politik doğruculuk

vay be millet yardırmış dedirten başlıktır.

siyasilerde ölçülü şekilde olması gereken şeydir. siyasilerin her şeyi bam bam söylediği bir dünya kaos oluşturur. yer, zaman ve üslup önemlidir.

ancak yavşaklıkla karıştırılmamalıdır. bu konuda ölçüyü kaçıranların olduğu gerçektir.

iyi bir örnek vermek gerekirse almanya ve şansölye merkel verilebilir. politik doğrucu olmayan kesim için ise en iyi örnek trump olacaktır.

merkel ile trump karşılaştırılmasında trump seçmek isteyen alsın altın saçlarıyla turşusunu kursundur. merkel ise bir ülke için şanstır.

isteyen putin’e baksındır, o dahi politik doğrucu davranmak durumundadır.

kardeşi pozitif ayrımcılıktır. zerre sevmem.

kendin için istemediğini başkası için istemektir.

ülkemizde çok fazla görülen bir olay. nefret ederim.

maalesef bende var bu biraz. aslinda politik dogrucu bir sekilde dusunmek istemiyorum ama baska sekilde de dusunemiyorum yani elimde degil. bazen en iyisi susmak diyip hic fikir belirtmiyorum artik bazi konularda.

kötü şeyleri iyi kelimelerle ifade etme sanatıdır. azı karar çoğu zarar arkadaşlar.

down sendromu farklılıktır, her kültür değerlidir, sağlıklı doğsun da cinsiyeti önemli değil gibi cümlelerdir. herkes yanlış olduğunu bilir ama dile getirmez.

farklı dil, din, kültür ve cinsiyetten kişileri incitmemek amacıyla, özenle kullanılan ifade, düşünce ve uygulamaları tanımlamak amacıyla kullanılan bir terim olarak tanımlanır.

siyaseten doğruculuk olarak da bilinir.


evrimagaci.org/soru/politik...

(bkz: woke culture)

social justice warrior, woke culture gibi çağımızın kanseri, saçma sapan şeylerdir. bazı gelişmiş ülkeleri politik doğruculuk bitirecek...

temel problemlere çözüm bulamayan 21. yy batı toplumunun formülü. ancak politik doğruculuğun iki büyük problemi vardır ki bunlardan biri, sorunları çözmeyip üzerine cila çekmesidir. her şeyde tam uzlaşma sağlamanın, herkese eşit muamelesi yapmanın, başkasını incitmemek için ruha-bilime-akla aykırı hareket etmenin faydası yoktur, zararı vardır. örneğin, "x inanışı toplumun geri kalmasına neden oluyor" demek, bunu kanıtlarla göstermek politik doğruculuğa aykırıdır. politik doğrucu "x inanışı da şu şu konularda eşsiz bir yöntem uyguluyor, çok egzotik, harika" filan der. x dini müritleri kendilerine bomba bağlayıp havaya uçursa "genelleme yapmamak gerekir, onları da anlamak lazım" der. tamam, onları da anlayalım ama bu adamlar çocuğuna bebeğine gericiliği aşılayıp şiddet olaylarına devam ediyorsa çözüm ne? hamas militanı ya da idf mensubu israil askeri üzerinize silah doğrulttuğunda "sizi de anlıyorum" deyince o mermiler matrix filminde neo görmüş gibi yavaşlayıp durmayacaktır. sen pembe bir tablo çizerek kendi egonu tatmin edebilirsin ama sorun orada durur.

mesela şu anda dünya çapında yaşanan sığınmacı akınlarının esas çözümünü aramak yerine insanlar "sınırdan almayalım, hepsini öldürelim" ile "hayır onlar da insan, hepsi kardeşimiz misafirimiz" ikilemine takıldılar. ikisi de saçma bir bakış açısı. hayır, hiçbirini öldürmeyelim. hayır, misafir falan değiller. adam senin ülkene çay içmeye gelmiyor, çoluk çocuk yapıp iş kurup ömür boyu yaşamayı istiyor. neden? çünkü ülkesi kötü durumda. neden kötü? çünkü batılıların ataları sömürmedik yer bırakmamış. kukla liderler üzerinden ne varsa süpürüp gitmişler. şu anki hükümetlerinin başında da muhtemelen bir tiran var, kendi sefasını sürdürmek için bu insanları eziyor. şimdi sen politik doğruculuk yapıp "evet hepsi gelsin" dersen ülkenin ekonomisinin içine edersin, ki zaten örnek ülke söylememe bile gerek yok.

yapılması gereken şey, bu zevk-ü sefa içindeki milyar dolarlık elitlerin o değerli paralarını bu 3. dünya ülkelerini düzelterek dünyayı normalleştirmeye harcamalarıdır. tabi onlar yapar mı? sanmam, çünkü kâr odaklı şirketler için her şeyin olduğu gibi devam etmesi daha makul. çünkü politik doğruculuğun bitmesi demek, aykırı seslerin de yükselebilmesi, yani gerçekten düşünce özgürlüğü (ve potansiyel kaos) anlamına geliyor. "düşünce özgürlüğü"ne bu kadar vurgu yapılıp özgür olamamak da ayrı konu. kimse incinmesin, incinip de dava açmasın diye internette bile yorum yapamıyor insanlar. 2000-2010 arasında internet daha özgür bir yerdi, istediğine hakaret edebiliyordun. kimse de kimseyi mahkemeye vermiyordu. insanlar zihnen ve mânen bu kadar kırılgan değildi. şimdi herkes kar tanesi, pamuk şeker oldu. bunların sebebi hep politik doğruculuk denen 21. yy engizisyonu işte. artık aykırı bir şeyler söyleyen toplu olarak linç ediliyor. küresel faşizm tam gaz devam.

neyse, konu konuyu açıyor. burada bitirelim. umarım gerçekten düşüncelerimizi korkusuzca ifade edebildiğimiz günlere geri döneriz.

(bkz: political correctness)

modern çağın en tehlikeli zehridir. bu sixxo akıma kendini kaptıran ülkeler bir daha iflah olmaz. isveç en büyük örneğidir.