121.
fikirlerinize değer veren bir arkadaş ortamı ile çözüme kavuşacak hastalıktır. kendinizi rahatça ifade edebileceğiniz bir ortam sorunu kökünden çözer. yalnız dikkat etmek lazım her şeyi paldır küldür konuşmak özgüven patlamasına sebebiyet verirse hakim olmadığınız ortamlardaki fikir beyanlarınız hastalığı tetikler.
devamını gör...
122.
sosyal anksiyete olarak da adlandırılan, sözel veya görsel olarak diğer kişilerle iletişimde, performans göstereceği zamanlarda zorlanan, bu sebeple de kaygıyı azaltmak hedefiyle kaçınmalar gösteren kişileri anlatan psikiyatrik hastalıktır.
düşünsel anlamda yoğun bilişsel çarpıtmaları vardır bu kişilerin. karşı tarafın fikirleriyle ilgili yoğun olumsuz algıları, kendini olduğundan daha kötü algılama eğilimi, doğabilecek olumsuzlukların hep kendi başına gelebileceğini düşünme eğilimi gibi çarpıtmaları en bilinenlerdendir.
biblioterapi olarak kadir özdel'in "sosyal fobiden hayata yolculuk" kitabı bu dertten muzdarip olanlar için harika bir başlangıç kitabıdır diyebilirim, bakış açınızı genisletebilir.
saygılarımla.
devamını gör...
123.
spot ışığı etkisi ile birleştiğinde hayatı cehenneme çeviren rahatsızlık.
devamını gör...
124.
bu yıl en mutlu olan kişiler olabilir,toplumsal konularda iletişimde zorunluluk baskısının biraz azaldığını hissetmişlerdir.
devamını gör...
125.
yıllardır yaşadığım durum. aynı zamanda pandemiden dolayı uzun zamandır pek yaşamadığım durum. belki yenmişimdir diyeceğim ama sanırım toplulukta vs. insanlarla pek iletişimde olmama durumu bu fobiyi tetiklemiş olabilir. bir de bu fobiyi yensem bile yalnızlığımı ve konforumu sevmeye devam ederim herhalde.
devamını gör...
126.
sosyallikle bağlantılı her türlü şeyden duyulan kaygıyı tanımlar. dsm-5'e göre sosyal anksiyete bozukluğu. sosyal fobik birey sosyal ortamlarda kaygı duyar ve bu kaygıdan kurtulmak için farklı kaçma ve kaçınma davranışlarında bulunur. örneğin kaygı duyduğu ortama hiç girmeyebilir, o ortama girmesi için yanında güvendiği bir kişi ve bir nesne olmasına ihtiyaç duyabilir, haydi tek başına girdi diyelim bu defa da farklı güvenlik davranışları sergileyebilir. insanların onu eleştirmemesi için mükemmel olmaya çalışabilir. iyi ki pandemi oldu da mezuniyet töreni yapılmadı dedirten bir lanet düşünün. işte bu, o. tedavi edilmesiyle insanın huzur bulduğu bir kaygı bozukluğu türüdür.
devamını gör...
127.
pandemi döneminde büyüyen miniklerin tehlikede olmamasını umduğum bozukluk
devamını gör...
128.
toplum içine çıktığında içine doğru büzülüp ortadan kaybolma hissiyatını veren fobi.
devamını gör...
129.
alalade olmak istemek fakat devamlı kendi gözüne batmak
devamını gör...
130.
biraz içimi dökeceğim.

