üniversitede ilk gün

tam bir av mevsimi tablosu .

üniversitede ilk günümü corona yüzünden yaşayamadım. bu sene ilk defa dersliğe girdiğimdeyse tanımadığım bir sürü yüz olduğunu fark ettim. korku, çekingenlik... bir süre sonra gelen bunlar benim meslekdaşım mı olacak şimdi hissi.. çok fazla farklı kültürün buluşması, hoş ama bir o kadar da tuhaf bir his.

hayatınızı mahvedecek insanları tanıdığınız gündür.

37 kişilik gruplarla kampüste boş boş gezilen gündür.

anksiyetenin verdiği yetkiye dayanarak tansiyonum fırlamıştı. hemşire 3 kere tansiyonumu ölçtükten sonra dosyaların olduğu bir masayı boşaltıp beni masaya yatırmıştı.

güvenlik ilkokula kayıt olacağım sanıp "burası edebiyat fakültesi kayıt merkezi. ilkokul ileride sağda" demişti.

ne çektim be...

güneş altında saatlerce rektör konuşması dinlemek zorunda kalmak.. allah bir daha yaşatmasın.

büyük ihtimalle oryantasyon haftasının ilk günüdür ve kampüs gezisinde diliniz dışarı çıkabilir.*

hatırlamadığım gündür.

benim çok güzel arkadaşlarım olmuştu ama sadece 1 dönemlik ...

2. öğretim olduğumuz için kampüsü geç oldu diye gezdirmemişlerdi. serseri gibi etrafta dolaşıp neyin nerede olduğunu kendimiz bulmuştuk. birinci öğretimlere kampüs gezisi düzenlemişler ama biz ders işlemiştik.*

yoklamayı verip s*ktir olduğum gün.

stresli olduğum bir gündü. yeni doğmuş bir bebek gibi etrafı ilkkez görüyormuşum gibi meraklı bakışlarımla gözlem yaptığım. değişik tipte kişilerle bir arada olduğum keşke olmasam dediğim bir ilk gündü.

taşradan giden, özgüvensiz bir ergendim. herkes ne yapıyorsa onu yapıp günü kurtarmaya çalıştım...

saçma sapan bi gündü. oranın yerlisi olan sınıftan bi hanfendi eve nasıl gideceğim bilmiyorum zarfı atmıştı bana. zarfı açmadan iade ettim kendisine.. karakter yoksunu olabilirim ama o zamanki manitime ilk günden bi şok yaşatmak istememiştim.

askerde ilk günden farkı eline silah verilmemiş olması mıdır?

herkes birbirini süzüyor ve burada ne işinin olduğunu sorguluyor... *


(bkz: s....n mavisi)

üniversitede son günden güzel olan.

ilk gün ilk derse geç kalmış ve ancak son on dakikasına yetişmiştim *

kimsenin birbirini tanımadığı gündür.

kimsenin birbirini tanımadığı gündür.

hayatımın en kötü günlerinden biriydi diyebilirim. kafada hayaller (karılar kızlar, party party partizane) mersin'den malatya'ya gelmişim, hayatımda ilk defa kiremit çatılı evler gördüm, her yer kömür kokusu, karanlık, kasvetli bir il. bir telefon kulübesi bulup bizimkileri aradım, "ben geliyorum, ben burada okumam" diyerek ağlıyorum. annem; senin tercihindi okuyacaksın dedi kapattı... 90 lı yıllar, caddelerde akrep (sonradan öğrendim) denen araçlar fink atıyor, üstünde hilal bıyıklı devasa adamlar, ve beyaz toroslar...neyse kampüse gittim, kantine girdim, tespihli, yumurta topuklu, hilal bıyıklı yiğidolar doluydu. içimden; "oğlum sen yaprağı yedin" dedim. neyse ilk ders için sınıfa girdik, 4-5 yiğido geldi, sınıfın ortasında "içinizden doğudan gelenler ayağa kalksın dediler....bak bak bak cürete baak. tabi kimse kalkmadı, homurdanıp gittiler. mustafa adında diyabakırlı bir çocuk yanıma oturdu, pırlanta gibi, saf bir çocuktu. türkçesi çok kötüydü, ingilizce dersinde "motorbike" kelimesini aynı yazıldığı gibi okuyunca tüm sınıf kahkaha attı. çok üzüldü, bir kaç kez ağladığını gördüm. ekonomik durumu sıfırdı. mustafa bir kaç hafta okula gelmedi...
sizce nereye gitti? evet sonradan öğrendik. hani diyorsunuz ya biz ne yaptık?

hiç unutmayacağım gün. ek yerleştirmeyle yerleşen bir kız ve ailesi okulun ilk günü gelmişti dil bölümüne. babaannesi çardakların birinde tek başıma otururken yanıma gelmiş ve biraz sohbet etmiştik. torunuyla aynı yurtta olduğumuzu öğreninde de fotoğrafını gösterip torunumla arkadaş ol demişti. bulamadım sonra kızı. ama teyze çok tatlıydı. sonra derse gideyim diye yarım saat öncesi girmiştim okul binasına sınıfı bulamam diye. bulamadım da ilk yirmi dakika. bundan da öncesi okula gelirken okul içine giden ringe değil de sağlık bilimleri fakültesinin ringine binip gidiyordum dağın başına şoför uyarmasaydı. kısacası tatlı bir tebessümle hatırlayacağım bir gün olacak hep. güzeldi.