması da ayrı bir konudur. azimli olmak ve elinden gelenin en iyisini yapmakla karıştırmamalıdır. çünkü elinden geleni yaptığını bilen ve gören kişi rahat bir nefes alırken mükemmeliyetçi kişi yaptığı şey için canını bile verse mükemmel olmadığını düşünüyorsa yanan canına bir bidon benzin dökmekten çekinmez. velhasıl, bu ateş yanar durur, hiç sönmez.

genelde özeleştiri yoksunu insanların kendinde kusur olarak görmeye layık bulduğu nadir şeylerden biridir. kendinde en sevmediği özelliği sorduğunuzda kimse ikiyüzlülük demez, kimse kendinin çıkarcı bir yönünü keşfetmemiştir, kimse zeka seviyesinin belirli bir hedef için yetersiz kalmasından şikayetçi değildir. ortalama bir insanın kendinde bulup bulabileceği yegane bir kusur vardır; o da olmayan mükemmelliyetçiliğidir. :/

not: bi' de "insanlara çok çabuk güveniyorum:(" vardı sanırım, onu unutmayalım.(u: lol)