türkiye'nin düzelmesinin tek yolu

ülkede hiç yönetici olmaması bundan kötü değil.

tek umudum artık 2023.. bir kurtulsak sanki, yavaş yavaş her şey yoluna girecekmiş gibi geliyor.

daha yüksek refah seviyesi
ama nerede...

dini eğitim diye birşey yoktur laik bir ülkede böyle birşey çok saçmadır din kültürü dersini zorunlu olmaktan çıkarıp ya felsefe gibi seçmeli yapıcaklar yada ikisinide zorunlu yapıcaklar.herşeyin başı eğitim ve ekonomi.

din ve devlet işleri ayrıldığı vakit muhtemelen.

(bkz: format atmak)
(bkz: antivirüs programı indirme)
(bkz: otomatik güncelleme)

geniş ailecilik, hemşerilik gibi feodal yapıların yıkılması gerekiyor.
bu gerçekleşmeden düzelmez.

size şöyle anlatayım.
şimdi daha önce çalıştığım yerde herkes hukumetten sikayetci, ben dert babası gibiyim gelen bana dert yanıyor *

neyse istanbul'u ekrem imamoğlu kazandı falan derken bu hükümetten şikayet edenlerin yüzünde bir gülümseme ama nasıl gevrek anlatamam.

neyse aradan zaman geçti ve ekrem imamoğlu yönetimi sen tut iett ucretlerine zammı bir kitle ki oran %35

herkes hala mutlu ama bi anlam veremiyorum cunku istanbulda aylık abonman olmuş 275 lira!

ilerleyen zamanlarda haliyle sohbetler falan derken ne ogreneyim?
bizim "hukumet caliyorcular" sen tut yegenlerinin akbillerine falan çök cunku 50 lira!

ulan dedim vatandasken boyle vurgunlar yapiyorsunuz hukumet olsaniz siz de hupletecekmissiniz.

olay bu aslinda yani herkes kendisine ceki duzen verse hesap sorarken karsi taraf titrer, isini dogru duzgun yapar ama biz tepeden tirnaga sey edip sivamisiz, ustune tuy dikmisiz sonra vay efendim ulke neden duzelmiyor.

erdemli bir toplum. tek cevap budur. detaya inersek birçok farklı problem daha var. siyasette düzgün bir üslup. kaliteli muhalefet ve iktidar. geçmişe bakmaktan geleceğe bakamama hastalığı ( bu konuda isteyen kizabilir ama hakikat budur. hem atatürk hem osmanlı padişahları hem göktürk hakanlari. herkes kendi döneminde, kendi şartlarında vazifesini yaptı ve dönemini bitirdi. tarih ders alınacak bir olgudur, geçmişten medet ummak değil. kim gelirse gelsin bu dönemin şartları farklı ve ihtiyaç duyulan insanlar da farklı. şu dönemde fatih de gelse atatürk de gelse sorunlar değişmez. biz yeni insanlar, yeni liderler çıkarmak yerine geçmişe özlem duyup duruyoruz. geçmiş iyisiyle kötüsüyle geçmiş, biz geçmişe değil, şu an ve geleceğe hakim olabiliriz. geçmişteki başarılarla avunmak bize bir şey kazandırmıyor. daha iyisini, daha güzelini yapmak yerine miras yedi evlat gibi davranıyoruz ). büyük bir özgüven eksikliği ve öğrenilmiş çaresizlik. bunları daha da çoğaltırim ama girilen entrylere bakinca çözümden çok şikayet etme daha çok hoşuna gidiyor insanların. sorunlar tek yönlü değildir, çözümler de tek yönlü olamaz. kutuplaşmaya devam ....

islamcılardan, kürtçülerden ve liberallerden kurtulmak.

suçu liberallere atmak.

(bkz: mevzu liberallere)

sifonu çekmek, şöyle bir hortumla tüm ülkeyi yıkamak.

türkiyeyi düzeltmenin yolu bir çok şeyden geçiyor ama bence aralarından en önemlisi eğitimi düzeltmek. eğitim insanları sınıflandırıyor ve sözde kötü öğrencileri iyi öğrencilerden ayırıyor, sadece bununla kalmıyor ve kötü öğrencilere koyun olmaktan başka bir seçenek sunmuyor. bu sırada iyi öğrenciler birbirleriyle rekabete zorlanıyor ve inanılmaz derecede çalışmaya bırakılıyorlar, bu durum onların hayattan zevk almasını engelliyor ve sistem de onları robota dönüştürüyor. sonuç olarak türkiyedeki insanlar bu iki seçenekten birini seçmeye mecbur halde.

kökten çözüm ülkenin yönetim şeklini değiştirmektir.

eğitimin kalitesini yükseltmektir. ancak ne mevcut iktidarın ne de dış devletlerin hiç işine gelmemektedir bu. türkiye’ye biçilen görev bölgenin jandarmalığıdır, arge merkezi olmak değil.

(bkz: combofix)

sosyolojik ve jeo-politik nedenlere dayandığı için iktidar değişikliğiyle hallolmayacak meseledir.

sosyal devlet anlayışı ile desteklenen katı meritokrasi.

bunun cevabı "beyaz zambaklar ülkesinde" adlı kitapta vardır. gerçekten harika bir kitap ve bir devletin eksik yönlerinin nasıl iyileştirileceğini anlatmaktadır.

kartları yeniden dağıtmak.