ses yakışıklılığı

tek güvendiğim özelliğim sesim.

sabaha kadar anlatsa ve dinleseniz de sanki doyamazsınız gibi…

vardır böyle bir şey ve en yakışıklılarından biri de (bkz: haldun dormen)'dir.

bizim memlekette bir radyodaki herifin sesine şehrin abazan kızları aşıktı. sonra herifi gören kızların hayalleri yıkılıyor, dünyaya küsüyorlardı.

öğretmenimin sesi duyduğum en yakışıklı ses. adam ses olarak doğsaymış kimse yadırgamazmış. inanılmaz bir şey ya. ne zaman duysam vay anasını çekiyorum. ailesiyle musmutlu sapsağlıklı ömrü olsun iyi ki var.

murat şen'in üstüne tanımam. o nasıl bir ses tonudur öyle.

ben buna sahip olduğuma inanmıyorum. fakat nedense bazısı seviyor sesimi. çok boğuk bir ses tonum var bence. hayli kaba. hızlı konuşunca da bir yandan çok garip bir kombinasyon oluyor. sanki kafanızda bir dev flex atıyor gibi oluyor.

sözüm meclisten dışarı ama bu özellik genelde tiple ters orantılı bir şekilde var olabiliyor. tabiki istisnaları da vardır mesela; alperen duymaz.

(bkz: seks yakışıklılığı)

bir dna ya da genlerin aktardığı bir hediye ya da fazlaca dile getirilen benzerlik muhabbetinin insanda oluşturduğu bir bıkkınlık halidir. bu hal o kişiyle bir sevgi bağı oluşmamışsa insanı usandırır. benzetildiğiniz kişi baba figürüyse aslında her duyduğumuzda mutlu da olabiliriz. içimizde bir bayram sevinci yaşadığımızı gözlerimizin parlaklığı ele verir. özne dünyadan kayıpsa duyulan bir ses onu hatırlatır ve taşıdığımız sesin değerini onu duyan insanların gözlerindeki sıcak gülüşte görebiliriz. kalplerde anısı taşınan ve adı geçtiğinde ya da akla düştüğünde yüzleri güldüren bir insanın sesini taşımak yaşanmış ve birbiriyle kesişen hayatların anılarını canlandırır ve aslında manevi iklimde çok da matah bulunmayan soy kavramının aslında insanların dünyasında öldükten sonra bile aynı ya da benzer ses notalarının akışıyla bir yandan nasıl da yüceltildiğini, nasıl yürüdüğünü ve dünyaya bir şarkı; bir tavır ve incelik bıraktığını görünce bu küçük, bu kısa ömre nasıl da büyük izler bıraktığımıza inanır durumda oluyoruz. belki ölümlü hayatlarımızda bir teselli ama bu dünyadaki sevgi gerçekse onun sonsuzluğa demir attığına emin olabilirsiniz. ses kimi için bir silah, kimi için bir tutkaldır. iyi bir ses, taşıdığı sözlerin kalitesine göre bir yaşamı inşa edebilir. kötü bir ses her gün televizyonlardan evlerimize negatif bir anlamla girse hayatlarımızı ölmeye yüz tutmuş bir bitki topluluğuna benzetir. o zaman güzel sözcükleri güzel seslerle duymayı ümit edip sonsuz bir umuda bağlıyoruz.

bir aktör veya seslendirme sanatçısı kadar değildir kesinlikle ama,* ses tonumun iyi olduğu ile ilgili birçok kişi bana söylemiştir hiç farkında olmamıştım açıkçası. *

kimi de yakışıklı olsun diye sesini kasıyor da kasıyor. o öyle değil ki doğal olduğu için hoşumuza gidiyor. adamın sesi zaten kalın bir de kasıntı konuşunca canavarlar korkutuyormuş gibi geliyor insana ve yine sevdiğinin sesi tavrı edası sedası artık neysi varsa onunla birleşince yakışıklı oluyor bana göre yani.

öhöm...

yakışıklı seslere aşığım lakin aynı yetenek bende de var...

eşlik ederim en azından daha nolsun... kaset mi çıkarsak?..

telsiz üzerinden konuştuktan (ingilizce+türkçe) sonra yüz yüze geldiğimizde konuştuğum kişiler sesimin çok "cool" geldiğini söylerlerdi.

hanımın ses güzelliğinin yanında bir hiçtir.

bir de sesin, hayvani olanı var. hayvani bir güç mesela. *

bende mevcut olmayan şey, kendimde hiç sevmediğim iki şeyden biri sesim.

valla şöyle tok, dolu dolu, diksiyon kuvvetli, tonlamalar yerinde anlatırken falan…. oofff diyorum…düşerim ben.

ohoooo sevmek ne ki sen beni bir de söverken gör*!

ses yakışıklılığı deyince aklıma hep klopp'un tercümanı getiren hede. bu adam ajdar'ın nanesini şiir gibi okusa dünyanın en güzel eseri diye dinlenir, öyle bir ses ahaddsh