ortaokul son sınıfta ikiz kardeşimin mide kanseri her yerine yayılmıştı, çektiği acıları görünce hayattan soğudum, vefatıyla çöktüm. odamız, kıyafetlerimiz, takı tokalarımız her şeyimiz ortaktı, en iyi arkadaşım ikizimdi. aylarca odamda uyuyamadım salonda yattım, ortak kıyafetlerimizi giyemedim şekerli parfümünün kokusu burnuma geliyordu. tüm dolabı boşalttık üç beş parça yeni şey aldık onlarla idare etmeye başladım. kimseyle konuşmak gelmiyordu içimden, ailemle dahi konuşamıyordum çünkü onların ne beni ne kendilerini teselli edecek güçleri kalmıştı. lise üçüncü sınıfa kadar öz güvensizliğim, mutsuzluğum en üst noktaya gelmişti ve insanların mutluluğunu, kahkahalarını, arkadaş ortamlarını kıskanmaya başladım. öyle karamsar ve yalnızdım ki lise birinci sınıfın yaz tatilinde kendimi bodrumda asmayı bile denedim, ip çürük çıktı daha düğümü sıkarken parçalandı. gözyaşlarım, stres yüzünden burnumdan akan kan kıyafetlerime, küflü zemine aktı. uzun uzun düşündüm, eve çıktım, annem beni o halde görüp beyninden vurulmuşa döndü başıma bir şey geldi sandı, onu öyle görünce hâlâ nefes almamı isteyen biri var diye düşündüm. en azından hayata tutunmalıyım, eskisi gibi neşeli olup insanlarla konuşmalı, yeni yerler görmeli, yeni arkadaşlar edinmeliyim.

teoride ayağa kalkmış olsam da pratikte yapamadım, zaten aynı okuldaysanız ve bir yılı yalnız geçirdiyseniz diğer yıl aynı insanlarla kaynaşmanız zor olacaktır. konuşmayı denedim, derdimi anlatacak, sarılacağım gerçek birileri olmalıydı, yapamadım. bu travma bana yepyeni bir fobi hediye etti, psikoloğa gittim, antidepresanlar kullandım ama biriyle konuşsam söyleyeceğim her kelime yanlışmış gibi hissediyor, doğru düzgün diyalog kuramıyordum. gelmediğim günün notlarını istemeye çekiniyordum, bunun beni daha da öz güvensiz göstereceğini hissediyordum. zaten isteyeceğim tek arkadaşım bile yoktu. bir gün sınıfta herkesin ortasında ağlamaya başladım, sebebi sınıf grubuna* atılmış sınav notlarından haberimin olmaması ve hocanın sınav yapmaya gelmesiydi. alacağım not umurumda değildi de, bu kadar izole yaşadığım için çok içerlemiştim. gözler bana döndü, sadece izlediler. ertesi yıl aileme anlatıp okul değiştirdim, evimize çok yakın bir fen lisesindeydim hep okumak istediğim okuldu ama bana yaramamıştı. ya merkezdeki anadolu lisesine gidecektim ya ilçedeki fen lisesine. ilçeyi seçtim, küçük de olsa farklı bir yer bana iyi gelecekti, hem yurtta kalacaktım.

