tarhana çorbası

kokusuna bayılırım tadı da mükemmel her derde deva çocukluğuma götürür beni

rahmetli ananem her sonbahara girişte yapardı çok kez izleme fırsatı bulur ve onu izlemek sohbetine ortak olmak çok hoşuma giderdi. kurutmak için misafir odasına sererdi tarhanayı o odanın kokusunu asla unutamam. artık annem yapıyor ama o aldığım koku tat maalesef aynı değil.
bazı anlarda yaşadığınız duygu gerçekten yıllar geçse de hissediliyor.benim için tarhana demek ananem demek

keloğlan filminde görüp keşke olsa da içsem derdim eskiden.

anadolu sofralarinin vazgeçilmez yemeğidir
birlik ve beraberliğin sembolü
sofralarımızın bereketidir
birliktir
beraberliktir

kokusuna bayılırım beni alır götürür cocukluguma

bir yazarımızı gün içinde çok kez kolundan tutup tutup çocukluğuna götürebilme yetisine sahip çorba.

domatesle yapılanı makbuldür bana göre ve alışılagelmemiş bir şekilde üzümle yerim ben.

tarhanayı annem kendi yapıyor aşırı seviyorum diyemem ama yenmicek gibi de değil

küçükken keloğlan çorbası diyerek severek içtiğim çorba. korkmayın kel yapmaz ama yararı çoktur. ayrıca, kıvamı yoğun bir tarhana çorbasına denk gelirseniz peynir ile beraber denemenizi de tavsiye ederim.

kokusu, aroması, acısı ile kışın kurtarıcısıdır. anında ısıtma özelliği vardır.

turşunun en çok yakıştığı çorba.

her yörenin her şehrin tarhanası farklı olur. ben egeli oldugum için damak tadım daha cok bizim yöreye özgü kış ayının vazgeçilmez çorbası. sevmeyenler başka yöreleri şehirlerin corbasına da baksın mutlaka beğenecekleri bir tat bulacaklardır.

yapim asamasina tam hakim degilim ama bizimkiler yogurtla falan mayaliyor icine bi de ekmek kizarticaksin üff allahim allahim 5 tabak yerim nefessiz dkkskd

yapımı zaman alıyor ama tadı verdiğin her emeğe deyiyor . ben egeliyim ege de bazı bölgelerde tarhana çorbasının yanında zeytin tüketilir denemediyseniz deneyebilirsiniz

kışın gelmesine en sevindiğim şeydir bu tarhana çorbası arkadaş. ne güzel kokar. öyle olur ki, gribine ilaç, acına pansuman, yoluna yoldaş, canına gardaş olur. şaka şaka öyle şeyler olmaz. sadece ilaç olur. severiz. bol bol içiniz. köyde anneniz, teyzeniz falan yaptıysa nolur bi kase de bana veriniz.

tarhanayı una karşıtırıp küçük pelajik (bkz: hamsi) ve (bkz: sardalye) gibi balıkları bu karışıma bandırıp yağda kızartıp yiyin. muhteşem lezzet.

soğuk havalarda insanı ısıtmasıyla ünlü olan çorbadır.

tavuk sulu ve nohutlu tercih ediyorum.

ama hangi yörenin tarhana çorbası? bizim ki de baya iyi

teyzemin imalatı olan çorba.
kadın ne bulursa katar, tüm sülaleye yetecek kadar yapardı.
bir türlü bitmezdi.
biriktirme merakı olan ailenin, çocuğu olup 2 öğün içmek zorunda kalırdık.
nefret ede ede içtim çocukken.
şimdi en çok sevdiğim çorba.
azimli çorba resmen, zorla bana kendini sevdirdi.

domates, un, yoğurt, kırmızı biber karıştırılarak hazırlanan, uzun süreli yoğurma, mayalanma, kurutma ve ufalanma işlemleri sonucu soğuk ve sert kış zamanı içilen vitamin deposu çorba. ufalanma sonucu da kavanozlarda toz halinde bekler. fermente özelliğinden dolayı da gastronomi tarihine bakıldığında dünyadaki ilk hazır çorbadır. doyurucu, mutfak kültürümüze has, bu topraklara ait olup iz bırakmış, saklanabilir yapıda bir gıdadır.

kış kapıya dayandığı anda bulunmadığı zaman, hanelerde bir eksiklik hissedilir. anadolu kültürünü yansıttığından tarhana hemen hemen her evde pişer. pişmese de komşu evinde mutlaka pişer. özellikle ev çorbasıdır ki zira çorba salonları ve lokantalarda bulunmaz. bir çorbacıda 20 çeşit çorba olsa bile nedendir ki tarhana mönüde yoktur. çünkü tarhana çorbası devamlı sıcak olması gereken, kıvamını koruması gereken bir çorbadır. tencere içinde karıştırılmadan bekletilirse bulamaç halini alır. tekrar ısıtılmaya çalışıldığında da tadını önemli ölçüde kaybeder. o yüzden de müşteri memnuniyetsizliği görülür.

yöreden yöreye tarhana türleri de farklı isimler alır. sakız tarhanası, uşak tarhanası, maraş tarhanası, süt tarhanası, kızılcık tarhanası, pancar tarhanası bu farklılıklara örnek verilebilir. kimine nane, sarımsak, salça, kırmızı pul biber de ilave edilir.