tarhana çorbası

tarhana çorbası kastamonu'da da popüler olan bir başka anlamıyla tarhana'nın yeniden doğuşu anlamında bi' edayla farklı yapımlarla karşımıza çıkmış nadide kültürel yemektir.kahramanmaraş yüresinde adeta tapılır(!).tadına bakan ise ya sapıtır(*) ya da aşık olur denilebilen şey.
*beğenmez

bir diş sarımsak ile lezzetini uçurabilirsiniz. (tamam biraz abarttım ama yakışıyor)

annemin canı sıkıldıkça bir tarhana yapayım ben dediği çorbadır. çorba kelimesinin bizdeki vücut bulmuş halidir kendisi. biber, domates ve sarımsağı kavurup yapıldığında daha bir lezzetli olur.

offff başlığı okurken bile kusmuk kokusu geldi burnuma, inanılmaz midemi bulandıran çorba kendileri

bu dünyada en sevdiğim çorbadır. başta onu toz hale getirmek için verilen o tüm emeğin hakkını lezzetiyle verir.

faydalı bakteri kaynağıdır.

çorbası ayrı güzel, cipsi ayrı güzel. anadolu mutfağının en şifalı yiyeceklerinden. birçok yörenin farklı tarhanaları var. maraş tarhanası favorimdir.

bir türlü sevemediğim çorbadır. herkes bayıla bayıla yer.

keloğlanın en sevdiği çorbadır öve öve bitiremez

bazen seviyorum bazen sevmiyorum. evdekilerin bayılarak yediği çorba

uşaklıların en iyi yaptığı şeyler listesinde baş sırada olan yemek.

tavuk suyu veya et suyuyla yapıldığında daha da lezzetli olan çorbadır.

en sevdiğim çorbadır ama yapılış stilleri aynı olmuyor. bölgeden bölgeye değişmesini geçtim evden eve farklılık gösteriyor koyulan domates, biber, un vs. oranından dolayı. biz acı değil ekşili yaparız mesela, tavuk suyu ile pişiririz üstüne nane, kekik ekleriz. suyunu da az koyarız duru olmaz. ölene kadar seve seve tüketebilirim.

iftara yapmayı düşündüğüm leziz çorba. içine 2 domates rendeleyip az soğan doğranırsa da ayrı güzel oluyor.

#735151 kendimi keloğlan gibi hissettiren güzelim çorba. hele tarhana köy tarhanasıysa değmeyin keyfime.

tadı çok güzel olan çorbadır. olsa da içsek oruç oruç canım tüm yemekleri istiyor çaktırmayın.

temelde bir tür kurutulmuş domates çorbası. ege usulü, kuru biberli ve kuru börülceli hazırlananı damaklara şenlik olur, bulursanız da şanslısınızdır.

soğuk havalarda ilaç gibi geldiği kesindir, sürekli el altında oluşu harika olur. gurbet ellerde imdadıma yetişmişliği vardır ki ömür boyu minnet duyarım yapana ve pişirene. şöyle ki evden çok uzak bulunduğum bir kış döneminde yanımda bir yarım kilo götürmüştüm tarhanadan. havalar dengesizleşip boğazım tırmalandıkça ben burdayım demişti adeta. kaldığım yerde öyle evdeki gibi tencere tava da yoktu, bir mikrodalga fırınla idare ediyorduk. hal böyleyken o çorba illa ki yapılacak deyip pratik bir yöntem bulmuştum. derin bir kasenin içine iki dolu yemek kaşığı ekleyip küçük bir bardak suyla iyice karıştırır, bir dakikalığına mikrodalganın en yüksek derecesinde ısıtırdım. çıkarıp yarım bardak daha su ekleyip tekrar karıştırır, bir dakika daha aynı derecede ısıttıktan sonra aynı işlemi üçüncü kez tekrarlayınca * içilebilir kıvamda bir kase çorba hazır olurdu. elbette evde tereyağlı, kuru börülceli ve biberli hazırlananın yerini tutmazdı ama hiç olmamasından da iyi olurdu. kase içine kıyılmış beyaz ya da süzme peynir koyup üzerine sıcak çorbayı ekleyince de değişik bir domates çorbası lezzeti almak olası, peynir bir tür krema tadı çıkarıyor ortaya.

bunun bir de yalancı versiyonu var, onda da normal domates çorbası yapar gibi iki yemek kaşığı tereyağında üç silme yemek kaşığı unu kavuruyoruz, bir buçuk yemek kaşığı salça ile biraz pul biberi de ekleyip iyice çeviriyoruz tencerede. üzerine kıvamına göre 5-6 bardak su ekleyip topaklanmasın diye çırparak karıştırıyoruz. su kaynamadan bir kase yoğurdu da tenceredeki sudan kaseye alıp azaz azar ılıştırarak ayran kıvamına getirdikten sonra tencereye ekliyoruz. kaynadıktan sonra da nane ve tuz ekleyince çorba hazır oluyor. ihtiyaçtan ya da keyiften türlü çeşit çorba çıkaran anadolu kültüründe azıcık kurcalayınca ne tarifler çıkıyor, şaşırmamak mümkün değil.

millet instagramda buzlu soğuk kahve, granita, sangria paylaşırken bana burda çorba tarifi verdiren, haziranda bile hala soğuk giden havalar daha ne yapmaz merak içindeyim diyerek bu girdinin sonuna geliyoruz. o yaz buraya gelecek, evet.*

herkes aynı çorbadan bahsediyor gibi görünse de aslında çok çeşidi olan en sevdiğim çorbadır. ilki anneannemin yaptığı içinde döğme, pancar yaprağı, bol sebze olan yazdan top top kurutulup kışın çorbası yapılandır. diğeri klasik herkesin bahsettiği un halinde olanıdır. bir diğeri kahramanmaraş'ta çerezlik tarhanadan yapılanıdır. adları aynı olsa da hepsinin tadı birbirinden farklı ve efsanedir.

sevmediğim, haz etmediğim bir damak tadıdır.

hiç sevmem. kokusu burnumu yakar, tadı boğazımı ama hastaysam annem hep bunu yapar oysa başka bir sürü çorba vardır. iyi geliyor mu geliyor.