türkiye'nin düzelmesinin tek yolu

iktidarın değişmesi..
bir ümittir yaşamak..

bu ülkenin baştan sonra bir zihniyet değişikliğine ihtiyacı var. türkiyenin iyi bir terapi alması gerekiyor.

aile içi eğitimin ve sosyal algının tamamen gözden geçirilip değiştirilmesi gerekiyor, önceki nesilleri değiştirmemiz artık çok zor olsa da, en azından gelecekle alakalı bir miktar da olsa kafamız rahat olabilir.

yazıldıysa affola
beyaz zambaklar ülkesinde adlı kitabın herkes tarafından okunması. belki daha iyi yol vardır ama bu kitabı herkes okusa daha iyi yerlerde olabilirdik.

memleketin ancak okuyup yazmakla kurtulacağına inananlardanım.
(bkz: reşat nuri güntekin)

toplumun değişmesidir. bu da imkansız olduğuna göre düzelmez.

ekonomik özgürlük, kapitalizm, liberalizm.

öncelikle türk değerlerine dönüştür. esas türk değerlerine, islam öncesi türk değerlerine* dönüşle düzelme başlayacaktır.
bunun ardından bilim, sanat ve teknolojide gerçek ve katma değer sağlayacak atılımlar.
hala fırsatımız var. kendi ömrümüzde göremezsek bile 100 sene sonraki nesle güçlü ve refah bir ülke inşaa edebiliriz.

eğitim

tek bir çözüm var oda ülkeye reset atmak.

başıma bir şey gelmicekse konuşurumcular biraz cesaretlense olcak bişiler.

keşke tc numarası olan herkes, insanlık sınavına sokulsa, ve herkes geçer not alana kadar tekrar tekrar sınava girse,
belki bu şekilde öğrenirler, okumak zorunda kalırlarsa öğrenirler...
okumayı anlamayı öğrenirler, düşünmeyi öğrenirler, okuma yazma öğretmek yeterli değil, düşünmeyi anlamayı öğretmek lazım,

herkes eğitim demiş de, eğitim evet ama ne eğitimi... eğitimi düzelttin verdin, ee.. güya eğittiğin kişi öğrenecekmi, anlayacakmı, uygulayacak cesareti bulacakmı...

insanlar varlıklarının farkında değil, kimse önce ailesine karşı bile sınırlarını bilmiyor, koruyamıyor,

"bir insana fiziksel olarak tecavüz edilmesi ile kişisel haklarına tecavüz edilmesi aynı yaraları açar..."

nerede okuduğumu kimin söylediğini unuttum ama tam olarak böyle, nihan kaya büyük ihtimalle

dolayısıyla her zaman söylediğim bir şey var, biz saygı adı altında, maalesef sömürülmek için "kandırıldık"
bize sürekli saygı adı altında, büyüklere yaşlılara, anaya babaya, öğretmene, müdüre, milletvekiline, bakana, cumhurbaşkanına, saygı diye başlayarak, söyledikleri herşeyin altında, bizim haklarımıza tecavüz vardı,
saygıyı, bize saygı göstererek, öğretmediler... bir şekilde anne, baba, öğretmen, müdür, bakan vs olanların hepsi, saygıyı "menfaati" için kullandı, çünkü toplumda bu mevkilere tapılıyor, ve hepsi de sonuna kadar kullanıyor, hala, maalesef bu bilinçsiz kesimin yeni nesil çocuklarının çocukları da böyle yetişiyor, çok da değişen bir şey yok...

genelde hiçbir yerde otorite kuramayan insanlar, yada çok kolay mevki sahibi olmuş insanlar, eşlerini ve çocuklarını da maddi manevi yönetme eğiliminde oluyorlar, (bir şekilde eğitimi ve yeterliliği olmadan, küçük yaşta devlet memuru olup, haketmeden yetki sahibi olan, kolay para kazanan kişiler gibi, evlenmek ve çocuk yapmak dışında ürettiği hiçbir değer olmayan, olsada farkedilmeyen annelerimiz gibi)

anne baba da olsa kimse kimsenin yerine düşünme, karar verme hakkına sahip değildir, türkiyede ailelerdeki en önemli sorun, iyiliğini düşünme adı altında, çocukları "rahat bırakmamalarıdır"
çocuklar "kendisi olma"nın ne olduğunu öğrenemiyor, bilmiyor, çünkü rahat bırakılmıyor... baskıyı "normal" bir şey olarak tanıyor çocuklar, ve rahatsız edilmeye alışıyorlar, baskıya alışıyorlar, mecbur olduklarını öğreniyorlar, çünkü başka bir alternatif görmüyorlar, hep içinden düşünüyor, fikrini söylemek saygısızlık olarak öğretiliyor...
önce evde, sonra okulda, sonra işyerinde susuyor, bu böyle devam ediyor...

dar gelirli de böyle, zengin aile de böyle bence, çünkü anne babaların kendi kişisel hayatları yok, anne babalık, geçim/gelir dışında bireysel bir hayatları, mevzuları yok, kendilerini tanımaya, vakitleri, halleri de olmamış zaten, karakterleri oturmamış...

