ot gibi yaşadığı halde günlük tutan birey

sıradanlığını kırıp, yaşama hissini sağlama durumu.
-sevgili günlük, bugünde dünün aynısı yaşıyorum belki ama bunu bir tek sen biliyorsun. yıllardır oturduğum mahallede köşede ki binada oturan yaşlı amca bugün beni görüp sen kimsin dedi, olsun en azından beni görüp i, insan sayıp iki çift kelam eyledi.

ot gibi yaşadığı halde günlük yazmayandan iyi olan birey.

“benim ideal hayat biçimim işe yaramaz bir mantarınkidir, ne çekici çiçekleri vardır ne batan dalları, yaprakları. beni çok fazla sevmeye başladığınızda sırra kadem basacağım. ben katedrallere ve meslektaşlarına raporlar yollayıp üstlerine düşeni ne kadar şahane bir biçimde yerine getirdiğini anlatıp duran diğer din emekçilerine benzemem. aslına bakarsanız, benim ait olduğum bir katedral de yok meslektaşlarım da çünkü zen mesleği mesleksizliktir.”
nyogen senzaki (1876-1958)

ot gibi yaşarken düşünmeye çok vakit oluyordu. düşüncelerin giradabından kurtulmanın da tek yoluydu yazmak. yazarken de alay ederdim. "hem bi' bk yaptığın yok sayfalarca laga luga yapmışsın"

ot gibi yaşıyor gözüksek de hepimizin bambaşka yaşamları var, içinde bambaşka fırtınalar kopuyor. kimin ne yaşadığını bilemezsiniz. dolayısıyla “ot gibi yaşayan” birisinin bile kaleminden kendi hayatına dair şahane yaşam hikayeleri, hayat dersleri; belki günlük yaşadığı olaylara bakış açısından farklı perspektifler çıkabilir. bence böyle bakmak gerekir. tutunuz efendim, günlük tutunuz. yazınız.

ot gibi yaşama deyimi kendine özgü bir durum olsa da bok gibi yaşamaktansa ot gibi yaşamayı tercih ederim.

siz de tercih edebilirdiniz ama etmemişsiniz. *

insanın bunu yapması gerekiyor.hatta kendi duygularını da yazmalı ki iyiye mi gitmiş,kötüye mi gitmiş,hayatında neler olmuş. o zaman gitmeli ve okumalı.

ilkokuldayken de öğretmen günlük tutturuyordu abi her gün ne yazayım okul ev gariban bir hayat. tabi ben yalan dolan yazıyordum yok bugün şuraya gittik yok bugün bunu yaptım. saçma sapan şeyler filan

bugün de yazacak bir şey bulamadım günlük..
hayat seni günlüğüme şikayet ediyorum.
yaşar nuri kuran'a havale edin, şikayet edin o yapması gerekeni yapacaktır. şaşmaz...
derdi.

kime göre neye göre.
misal bana göre ot gibi yaşayan ile karşı taraftakinin ot gibi yaşam anlayış farkı var.

kendinizin ot gibi yaşadığını düşündüren doyumsuz düşünce nedir?
bunu doyurmak için çabalarınız nedir?

edit: haa bir de bok gibi yaşayacağınıza var ot gibi yaşayın.

mantıklı bașlık. neticede sürekli yașamadıklarından dem vurarak defteri doldurmaktansa, bir șeyler yaşayıp hislerini zenginleştirmek senin elinde. hayatı bardağın boș tarafından tüketmek çok doğru değil.

dedi yalnız adam.

bizde yazma kültürü yok. arkadaṣ avusturya'da belki 100 yıllık ev aldı, içinden eski sahiplerinin tuttuğu ev günlüğü çıktı. hafta hafta yazmıṣlar senelerce. ne zaman su bastı, nereye ek duvar kondu, nereye ekleme yapıldı, ne zaman elektrik yenilendi. biri bir ara gelen misafirlere not yazdırmıṣ.

bizde bu hak en fazla dünya turuna çıkanın bloguna tanınıyor. yoksa "bunda yazacak ne var?"... oysa kiṣisel kronolojini tutma geleneği yazılı kültürün temelidir.

türkiyede yaşıyordur.

sevgili günlük bugün bu siyasi gelişmeler oldu diyip, başlık atsa, içerik yazmasa bile yeter.

belki ileride montaigne olacaktır, önü kesilmemelidir. ve en iyi ihtimalle kimse yazdıklarından tek kelime anlamasa da herkes 'hmmm çok mantıklı' diyecektir.

ben bugün sucuklu yumurta yedim, sabah uykum vardı, sınıfta sessizce osurdu*m falan yazıyorum. başka türlü dolmuyo.

bugün baharatlı ot yedim sevgili günlük.

günlüğe sadece gün içerisinde ne yapmış olduğun yazılmaz aslında. gün içindeki fikirlerinden , hislerinden bahsedebilirsin. o gün seni neyin mutlu ettiğinden ,neyin keyfini kaçırdığından bahsedebilirsin. bunları yazdıkça ve zaman geçtikçe kendi fikirlerindeki ve hislerindeki farkı gözlemlemiş olacağın için sana neyin iyi gelip gelemeyeceğini bulabilirsin belki. ya da hepsini geçtim, sadece bu duyguların anı olarak kalması için bile günlük tutulabilir fikrimce.
bedenen ot gibi yaşıyor olmak günlük tutmaya engel olmamalı. çünkü bu senin kafanın içinden geçen düşünceleri engellemez. ki bence sabah şu saatte uyandım, bir baktım yağmur yağıyor gibi tutulan günlüklerdense hislerin, düşüncelerin,hayallerin yer aldığı günlükler daha etkili oluyor günlüğü tutan kişide.

ilkokuldan kalma alışkanlık. öğretmen alıştırdı diye tutuyordum.

sevgili günlük , ot gibi yaşadığım için günlük tutmaya hakkım olmadığını okudum bugün. insanların tabiatla alıp veremediği şeyin ne olduğunu çok merak ediyorum. neden otu ötekileştiriyor insanlar anlamıyorum.

doğasına göre davranan ve bundan dolayı günahı olmayan bir bitkiyi sırf olduğu gibi olduğu için eleştirmek bana çok vicdansızca geliyor.

doğanın bir düzeni var. bu düzende her canlının bir yeri bir görevi var. bunu anlamayabiliriz hatta anlamamız da gerekmiyor ama her canlının sadece canlı olarak var olma hakkına saygı duysak bize yeter.

tarıma da mı karşıyım elbette değilim. otlak ve meraları imara açıp hayvancılığı bitiren , kıymanın kilosunu 400 lira yapan zihniyete karşıyım.

eğer biz doğaya sahip çıksaydık ya da gezi eylemleri gibi masum nedenlerle başlayan farkındalıkları birilerinin siyasi enstrümanı olmaya kurban vermeseydik bu iklim değişikliği sürecinde daha çok otumuz ağacımız olacaktı.

(bkz: mesele ot değil siz hala anlamıyorsunuz)