sallama çay vs demleme çay

- ya ellerine sağlık. ben yemin ediyorum, hayatımda bu kadar güzel sallama çay içmedim ya.
+ sallama mecnun..


bu efsane repliği hatırlayarak demleme çay elbette sallamayın:)

şu zincir marketler var ya.. özellikle de şok!
çok fenalar.

kasaya gelince, ''20 tl'lik alışverişe şu ürünler indirimli'' diyorlar... aklımı başımdan alıyorlar benim her seferinde ve gidip demlik poşet çayı buluyor ve alıyorum.
daha dün aldım lipton'un demlik poşetini.

aslında şöyle bir baktığımızda, sallama çay ne ki, demleme çayın yanında?
seksin yanında mastürbasyon gibi...

ama işte, o da gerekli ve önemli.
arada iyi gidiyor.
akarı kokarı yok, gayet pratik ve anı kurtarmak için bire bir.

ben ki, günde 2 semaver yakıyorum, tamamen doğadan topladığım kuru dallarla.
gidip, lipton'un demlik poşetini alıyorum.
evet, onu da alıyorum...
çünkü gideri oluyor bazen.
anı kurtarıyor.
onun dışında demleme çayda; çaykur altınbaş, tirebolu, eynesil ve of çaylarını kullanıyorum, misafirimin durumuna göre.

bergamot olayı mevzuya girmediği sürece, ülkemizde yetişmiş her tür çayı içerim.
hiç sıkıntı yok.
hepsini denerim.

sallama çayın hakkını yiyemem ama demleme çayın tadı da hiçbir şeyde yok..

demleme en iyisidir benim için.

markanın daha belirleyici olduğu versus.

versusa bak çay demle. bu nasıl versus kardeşim.

bir karadenizli olarak şunu söyleyebilirim;

su aralar kesinlikle lipton’un hazır paketlerini ( yellow label tea) demliğe atarak çay yapıyorum çünkü içimi fazlasıyla yumuşak ve tadını kırmaya gerek kalmıyor.




karadenizli olmanın en kötü yanı; bizim için çay sadece çay değildir. standart bir insan fark etmeyebiliyor ama bir karadenizli her çayı içmez ve her çayı beğenmez çünkü her çayın aslında tadı farklı. çayı demleme şekliniz, çayı yapma süreniz hatta kullandığınız çay’ın kalitesi tadda inanılmaz büyük etkenlerdir.

biz standart paket siyah çay kullandığımız zaman, çayın tadını kırmak için tomurcuk karıştırıyoruz çünkü bir çok markanın içimi çok sert. geçen gün, televizyonlarda bangır bangır reklamı yapılan markalardan biri olan çaykur’un paket çayını aldım ve demledim. ilk bardaktan sonra bütün çayı döktüm çünkü içimi rezalet. inanılmaz sert ve katı bir tadı var. arkasından hemen lipton’un poşet çaylarına döndüm çünkü içimi yumuşak.

normal şartlarda sallama çay sevmem çünkü çay’ın tadını götürdüğünü düşünüyorum. çayın demlenme esnasında içinden geçtiği o buharla yoğurulma süreci aradan çıkıyor. direkt sıcak suyu eklediğinizde, otumsu bir tad alıyorsunuz.

bu yüzden demlik çay iyidir ama ya iyi karıştıracaksınız ( tadını kırmak için) ya da içimi size uygun, süzmeye gerek kalmayan poşet siyah çaylardan alacaksınız. misal: lipton.

marka önemli şüphesiz ama ne olursa olsun demleme çay yerini tutmuyor. az önce (geç kahvaltı yaptığım için demlemeyi kaçırdım) sallama içtim, nerede demleme nerede sallama?

ben ustasınca demlemeyi tercih ederim kendi adıma..

hiç şüphesiz demleme çaydır.
sıcak suyun (kaynamış değil) üstüne eklenerek yapılan dökme çay. bir çay kaşığı da tomurcuk. mmm.

demlenmiş çay (biri demlese de içsek)

atası orta afrika'da avcı-toplayıcı olan biri olarak söyleyeyim ,kenya çayının demlenmiş halinden başka çay tanımam...


borcam demlikte ve odun ateşinde olacak.

demleme tadın çayı bir başka oluyor be…

tabii ki demleme çay. ama ne yazık ki evlendiğimden beri en az iki kişilik tadı çıktığından bazen mecburen sallama içmek zorunda kalıyorum..