şuraya gelicem, dolayısıyla çocukluktan itibaren, kişisel haklarının gasp edilmesini normal bir şey olarak öğreniyor çocuklar, ev dışında da sesini çıkaramıyor, yeni kuşaklarda da bir fark göremiyorum, dışarıda polis durdurduğu zaman, bize ne sorabilir, nelere hakkı yok bilmiyoruz, evde de bilmiyoruz, dışarıda da bilmiyoruz...
çünkü çocuklara ikinci sınıf insan muamelesi yapılıyor, bize ilk öğretilen şey "susmak" hep öğretilen şey "söz dinlemek" ve sözü sorgulamamak, çünkü devam edecek tartışmaya tahammül yok...
çocuklar ciddiye alınmıyor, çocuklara saygı duyulmuyor, ama bolca isteniyor, sınırsız, koşulsuz, bedelsiz, sürekli saygı isteniyor... hemde zorla... çünkü alışmışlar ekmeğini yemeye...

çocuklar saygı görmenin ne olduğunu öğrenmiyor, hatta saygı gördüğünde tanımıyor, zayıflık zannediyor, şımarıyor, kendini şaşırıyor doğal olarak ve gördüğünde de ilk yaptığı şey suistimal etmek oluyor, bunu fırsat olarak görüyor, çünkü kendisine öyle davranılarak büyümüş...

bütün televizyon kanallarının yayınlarını durdurup ekrandanmı okumalı, ülke genelinde elektriği kesip, camilerdenmi bağırmalı bilmiyorum, ama okuldaki eğitimle olacak iş değil bu, eğitim veren insanlarda da bu bilinç yok, herkeste bir bekleyiş, herkeste bir oturduğu yerden söylenmek, bir şeyler oluyor ve onun üzerine konuşuluyor, herkes yorum yapıyor, hep vakit kaybı, ya bu damızlık çoğunluğun dinlediği hocalardan birini konuşturmak lazım, yada yine bu ahalinin dinlediği bir hocanın adıyla kitap basıp dağıtmak lazım, çünkü fanatikler, din konusunda da fanatikler, ben bakıyorum dindar insanlara 7/24 bir dua okuma hali, o da anlayarak değil, öyle görünmek için, göstere göstere ibadet ediyorlar, onu da bilinçli yapmıyorlarki, bakınız futbol fanatikliği de, ekonomik durumdan bağımsız, çok fazladır, genel olarak fanatik olma hali sapkın bir ruh halidir, zaten sağlıklı bir insan bence hiçbirşeyin fanatiği olmaz, ordan anlayın işte...

evet resmen, tamda manipülasyon yapmaktan bahsediyorum, başka yolu yok, onlara muhalefet olarak yaklaşıp konuşunca, kapatıyorlar devreleri, nereyi dinliyorlarsa, nerden anlıyorlarsa, maalesef oralardan girmek zorundayız, bir övüp, bir allah peygamber diyip, bir bunlar zaten senin hakkın ne bu kadar minnet ediyorsun, elektrik faturanın yarısından fazlası vergi dememiz lazım,

bazen diyorumki ülkedeki akp lileri omuzlarından tutup silkeleyip şunları söylesek;
"bana bak, sen var ya, tek başına, hakları olan bir insansın, sen varsın, herkes seni görmek zorunda, kimse sen yokmuşsun gibi davranamaz, hiçbirşey yapmasanda, oy vermesende, kendi sınırların var, sen değerlisin, annenin babanın sana değer verme mecburiyeti var, menfaatsiz... sen çocuklarına değer vermek zorundasın, menfaatsiz, verdiklerini aldıklarını hesaplamadan, sahip olduğun ev araba eşyayı düşünmeden, insan olarak kendi varlığına saygı duyman, kendine değer vermen ve haklarının farkında olman lazım, kimse senden üstün değil, kimse hiçbir makamla, altın koltukları, sarayları haketmiyor, kimse kimseden büyük değil, kimsenin kıldığı namaz için senin sevinmen gerekmiyor, senin kıldığın namaza rt nin bir katkısı yok, ak parti giderse, kuran okumak yasaklanmıycak, kimse kuran okuyor diye oy vermen gerekmiyor, zaten senin hakkın olanı, senden aldıkları parayla, sana lütfeder gibi veriyorlar, kendi sınırlarını çiz, farket, ve oradaki özgürlüğüne kimsenin senden izinsiz yaklaşmasına bile izin verme..."

