üniversiteyi şehir dışında okumak

günümüz şartlarını düşününce kendi şartlarımla değerlendiremeyeceğimi açıkça gördüğüm durum.

kalacak yer, okula ulaşım, yenecek yemek ve arta kalan zamanda sosyalleşmek gibi fiiliyatların hepsinin bir maddi yük halini alması dolaylı bana bu konuda soru soran insanlara gönül rahatlığıyla; bak bağımsızlık hissinin gelişmesi için bu şart, ömrün boyunca her işine birileri koşmayacak, kendi kendine yaşamayı, kendi işinin peşinden koşmayı öğrenmelisin diyerek ahkam kesemiyorum.

avantajları ve dezavantajları vardır. aile evi konfordur, yediğin önünde, yemediğin arkanda, üşürsen kalorifer yanar, düşersen biri kaldırır. ancak eşiği aştıktan sonra ihtiyaç duyulan o minimal özerklik hissine bile yabancı kalabilirsiniz.

bunların hepsi fıtranızla şekillenecek detaylar, yüzme bilmeyen insanı suya atma tekniğini hiç sevmem. acı çekerek öğrenmenin manası yok, bunu senelerce şehir dışında yurtta kalmış tam bir evcimen kişilik olarak anlatıyorum. pişman değilim ama gerek de yoktu, nasip.

olması gerekendir.ne o öyle lisenin devamı gibi aile yanında .evde yada yurtta aileden uzak olacaksın .biraz hayatı kafana göre yaşayıp sonra sürünmeye başlıcaksın .iyi kötü farklı dinler kültürlerden insanlarla tanışıp kendini bulacaksın .kendine kattıklarınla katamadıklarınla sen olacaksın .aileden uzak olacaksın ki hayatta karşına çıkabileceklerin fragmanını görebilesin.

öğrenciler evden ne kadar uzaklaşırsam o kadar iyidir kafasıyla hareket ediyor genelde. ancak otobüs, tren biletlerinin fiyatlarına bakıldıktan sonra yılda belki bir bilemedin iki kere memlekete ancak gidebiliyorlar.. hele ki şu büyük şehir mevzuu daha da yaralayıcı. erzurumdan istanbul'a gelen kardeşim istanbul seni yer, yutar. hele hele de ailen fakirse.. neyse her konunun ucunu bi şekilde ekonomiye değdirmek tabiatımda yoktu da çare bırakılmadı anacım.

imkan varsa yapılacak en doğru şey. şahsen hayatımda aldığım en iyi kararmış.

üniversiteyi aile evinde okuyan var mı ki?

ailem zamanında para yok diye izin vermemişti. ben de yaşadığımız şehirde okumuştum. bu gün kardeşim istanbulda özel üniversiteye özel yetenek sınavıyla yüzde 75 burs kazanarak girmiş. * bence ekonomi o kadar da kötü değil. *

henüz liseliyim ve burslar cart curtun yeteceğini düşünmüyorum. ondan şimdiden okurken paza kazanma yolları düşünmrye başladım.

bu ekonomide biraz zor. yurtlar pahalı, ev pahalı, faturalar...

amerikalıların çocuklarını belli bir yaştan sonra 'git kendi hayatını yaşa, kendin kazan ' demesiyle aynı olması gereken bir şeyken. hayatta kalma mücadelesine döndüğü için yapılmaması gereken şeydir.

ekonomidir paradır ev özlemidir hikaye, bir insanın kendine yapabileceği en güzel şey.

maaşlı çalįşan ana-babanîz varsa, finansal intihardır.

ya fare koysan durmaz evlerde üç kişi tıkılacaksınız ya milletin kendini astığı şeriat yurlarında sıra bekleyeceksiniz.

özgürlük.

gerekli gördüğüm ve tercih yapacak her insana tavsiye ettiğim harekettir. kişinin konfor alanından çıkmasına ve kendisini gerçekleştirebilmesine olanak tanır, en azından katkı sağlar. fakat enflasyon düşüncesi ile artık daha az insanın bunu yapabileceğini düşünüyor ve onlar adına üzülüyorum. umarım her şey gönlünüzce olur çocuklar.

finansal intihardır

kişisel gelişim bireylik bakimindan çok önemli bir olay aslinda babanın rolünü alıp hayata atılmak realitede

maddi durumunuz yetiyorsa, aileden para akıyorsa efsanedir.

gerisini bilemem.

büyük bir gururla ve mutlulukla gidiyorum. eksileri olsa da aile evinde durmaktan iyidir.

etrafınızdakiler ne derse desin kesinlikle yaşanılması gereken bir tecrübedir. imkanınız varsa kaçırmayın derim.

üniversiteyi şehir dışında okuduktan sonra hiçbir şey aynı kalmıyor artık. en başta evin senin evinmiş gibi gelmiyor. sahiplenemiyorsun. bir yabancılaşma durumu oluyor. kendini tanımaya başlıyorsun. hayatı anlamaya başlıyorsun. biraz göz korkutucu olabiliyor. ama alıştıktan sonra, kendi başına bir birey olmayı başardığında artık sana engel olacak hiçbir şey istemiyorsun çevrende.

gençlikte yapılan en doğru hamle olabilir. tabi okuduğunuz şehir memleketiniz olan şehre uzak ve daha fazla sosyal imkana sahipse.

insana kendi ayakları üzerinde durma yetisi kazandırır. farkında olmadan ekonomi yönetimi bilgisi yükler. daha sosyal bir insana evrilebilir, kendinizi daha özgür hissedersiniz. kimse sizi tanımaz yeni insanlarla tanışır akrabalarınız ve ailenizin yargılayıcı tutumuna da maruz kalmamış olursunuz.