tanrı olsaydınız kendinizi ne ile cezalandırırdınız sorunsalı

tembellik

ceza, üstün olanın zayıf olana yaptırımıdır. tanrıdan daha güçlüsü olduguna inanmıyorsanız kimsenin ona ceza veremeyeceğini de düşünmeniz gerekir.

kendi kendine ceza vermesinden bahsediyorsanız, herşeye kadir bir varlık kendine ceza veremeyecek kadar bilgilidir değil mi.

insanı değerler atfedıp hadi ceza düşünelim derseniz de; insanlığı yaratmak başlı başına beladır bence. hayvanlar doğa kendı halınde takılsaydı sakin sakin.

cezalandırmazdım, torpil geçerdim kendime.

korku duygusuyla.

bir kez hissetsin isterdim.

tanrı olsam kendim artık kendim olmazdım ki. yani zaten tanriyim o kişi ben olmazdım artık. ne halı varsa görsün, hakettiği ne ise keserdim cezasını munafigin. her ne kadar tatlı, mükemmel, şuh, alımlı, akıllı, efendi, aklı başında, gül gibi kız olursa olsun adaletim bu kız için bile şaşmazdi.

tövmemestafurımlak. ya kardeşim hadi varsayalım da, inşallah şirkmiyoruzdur değil mi necati?

allah belamı vermiş zaten, bir de allah olup tekrar mı ceza vereyim kendime? bu ne saçmalık yav.

ben tanrı olmak istemezdim, haşa. bellerophon olmak isterdim ama. uçan atım, ipim kuşağım yeterdi bana. haddimi bilirdim. çıkmaya çalışmazdım olimpos'a, kızdırmazdım zeus'u.

ben allah baba olsam kendimi ödüllendirim ya niye cezalandirayim. gazi kosu'sunda bold pilot'u sürmek güzel bir ödül olurdu kendime.

100 milyon usd ile cezalandırırdım. para beni bozar çünkü.

zavallı kendime kıyamazdım ben yaaa . tanrı beni nasıl cezalandıracağını gayet de iyi biliyor kurban olduğum . hatta peşin peşin yapıyor bunu.

istekleri bitmeyen insanları yaratarak.

ölümsüzlük.

boyun fıtığıyla.

ödül verirdim. ne cezası...

her şeyin sahibi ve yaratıcısı olup bazı kötülüklerin halen işlenebilmesinden dolayı kendimi sorumlu tutardım ama neyle cezalandırabileceğimden emin değilim. çünkü insanın oluşturduğu hiçbir ceza yöntemi ulu bir varlığı hapsedemez ya da yok edemez. sanırım kimsenin aklına gelmeyecek tarzda olurdu.

yaratma istencimin her türlü acı ve ıstıraba yol açtığını gördüğümden benliğimin yok edilmesi hükmünü verirdim.

madem gücüm her şeye yetiyor, varlığımı sonlandırır evreni de kendi akışına bırakırdım. ne hali varsa görsün.

esaretin bedeli filminde müthiş bir çatı sahnesi vardır. andy ne yapıp edip yönetime kasalarca bira aldırıp arkadaşlarına dağıtmıştı... ve kendi içmemişti... olum ne büyük cezadır o.

çok yersiz bir başlık olduğunu düşünüyorum. insan aklı “tanrı” kavramını algılamakta yetgin değildir. tanrının gücünü ve büyüklüğünü hayal edebilecek kapasitede değiliz.

böyle bir şeyi düşünmek bile yanlış ve kişiyi yanlış şeylere iter. tanrının yarattıkları, tanrı ile kendisini özdeşleştiremez, özdeşleştirmemeli. çok sakıncalı bir eşik. bir çok insan bu ve bunun gibi durumların ayarını kaçırıp ateist- deist- agnostik olabiliyor hatta daha da ilerisi saygısızlık yapan insanlar haline gelebiliyor.


böyle şeyleri ne düşünün ne dile getirin.

şeytan asla boş durmaz. her bulduğu aralığı skor olarak değerlendirmeye çalışır. sürekli kafanızı karıştırmak için bir sürü soru- kaygı ve şüphe yükler. bir sürü yanlış ideolojilerin peşinde sürüklenir, gerçekliğinizi hatta inancınızı kaybedebilirsiniz. hiç gerek yok, şeytana kapı açmayın.

unutmayın: siz şeytana kapı açmazsanız, hanenize giremez. beyninizi - kalbinizi ona açık hale getirirseniz, verdiği vesveselerin- kötü isteklerin içinden çıkamazsınız. toplumda kötülüğe sapmış bir sürü insanın, yanlış ideolojileri savunan insanların örnekleri bolca mevcut zaten. baktığınız zaman bu durumun ne kadar riskli olduğunu görebilirsiniz.

türk siyaseti ile...

türkiye'de yaşamakla cezalandırırdım.