şimdi yazınca daha iyi anladım, hep düşünüyorum bunları ama, gerçekten de işimiz çok zor, açlıkla, yoklukla bile, nelere sebep olduklarının farkında olmayan insanların, değişmesi çok zor, ama imkansız değil,

benim önerim büyük bir sivil itaatsizlik düşünmek, bulmak, yapmak...
ama akıllıca bir hareket olması lazım, malum iktidarın elinde, gözünün üstünde kaşın var bile diyerek, hatta hiçbirşey demeyerek bile tutuklama kozu var..
baya akıllıca bir hareket olması lazım...
çok "ince" olmak lazım...
tanıdığınız "ince" karakterli insanlar varsa onlara sorun, bazı insanlar gerçekten çok "ince" oluyor... ben hatırı sayılır "incelikler"le karşılaştım hayatım boyunca, ama yinede kafam öyle çalışmıyor, bunların hakkından gelmek için "ince"nin önde gideni olmak lazım , bi düşünün bakalım, sonu silivride bitmeyecek bir hareket...

edit:
ince ; argoda ihanet eden, yarı yolda bırakan, satan anlamında kullanılan küfürün yerine koyduğum kelime, cinsel tercih anlamında değildir.
(daha iyi anlatan başka sıfat bulamadığım için, kullandığım tek küfür olan kelimenin kendimce şıklaştırmaya çalıştığım hali)

şamanizm'e dön ve izle şenliği. dünyanın zirvesine çıkarız. ama tabi ben gideceğim için çok önemli değil benim için.

pandeminin bitmesi mecliste siyasi sataşmaların son bulması. covid 19 bitmeden türkiye düzelmez.

değerli türkçü ağabey caner kara'nın itidal isimli şiirinde yazanlar kısa bir özettir. memleket bu yola girmedikçe düzelmeyecektir.
umulur ki okursunuz.

milletin cebine ellerini daldırmış yöneticilerin def olup gitmesidir.

eski fransa cumhurbaşkanı chirac'ın dediği gibi kültür devrimi. şu anki zihniyetimizi, devletin vatandaşa bakış açısını değiştiremediğimiz taktirde, bir sonraki iktidarda değişen tek şey yine ekonomideki rakamlar ve mağdurların ideolojileri olacak. her gelen iktidar kendi ideolojisini, yaşam tarzını dayattığı sürece hiçbir şey değişmez çünkü.

misal 2002 öncesi namaz kılanlar öcüydü, türbanlılar yerde yuvarlandı; şimdi kemalizm öcü ve iktidara karşı olan herkes yerlerde yuvarlanıyor. tatlı geliyor şu an iktidara sallamak ve iktidar değiştiğinde birilerinden öc almak istemek biliyorum: ama oturup sakince düşünürseniz ne dediğimi anlarsınız bence.

eğitimin iyilestirilmesi.
bir de (bu kanunla mı olur, başka şeyle mi bilmiyorum) adaletin her alanda kusursuz işlemesi.

osmanlı niye çöktü? tüm kurumlarında son zamanlarda liyakatsizlik vardı.sistem önemlidir.eğitim ve ekonomi bu iki sistem çökerse ülke çöker. gerek öğretmen atamaları gerek üniversiteye akademisyen almalarda torpil yerine liyakat gelse... zeki, çalışkan insanımız çok ama onlar işsiz evde ya da 3 kuruşa köle gibi özelde çalışırken partide tanıdığı olan vasıfsız insanlar üst kademede.rüşvet,iltimas kalkar,işin ehilleri olursa ülke düzelir. kısacası cumhuriyet döneminin ilk yıllarına dönersek olabilir.

tek yolla bir anda gerçekleşecek bir düzelme olamaz. öncelikle köyün köylünün değerinin artması ve istanbul dışındaki şehirlerin gelişmesi gerekir. bu da her yere üniversite açmakla olmaz çünkü köy kasaba gibi yerlerde üniversitenin bir faydası olmaz. yani dediğim gibi uzun bir süreçtir ama biz hep en kolayını arıyor istiyoruz.