sözlük yazarlarının hayalleri

gerçekleşmeyen o kadar çok şey var ki. yeniden hayal kurmak mı? cesaret işi. ben o kadar cesaretli değilim.

şöyle bir düşünüyorum. yok valla da billa da yok. hani olan da öylesine yani laf olsun diye ben ne ara bu kadar anı yaşamaya kaptırdım kendimi ya hu. hayalsiz olmak da sıkıntı bence. ne bileyim. olursa zaten yaşıyorum keyif almaya çalışarak olmazsa diye de bir olayım yok. anaaaaaaaa. gidip kendime hayal bulayım.

oooo şimdi hayaller konusuna girersek çıkmak baya bir zor olabilir hele ki benim gibi hayatı hayal kurmakla geçen biri için. o yüzden onlar oldukları yerde kalsınlar birgün gerçekleşirlerse o zaman yazarım işte.

seks hikayesi yazmak

sevdiğim adamla birlikte kuzey ışıklarına gitmek istiyorum

tüm vaktimi abd ve avrupa'da akademik makale, kitap yazıp, sempozyumlara katılmaya adayabilecek kadar zengin olmak. evlenene kadar da threesome threesome dolaşırım kalan zamanlarda.

kurmayalı çok oldu.

sağa sola hayatla ilgili pozitif şeyler zırvalarken, hayallerimin olmadığını farkettim.

aslında hiç olmadı. anı yaşadım hep. plan da yapmadım. düşünerek de hareket etmedim.

ölü müyüm ben acaba?

2023 dodge challanger

başladığım işi bitirmek .

çin'e gitcem

fani dünya hayallerimin yok oluşuna şahit olmaya devam ediyorum, bir umudum da kalmadı vesselam. tek hayalim huzurlu bir ölümdür.

olmek .... galiba !

beni çok elestiriyorlar sosyal medyayı aktif kullanıyorum diye, insanlar nerede olduğumu bilip beni takip ediyormuş.
arkadaşlar çok denedim, ben hicbi yerde bı şey paylasmadigimda da acayip tesadüfler beni bulup insanlar beni takip ediyormuş gibi oluyor;)
bir işten sonuç alana kadar onu gizleyin diyorlar. gene ben kimseye anlatmadan da herkes öğreniyor:)
gayreti mucip.
hayalim hukuk fakuktesini bitirmek. bazen çok motive oluyorum, bazen motivasyonum kaçıyor, keşke yapsam ama önümüzdeki 4-5 sene,zaten evlilik çocuk filan kaçtı benden, en azından bunu yapsam;) en buyuk hayalim bu benim içimde ukte kalmış.

(bkz: unutmak)

öyle herşeyi unutmak gibi bir şey değil bu. hani yoldan geçerken bir insan görürsün, 10 dakika sonra istesen bile hatırlayamazsın ya. velevki hatırladın, hani hatırlayıp-hatırlamaman hiçbir şeyi değiştirmez ya. çünkü o gitmiştir. yok artık, seninli ilgisi de yok, sana bir etkisi de yok. işte öyle bir unutmak. artık iç geçirmek istemiyorum. yoruldum ulan

ege'de mekanı çakıcaz bakalım 8 seneye. belki de 6.
portakal bahçesi + köy ineği + sümene kestanesi.
senaryo işi. yatılmamış insan tipi olarak japon ve zenci. film işi. bünyamin'e ördek alınacak. bu kadar. küçük hayallerimizle avunan garip hayat bekçileriyiz bizler. lifecop gibisinden.

edit: bünyamin'i tanımıyorum ama şimdilik. bir gün hayatımda bu olacak. rüyamda gördüm.

ikinci üni okunacak
kilo verilecek
saygınlık

şikayetim var ne hayali ;

hayalim yok sanıyordum. bir tane varmış. dün arkadaşla konuşuyorken fark ettim. olmaz da olursa yani öyle bir an tarih vs varsa evleneceksem bir gün yazılmışsa yani hiçbir stresine masrafına osuna busuna girmeden nereye imza atıyoruz deyip imzamı atıp çıkmak ki hani bu an için bile herhangi bir kıyafet saç makyaj bilmem ne hazırlıksız. uykudan uyan kahvaltını yap imzanı at gel mesela. misssss.

ileride bir odam olacak, içindeki her şey 2004 yılındaymış gibi hissettirecek... windows xp'nin kurulu olduğu eski bir bilgisayar, katalitik tarzı bir ısıtıcı... kablolu masa telefonu, eski tip bir kamera, tüplü televizyon... onlarca film ve müzik cdsi olacak mesela, bir tane eski tip cd player ayarlayacağım misal, duvarlarda posterler olacak, lacuna coil, evanesecence falan asarım, zaten bilgisayarın eski tip fişe takılan hoparlörlerinden bol bol fallen çalacağım...

film gecelerini de dönemin filmlerinden izleyerek yapacağım, izlerken 2004 yılındaymış gibi bir hissiyat yaşamak istiyorum... film sonrası counter strike 1.6, vampire: the masquerade – bloodlines falan oynayacağım...