sosyal fobi

aşağılık kompleksi, eziklik duygusu ve elalem ne der hapisanesi üçgeninde sıkışmış bir hayat.

bunu aşmak için biraz narsist olmak gerekiyor. narsistlik, sosyal fobiden daha aşağılık bir durum olduğu için, hiç o toplara girmeyin böyle devam edin.

antisosyal kişilik bozukluğuyla alakası olmayan ve esasında başkalarının hakkında olumsuz düşündüğünü sanmaktan çok, kendisi hakkındaki olumsuz düşünceleri yüzünden kaygı bozukluğu yaşayan ve bu kaygı bozukluğu yüzünden insanların da kendisi hakkında olumsuz düşüneceğini bilen insanların yaşadığı fobidir. bu insanlar topluma pek karışamaz, karışsa bile kendi gibi davranamaz ve kendi gibi davranamadıkları için insanların ona değer vermediğini düşünür. bir yandan haklıdır, çünkü kendine yabancılaştığı ve dışarıya yansıttığı kişiliği sahte olduğu için, insanlar tarafından olumlu ya da olumsuz değerlendirilen kişi de aslında o değildir. tek başına kaldığında ben neden bunu dedim, neden böyle davrandım diye kendini yiyip bitirir.

bu baş belası bende bir dönem sürdü. insan içine çıkarak ve kendimi ifade etmek zorunda kaldığım ortamlara girerek aştım. şimdi gerek eğlenmekte gerekse hakkımı aramakta oldukça dişli bir insanım.

çağımızın problemi olabilir. pandemi insanları öyle bir hale soktu ki insanlarla iletişimi unuttuk. elimizde telefon, tablet, bilgisayar kendi çapımızda vakit geçirmeye ve kendimizle baş başa kalmaya çok alıştık. iletişim yeteneğimizi yavaş yavaş kaybediyoruz. başkasıyla yüz yüze gelince ne yapacağımı şaşırır oldum. zaten hastalık yüzünden insanlardan kaçar olduk. yalnızlığa da epey alıştım. sosyal fobi yeni normalde herkeste bir miktar olacak sanırım.

8 ay boyunca evden hiç çıkamama sebebim. hatta bir zamanlar cama dahi yaklaşamazdım.

aylardır evde olmanin kazandırdığı bir durum. o kadar içime islemis ki aylar sonra iki tanıdıkla oturup sohbet ederken konusamadığımı cümle kuramadigimi anlamsiz cekingenlik yaşadığımı farkettim. bahsettiğim durum sosyal fobiye belki girmiyordur ama corona bizleri bambaska insanlar yaptı

sebebi aşırı ego, kendini beğenmişliktir.

sadece kibirli insanlar bir ortama girdiği zaman rezil olmaktan ve konuşmaktan çekinirler.

yırtık ve sosyal zekası yüksek olan insanlar içinden geldiği gibi yaşar elalem ne der diyerek bir ortama girmekten kaçınmazlar.

üniversitenin bitmesi ve pandemi koşulları nedeniyle üzerimdeki hakimiyetini gün geçtikçe kuvvetlendiren fobi.

sosyallik içeren ortamlarda kaygılı hissetme durumu.

kişinin başkasının düşüncesine gereğinden fazla önem verdiği, başkaları tarafından değerlendirmeye tabi tutulacağı ortamlardan kaçındığı, toplumsal her türlü durumdan koşarak uzaklaştığı fobi çeşididir. anksiyete bozuklukları içinde yer alır, etiyolojisine bakıldığında kalıtım, ebeveyn tutumları ve olumsuz yaşantıların bu bozukluğun ortaya çıkışında rol aldığı görülmektedir. ilaç tedavisi gerektirmez, terapi yoluyla çözüme kavuşturulabilir.

öyle zor bir şeydir ki telefonda biriyle konuşmak, dışarda yemek yemek, kafede kahve siparişi vermek, biriyle en ufak iletişim kurmak bile çok zor hale gelir. kişi kalabalık ortamlara girmek zorunda kaldığıda genelde sessiz kalır ve bir an önce o ortamı terk etmek ister, kaygılanır. kendini soyutlama ihtiyacı hisseder.

antisosyal kişilik bozukluğu sosyopatlık demek,sosyal fobi ile alakasız bir durum. sebebi ise kesinlikle aşırı kendini beğenmişlik falan değildir :d hayır psikolojik rahatsızlıklar hakkında nasıl böyle ahkam kesebiliyorsunuz şaşırıyorum gerçekten

ölümden beter hastalıklardan biri. ergenliği ve gençliği zehir eder, sosyal bir hayvanın sosyal fobik olması, paradoksal olduğu kadar da dramatiktir. aile umursamsaz ise trajik seviyeye atlar. erken aşamada psikiyatrist yardımı alınmazsa ömür boyu yaşayan bir ölü olursunuz. dost, sevgili ve anılarınız olmaz. işiniz eşiniz, çocuğunuz olmaz. herkesin acıyarak baktığı biri haline gelirsiniz, kendiniz de dahil.

gerçekten çok değişik bir fobi. çocuk psikiyatrisi stajını yaparken bir çocuk gelmişti okul boyunca hiç yerinden kalkmıyormuş. tuvalete bile. evet hiç lan. acayip garipsedim. 30 dakikalık görüşmede 4-5 kelime duydum ağzından. çıktığında asistan ablanın söylediği "bugün çok konuştu valla" oldu. yani olay acayip dramatik yerlere gidebiliyor.

ardından anne babası geldi içeri onlarla görüşme yapıldı. annesi acayip kontrolcü birisi. şu an net hatırlayamadığım olaylar vardı çocukların üstünde aşırı korumacı yapısı vardı. çocuk yetiştirmenin de önemi olabileceği sonucuna varmıştım.
bu konudan rahatsızsanız bir psikiyatriste gidilmesinde yarar var.

yeni normal ile hayatıma ya da daha doğrusu hayatlarımıza güncelleme gibi gelmiş olan uzunca süre bizlere eşlik edeceğini düşündüğüm sıkıntılı durumdur.

kişinin sosyal ortamlarda olumsuz değerlendirilme, küçük düşürülme korkusundan dolayı ortaya çıkan bir kaygı bozukluğu. sosyal anksiyete bozukluğu olarak da adlandırılır.
şahsen yaşamış olduğum insanı geren, yaşam kalitesini düşüren bir problem.

pandemide yaşadığım huzursuzluk durumudur. evden dışarı çıktığımda kendimi ciddi derecede rahatsız hissediyorum ve bu durum evime dönene kadar devam ediyor.

hayatımın en rezil dönemi olan ortaokul günlerinde sahip olduğum psikolojik rahatsızlık

beni bazen yoran ve beni salın artık diye feveran ettiğim fobidir. (belki de sadece ben öyle hissediyorumdur. bir inek gibi oturduğum yerden geviş getirerek yaşamak cazip gelmeye başladı.