unutulmak mı isterdiniz yoksa hatırlanmak mı sorusu

valla bana farketmiyor artık. ha fark ederse farkını da veririz o ayrı mesele.

iyi ile hatırlayacaklar ise, hatırlanmak tabi ki, ama kimsenin hatırına kötü bir duygu ile gelmek istemezdim. kötü bir anı isem, umarım unuturlar.

çok çetrefilli bir soru;
şöyle ki allah hatırlanmanın bile hayırlısını versin. yoksa unutulmak kolay her birimize

hiçbiri. anlaşılmak isterdim.

bizim ne istediğimiz süreci etkilemez veya sonucu değiştirmez sanırım.

zaman unutturur, anılar (eşyalar) hatırlatır.

unutulmak mümkün değil, unutmak da mümkün değildir, sadece o kişiyi veya anıyı gün içinde alabildiğine az düşünmeye gayret etmek vardır.

bazı insanların hiç unutmamasını dilerdim, hatırladıkça keyifleri kaçsın diye.

kimisi için unutulmak isterim kimisi için hatırlanmak.

hatırlanmak için iz bırakmak lazım ya da bir eser.
benim en büyük eserim kişisel karakterimdir.

bence ikiside değil.

hiç kimseye böylesine anlamlar yüklesem mi diye düşünecek kadar mesai harcamamak lazım. sizin için gerçekten hayırlı olanla yolunuz her zaman, her şekilde kesişiyor zaten.

ikisi de unutulmaya bakıyor ki.
bazıları için akılda kalmak, çoğunluk için de unutulmak isterdim.
genel bakınca unutulmak. ölüp giderken hiç doğmamış gibi olmak istiyorum. veya insanları hayatımdan çıkarırken her şeyin silinmiş olmasını. (çıkarıyorsam sildiğim içindir zaten de onların silmesi de önemli. sonra kendilerini hatırlatma çabalarına giriyorlar.)
sebebi de bu dünya'nın azını sevdim çoğundan da nefret ettim neredeyse. o yüzden giderken hiçbir şeyim, özellikle benim birazım burada kalmasın. ölünce benden kalacak en fazla şey; mezar taşı olmalı. yerim burası, akıllar değil...

unutulmak.