özgürlük gerçek midir sorunsalı

özgürlük gerçek değilse hapishaneler neden gerçek?

özgürlük kişinin kendi egosal arzu ve isteklerinden arınmasıyla gerçekleşirse kişi beden olarak nerede, ne şartta olursa olsun ruhen özgürdür.
bu gün bütün madde aleminin insan beynine ulaşan kodların beyinde biçimlenmesi sonucu oluştuğu tartışılıp araştırılıyorsa, (ki araştırma gerçeklik payı yüksek olduğu için derinleştirildi) bilincimiz de var ettiğimiz dünyada yaşıyoruz demektir. önce orada özgürleşmek gerçek özgürlük olacaktır kanaatimce.

gardiyana sor.

özgürlük gerçek olmasaydı allah herkesin yaşam tarzına müdahale ederdi ama bazı kulları dünyada yapmaya çalışıyor(bkz: luciferyan yapı)
(bkz: annunaki).

delirmeden anlayamayacağımız sorunsal.

kölelik gerçek ise, zıttı da gerçek olmalı.

yani bence.

bence, kavram olarak gerçek olsa da, eylem olarak tam anlamıyla gerçek değil.

kanunlar, ahlak, toplum, etik, seni kısıtlıyorsa, orada özgürlükten ne kadar söz edileceği tartışılır.*

yitirince anlarsın. gerçek mi, yalan mı?

önce özgürlüğün tam tanımını yapmak gerekir.
özgürlük, insanın herhangi bir dış kuvvetten etkilemeden istediğini yapabilme, düşünebilmesidir.

benim kanaatim kısmi olarak özgür olduğumuz yönündedir.
günümüzde felsefe, hukuk, insan hakları gibi kurumlar sayesinde kısmi de olsa herkesin özgürlüğü var. başkalarının özgürlük alanına girmeden istediğimiz kadarını yapabiliyoruz. bu her istediğimizi yapamayacağımız anlamına gelir.
işin bir de içinde bulunduğumuz doğa kanunları var. ben kuş gibi uçmak istiyor olabilirim ama fizyolojim ve içinde bulunduğum tabiat kanunları buna engel. yani bütün bunlar bir kısıtlamadır.

gerçekten her istediğimizi yaparsak tek bir kişinin tam özgürlüğü olacağı geri kalan insan ve canlıların ise köle olacağıdır.
gerçek ve tam özgürlük tek başına ormanda gezen insan için olabilir. toplum halinde yaşayan insanlık için tam özgürlük olmaz. tek bir akıllı canlı ve çevresinde akılsız canlılar ve cansız çevre ortamda tam özgürlük olur.

hepimiz insanız ve istek ve arzularımızı yerine getirmeye kalksak bir örnekle neler olabileceğini şöyle bir canlandıralım.
birisi sizi çok kızdırırdı ve onu öldürecek kadar nefret ediyorsunuz. canınızın istediğini yapıp onu öldürebilir misiniz? yada çok beğendiğiniz bir kadın/erkek ile cebren de olsa beraber olabilir misiniz? tabi ki böyle bir şey olamaz çünkü karşıdaki akıllı varlığında istediği veya istemediği bir sürü şey var. senin özgürlüğün onun özgürlüğüne engel olur. bu yüzden içinde bulunduğumuz zamanda kısmi bir özgürlük vardır.

gerçek ve tam özgürlüğü isteyen ormanda tek başına yaşamak zorundadır.

özgürlük gerçek değilse özgürlüğüne ket vuran kelepçeler neden sapına kadar gerçektir. ben de bunu sorayım.*

özgürlük soyut duyguların en somutudur.

bir braveheart.

uygulanabilirliği için belli sınırlara ihtiyaç duyar. bu sağlandığında ise anlamını yitirir.

kaybettiysen gerçektir.

özgürlük gerçektir biz simülasyondayız

jean-jacques rousseau “toplum sözleşmesi” eserine "insan özgür doğar, oysa her yerde zincire vurulmuştur," şeklinde başlar. toplumsal ilişkinin olduğu yerde insanların tam özgürlüğü mümkün değildir, zaten doğa durumundaki tam özgürlükte çatışmaların ve başıboşluğun ortaya çıkması olasıdır.
rousseau'nun düşüncesi, bireylerin özgür olması gerektiği ancak bunun toplum kuralları ve yasaları içinde gerçekleşmesi gerektiği yönündedir. bu nedenle, insanların toplum sözleşmesi yaparak, yasalara ve genel iradeye uyarak hem özgürlüklerini hem de toplumsal yaşamın yararlarını koruyabilecekleri bir sistem kurmaları gerekmektedir. onun için "siyasal bedenin özü, boyun eğme ile özgürlüğün uzlaşmasıdır," kendi düşüncelerimce insanın özgürlüğünü toplum içerisindeki düzeni sağlayacak, kendi oluşturduğu yasalara ve kurallara karşı siyasi yükümlülük hissetmesine bağlamıştır.

bundan önce sorulması gereken bir kaç soru var
gerçek nedir? özgürlük nedir? özgürlük nesnel midir?

bir şeyin gerçek olduğunu, sana ait olup olmadığını anlamak için bazen onu yitirmen gerekir. gerçek olup olmadığını onu yitirmeden anlayamazsın, gerçek olduğunu da yitirince anlarsın, yitirme eylemi gerçekleşmiştir çünkü.

özgürlük de belki de öyledir. yitirmeden anlayamazsın. sahip olup olmadığını...

insanlık doğa ile bağını kaybettiği günden beri kısıtlı bir özgürlük ile yaşıyor. doğanın verdiği yalın özgürlüğü, tehlikelere karşı güçlü olmak için birlikte yaşamaya başladığımız gün sınırlı bir özgürlükle takas yaptık.
kurmuş olduğumuz topluluklarda kabul görmek için farklılıklarımızı toprağa gömüp "normal" tanımı içine girdik.
toplum olmak, diğer insanlarla birlikte gelişmek-geliştirmek için yaptığımız bir fedakarlıktı bu. zaman geçtikçe insanlığın gelişme hızı arttıkça doğadan çok uzaklaştığımız ve günümüzde artık insanın gelişimi teknolojinin gerisinde kaldığı için özgürlüklerimiz daha da kısıtlandı ve önce daracık ekranlara sıkıştırıldık sonrada/şimdide bu küçücük ekranlarda da özgürlüğümüz kısıtlı.

evet özgürlük ekmek gibi, su gibi gerçek ama bizler özgür değiliz.

böyle buyurdu zerdüşt'te şöyle bir söz geçiyor: "özgür mü diyorsun kendine? sana hükmeden düşünceni duymak isterim, bir boyunduruktan kaçıp kurtulduğunu değil."

gerçektir.