lise üçüncü sınıfta gözlüklerimi çıkarıp* yeni sınıfıma girdim, gözlerim 6 numara miyop astigmat dolayısıyla gözlüğü çıkarınca görme engelliden hallice oluyorum. onların yüzlerini seçememek beni garip şekilde çok rahat hissettirdi* ve kendimi enerjik şekilde tanıttım, hatta olduğumdan daha da mutlu göründüğüme eminim. ''aranıza yeni bir rakip geldi'' tarzında laflar ettim, gülümsedim. onlar da gülümsediler, görmüyor olsam da pozitif enerjiyi hissettim. başlangıcı güzel yaptığımdan devamı çorap söküğü gibi geldi, bir süre sadece derslerde gözlük kullandım. arkadaşlarımın gözlerine 1-2 hafta sonra doğrudan bakabildim, artık o gereksiz stresi hissetmiyor, aklıma geleni söylüyor, komiklikler şakalar yapıyordum. kardeşim adına iki kat fazladan konuşuyordum. arkadaşlarım senin gelmediğin günler gülemiyoruz tarzı şeyler söylüyor, sınıfın neşesisin diyorlardı. hayatımın en iyi dönemini o iki yılda, o okulda, o yurtta geçirdim. yıllar geçti ama yurt ve okul arkadaşlarımla hala konuşuruz. belki yapmasaydım soğuk insanların arasında zorla mezun olacak, mezuniyetime bile gitmeyecektim. hayatımda aldığım doğru kararlardan biriydi.
devamını gör...
131.
sosyal fobi nin gerçekten çok zor bişey olduğunu düşünüyorum.dışarı çıkamamak .insanlardan korkmak falan.özelliklede kendi ülkemizde çok zor olacağını düşünüyorum.
devamını gör...
132.
üniversitede bir dersimiz vardı. dersin adını hatırlamıyorum çünkü yaşlıyım. kürsüye çıkıp sınıfa hitap eden bir konuşma sunmamız lazımdı. bir arkadaş çıkamadı . dersten kalma pahasına oraya çıkamadı . yıllar sonra sınıf grubu kuruldu whatsapp ta. en çok konuşan oydu. ilk o zaman duymuştum sosyal fobiyi. yemek sepetine dua eden bir arkadaşım var o da telefonda yemek siparişi veremiyor. ilginç ve zor bir durum olsa gerek.
devamını gör...
133.
karşı cinsle veya bir yabancıyla konuşmayı başarabilen bir narsist olup çözülebilecek fobi.çünkü bu iki olay sosyal fobinin en büyük sebeplerinden olan korku,çekingenlik ve öz güven probleminin ortadan kalkmasını sağlayacaktır.
devamını gör...
134.
hahh! tam da içinde bulunduğum durum. bu sebepledir ki buradayım. bu fobimi yıkmak için nihayet ilk adımı tam da şuanda atmış bulunmaktayım.
devamını gör...
135.
kapali alanlarda uzun süreli kalamamak
gürültü ve kalabalıkta duramamak
devamını gör...
136.
annem boyle bir seyin varligina inanmadigi icin beni okula yollamaya devam etmisti ben de her gun yangin merdiveninde sinir krizi geciriyordum arkamdan kafadan usutuk diyorlardi...
devamını gör...
137.
ciddi bir rahatsızlıktır hayatı insana zindan eder. sosyal hayattan uzaklaşıp daha çok kimsenin olmadığı, kuytu köşelerde gizlenmenize sebebiyet verir. insanlarla diyalog kuramazsınız, her şey size farklı gelir, kafanızda sürekli sorular olur, özgüvensiz ve içine kapanık olup hayattan zevk alamazsınız. kısacası tedavi edilmesi gereken rahatsızlıktır. diğer türlü günlük hayatta çok ezilir ve diğer insanların gerisinde kalırsınız.
devamını gör...
138.
pandemi süreciyle birlikte her insanın belirtilerini yaşıcağı rahatsızlıktır
devamını gör...
139.
pandemi ile birlikte kazanmak üzere olduğum yeni bir skill. ciddi bir rahatsızlık aslında tercih edilmeyen bir yalnızlık ve insanlardan kaçma hali beraberinde korkular getiriyor malesef.
devamını gör...
140.
otobüse tek başıma bindiğimin sayısı onu geçmez.*
bi evde en son markete gidecek kişi ben olurum.
ciddi konularda, tartışmalarda çok heyecanlanırım. diksiyonum bozulur,saçmalarım.
insanlarla iletişimim iyidir ama kalabalıktan kendimi çeker nefret ederim. en sevmediğim ortam avm, cafe vsdir.
evden çıkmaktan nefret ederim.
yeşillik ve ev ortamları buluşmak için en iyi mekandır benim için.
vs vs vs
devamını gör...

bu başlığa tanım girmek için olabilirsiniz.

zaten üye iseniz giriş yapabilirsiniz.

"sosyal fobi" ile benzer başlıklar

normal sözlük'ü kullanarak 3. parti dahil tarayıcı çerezlerinin kullanımına izin vermektesiniz. Daha detaylı bilgi için çerez ve gizlilik politikamıza bakabilirsiniz.

online yazar listesini görmek için lütfen giriş yapın.
zaman tüneli köftehor rehberi portakal normal radyo kütüphane kulüpler renk modu online yazarlar puan tablosu yönetim kadrosu istatistikler iletişim