sözlük yazarlarının yaptığı mesleğin en zor yanı

çok dikkatli olmalıyım.

matematik soruları çözmek

her daim uçurulma korkusu yaşamak.

insan. daha zoru varsa, buyursun gelsin.

çocuklar veliler kısaca insanlar

bayram, seyran, yaz, kış, haftaiçi, haftasonu (pazar dahil), gündüz, gece (vardiyalı çalışmaktan bahsetmiyorum), 1 mayıs, yıl başı, 15 temmuz, 23 nisan, 19 mayıs, 29 ekim, 30 ağustos demeden çalışmak.

380 bin volt gerilim altında çalışırken 15 saniye içinde kömür olmak.

#752157 sanmaktan öteye geçmeyen vasat yorumları sindirmek.

kan, iltihap ve tükürük dolu daracık bir yerde çalışmak

insanlarla uğraşmak. ki alışverişe,dışarıya içmeye bile tek çıkan bir kadınım. çok zor çok..

insanları dövememek.

ya bir izin versinler, girişeyim, sonunda dayak yemeye bile razıyım yeter ki kafa göz girişeyim şunlara ya.

hassasiyeti.. bir hata her şeyi başa alıyor.

herkesi, çocukları anlayışla karşılayarak, nefret ettirmemeye çalışmak. duyguları işe karıştırmamak için sonuna kadar uğraşmak, tarafsız objektif olarak insanlara davranmak. zor yanları bu sanırım.

sizden; "hitleri seviyorum iyi ki sizi gebertmiş" diyen sarhoş bir john galliano gibi giyinmeniz, yves saint laurent gibi sarsılmaz bir münzevi ve aynı zamanda nasıl oluyorsa parti hayvanı olanız, lagerfeld kadar donuk ve kibirli bir mesafeden hayata yaklaşmanız, sık sık; "hayvanları öldürmezsek onlar bizi öldürecek" demeniz, linçlenince bile umursamayacak kadar kaşarlanmanız, dior gibi köşenizde yaşamanız ama her şeyi kontrol edebilmeniz, tom ford gibi filmler çekebilmeniz, kitaplar yazabilmeniz, günün sonunda da depresyona yenik düşen bir mcqueen gibi intihar etmeniz falan bekleniyor. normal olamıyor, mesleğinizi mesai saatlerinizle sınırlandıramıyorsunuz. insanlar onları sadece nasıl giyindiğinizle değerlendirdiğinizi sanıyor. herhangi biri; "güzel" deyince bir anlam ifade etmiyor ama siz profesyonel bir göze sahip olduğunuzdan doğal olarak güzel'in de tanımını kendi çıkarlarınıza göre değiştirebiliyorsunuz. bu bir felaket.

(bkz: deadline)

her mesleğin en zor yanı insanlar tabii. ikinci olarak da birinin vücuduna kolay kolay geri dönüşü olmayan, mezara götüreceği bir şeyi işlemek. işin garibi mesleğin en güzel tarafı ve en zor tarafı aynı.

gece gündüz çalışıp başarılı olduğunuzda zaten çocukların zeki olması, en ufak bir düşüşte öğretmenin deneyimsiz olması, öğrencinin yaptığı her hatada "okulda bunları mı öğreniyorsunuz?" gibi zihin durması yaşatan sorularla uğraşılması.

türk insanının ciddi manada sanattan anlamaması. sorduğu saçma sapan sorular, ilgisiz, alakasız, anlamsız eleştiriler vs vs vs.

işin içerisinde insanlarla muhatap olmak varsa, başka hiçbir zorluk gerekmiyor. hele de bankacı iseniz. parası olan kişi gelip kendini kral sandığı için tüm gününüzü zehir edebiliyor. alt tarafı biraz paran var işte, dingil! ne bu kibir!

oturmak.