üniversiteyi şehir dışında okumak

sorumluluk almak için birebir olaydır ve aynı zamanda eğlencenin dibine vurduğu bir durumdur her genç bu durumu yaşamalı

daha da iyisi ailenin şehirden ayrılıp evi sana bıraktığı olandır.

güzel bir duygudur
kafesten çıkan bir kuş gibi davranirken her an kanadını kırıp ucumaz hale getirilebilirsin :)

sadece üniversite değil, yaşadığımız şehirden başka bir şehire gittiğimizde yeni kişilikler, ye arkadaşlar ve yeni bir ortam ediniriz. özgüven eksikliği gider, kendimize güvenimiz gelir, yeni sorumluluklar ediniriz.

insanlara fazla güvenmemeyi deneyimleyerek öğrenmek.

sorumluluk almak ve kendi ayakların üzerinde durmak gibi insana bir çok şey katar.

kesinlikle yapılması gerekendir. çektiğiniz zorluklar bile güzeldir. kendi başınıza yaşamayı öğrenir, ailenin baskısı altında kalmaktan kurtulursunuz. öğrenci hayatını sonuna kadar yaşar, güzel dostluklar biriktirirsiniz. seneler sonra hüzünlü bir gülümseyle hatırlarsınız biriktirdiğiniz güzel anıları.

mesele şehir dışında kalmaktan çok yalnız başına da vakit geçirebilmek aslında. bizim insanımız malesef bunu pek de beceremiyor. bu sebeple de düşünce üretemiyor. bir millet tek başına sinemaya dahi gidemez mi ya?

gidemedikten sonra başka şehirde okumamın bir önemi kalmıyor.

kişisel gelişim için şarttır. hele benim gibi eskişehir'e gitmişseniz ayva tatlısının üzerindeki kaymak gibi bir şeydir.

iş hayatına atılmadan önce aile yabi konfor alanınızdan çıkmak için harika bir fırsattır. kendi ayaklarının üzerinde durdugunu hissedersin. tavsiye ederdim. şehir dışında okumaktan korkmayın. zorlukları olduğu gibi faydalarıda çoktur.

kesinlikle üniversite okuyan kişilerin yapması gereken eylemdir.

bizim bence türk aile yapımız epey problemli. anneler babalar istiyor ki çocukları evlenmediği müddetçe ömür boyu onlarla birlikte yaşasın. çünkü "ne gerek var?" kafası ile yaklaşırlar ve bunu çocuklarına da gayet güzel, mantıklı bir şeymiş gibi sunarlar. halbuki bir insanın samimi söylüyorum yirmili yaşlarından itibaren anne ve babasından ayrı yaşamaya başlaması gerekiyor. çünkü artık makas açıldı, anne ve babanın fikirleri geçmişte kaldı, artık yeni bir dünya var, sen büyüdün, bireysin ve kendi sorumluluklarını eline alman gerekiyor. uyan artık yavru kuş, yuvadan uçma vaktin geldi. ailenin sana sevgi ve şefkatten başka verebileceği hiçbir şey kalmadı.

tabii bunları söylüyorum ama ben ne yapıyorum? 22 yaşında ailem ile birlikte yaşıyorum. çünkü benim bu söylediklerim olması gerekenler. ama türkiye şartlarında çoğumuz için namümkün malesef. pandemi şartlarında mezun oluyorsunuz, iki ayakkabı almak isteseniz bir aylık kira masrafı demek, market manav fiyatları malum, evler malum hükümet malum tayyip malum. o yüzden diyorum ki; madem ailemizden ayrı yaşayamıyoruz, bari fırsat varken bi dört sene şehir dışında üniversite okuma tecrübesi edinelim ki allah korusun ailemize yarın bir gün bir şey olduğunda sudan çıkmış balık gibi olmayalım, en azından kendi başının çaresine nasıl bakılır öğrenmiş olalım.

üniversite kazanacak gençlerimize basit bir formül vereyim. aynı sehirde okumak=imkan genişliği, maddi rahatlık ve ev rahatlığı. şehir dışı okumak =imkan darlığı, maddi sıkıntı fakat kişisel özgürlüğünüz elinizde olacak. tabi pandemi süreci sebebiyle üniversite ortamı göremeyen gençler sıkmayın canınızı inşallah 1 seneye toparlanacaktır süreç.

herkesin özendiği fakat yanık ve çizilmiş tava, insafsız faturalar ve ay sonunu getiremediğin kredi, burs yüzünden iş miş bulma çabasından ibarettir. hayatın ta kendisidir.

kişisel gelişime katkı sağlamak için her oğrencinin yapması gereken bir eylemdir. tabii ki bu tanım pandemi öncesini kapsamaktadır. pandemi döneminde zaten hayal gibidir.

geç kalınmış birey olmanın ilk adımıdır. ne yazık ki günümüzde gençlerin bu şansı da yok. artık birey olmak daha da zor.

bir insanın kendine yapabileceği en büyük iyiliklerden bir tanesidir. n'apcan be yaa ananla babanla, imkanın varsa git biraz birey ol, hayatı yaşa.

güzel bir şehirde okumak gerek, gidip bozkırda okumayın bana sorarsanız. istanbul, izmir, antalya. yani denize kıyısı olsun. önemli. çok önemli.

iş yerindeki öğrenci bir arkadaşın maaşın geç yatacagini öğrendikten sonra ben nasıl kiramı faturalarımi ödeyeceğim diye agladigini gördükten sonra iyiki kendi sehrimde okuyorum dedim. iyi yanları kadar zorluklarıni da göze alabilmek şart. ben alamadım.

aileden ya da başka bir yerden para gelmiyorsa ve çalışmak sizin için zor olan bir şeyse çok sıkıntı çekersiniz.