saygı duymak zorunlu mudur sorunsalı

insanın ahlaki değerlerine ters düşmeyen her düşünce ne kadar yanlış veya saçma bulunursa bulunsun bence yine de saygıyı hakeder.
burda zorunda olmama durumu sevmek, benimsemek için geçerli olmalı. sonuçta hukuka, ahlaka aykırı bir durum içinde bulunmayan bir düşünceye saygısızlık yapmak doğal olarak bir tepkiye sebep olur. özellikle ülkemizde böyle tartışmalar küfür yoluyla çözümlenmeye çalışılır. herkes kendini kesinlikle haklı görebilir ama ne olursa olsun her insan olaylara farklı pencerelerden bakar ve ortak düşünceye sahip insan sayısı az olmayabilir, olsa da yine saygı duyulmalıdır bence.

sonuçta, terör gibi insanlığın hukukuna ve ahlakına aykırı düşünceleri ve destekçilerini dışarıda tutarsak bence herkes herkese, bütün düşüncelere ve inançlara saygı duymak zorundadır.

saygı duyma sadece banane de, zararı yoksa tepki de verme.

zorla saygı veya sevgi dikte etmek, içlerde durduk yere nefretin oluşmasına ve nefretin büyümesine sebep olur.

bir sorgulama cümlesi.

katillik, sapıklık, vatan hainliği ve benzer hareketlerden bahsetmiyorsak, evet zorunludur. kimse kimseye katılmak zorunda değil ve çemkirme hakkına da sahip değil. katılmıyorsan görüşünü düzgünce söylersin ve insan gibi tartışırsınız. tabii bu teoride olması gereken. pratikte birçok kişiyi konuşurken değil havlarken görüyoruz.

aptalca olan hiçbir şeye saygı duymanın zorunlu olduğunu düşünmüyorum. insan mantığına aykırı olan şeylere duyulan saygı gereksizdir.

değildir. sorunsal çözülmüştür, dağılabilirsiniz.

eskilerde bir laf vardır: "kimseye cevap verme."

müthiş bir felsefe bence.

değildir.

hitlere saygı duyuluyor mu mesela?

ya da kendileri vegan oldukları için bebeklerini de o şekilde besleyen çifte saygı duyar mıydınız? (anne sütünden mahrum bırakmış)

gibi bir sürü örnek gösterilebilir.

zorunluluktan ziyade "adettendir" ya da "racondandır" şeklinde düşünülmesi daha doğru olacak sorunsal.

daha önce hiç tanınmamış/karşılaşılmamış; bir kişi/bir görüş/bir tavır/bir adet vs vs gibi durumlara karşı sorgusuz sualsiz saygısızca yaklaşmak, ortalığı germek ve yanlış anlaşılmaktan başka bir işe yaramayacaktır.

ama "adettendir", "racondandır" diyerek ilk etapta saygılı ve temkinli yaklaşım; hem durumu sorgulayıp tanıyabilmek, hem de gerekirse eleştiri getirip kritik yapabilmek adına mantıklı ve çok daha insancıl olacaktır.

işte o zaman; "saygı duymak zorunda değilim" cümlesi, çok daha nitelikli ve altı dolu bir şekilde kurulabilir.

doğru mantıksal bir temeli yoksa, abesse, kötüyse, zararlıysa saygıyı hak etmez. ama öncelikle üstünde bir düşünmek anlamaya çalışmak lazım. yoksa tahammül etmek gibi güzel bir fiilimiz var sıkça kullandığımız.

başkalarını bilemem ama kimse bana veya düşüncelerime saygı duymak zorunda değil, çünkü benim zaten kimsenin zorlama saygısına ihtiyacım yok

her insanın duyguları ve bir kalbi olduğu için sevmesek bile bir insana saygı dumalıyız saygı duymak için sevmek gerekmez çünkü. saygı herkese sevgi layık olana.

kişiye göre değişir.
bir katile saygı duymam mesela.
saygıyı hak etmek gerekir.

değildir.

saygı duy gibi cümleler kuranlardan direkt kaçmalı. iğrenç bir dayatma. saygı duysam zaten benimserim. akıllarınca, kurnazca "sus, konuşma ve benim görüşümü benimse" diyolla alt metinde bir yerlerde. bu da zırva konusunda üstat ve üstadelere fırsat doğuruyor.

ucu açık. saygı duyulması gerekenler listesi tarzında bir kılavuz yok, hiçbir zaman da olmayacak sayın hassas kalpliler. bunu kabullenmeli, hafiflenmeli.

dünya çok kötü. kadınları üzmeyelim yine de hebisi birer inci, hebisine selam yolluyorum. hayırlı sahurlar.

hayır değildir.

kimseye ve hiçbir şeye saygı duymak zorunda değiliz. malum dünyanın merkezinde biz olmadığımız için saygı duyup duymamamız hiçbir anlam ifade etmemektedir. bizim saygımız kimseyi/hiçbir şeyi büyütemeyeceği gibi küçültemez de.
biz sadece ortak yaşam alanlarımızda tahammül göstermek zorundayız.

sevgide özgür saygıda mecbur

saygı duymak zorunluluğumuz yok ama bu saygısızlık etmek hakkını bize vermiyor.

saygı duymak zorunlu olsa, saygı duymayana da saygı duymak gerekeceğinden kendi kendini boşa çıkaran bir soru bu. cevap soruda gizli. hatta cevap soruda açık.