uzun tanımları kimsenin okumaması

kimse sözlüklere bir şey öğrenmeye girmiyor onlar eskide kaldı artık.

geçen sene tanım falan konuşurken madalyalı olanlar tabii biz sizin gibi normal tanımlar üzerinden konuşmuyoruz. maraşal olmak zor iş canım. (o maraşal değil mareşal dersen ağzine yersin terliği valla ayağımda terlik var sen bilirsin.) neyse. dahlvier bana bir tanım gösterdi tam kafayı yemelik. sonu yok bilmem kaç bin kelime. uzun tanım girip editörleri delirtesim vardı onu bile zamanında yapan var. gülecek.

yazana bakıyorum. okumaya değer biriyse okuyorum.

ben tek cümlelik s.k.n.d.r.k ergen esprilerinden çok i̇şe yarar uzun tanımları okumayı tercih ediyorum.

t: bende geçerli olmayan bir idda

bilgi içerikliyse okuyorum, bişeyleri güzelce anlattıysa yazar okurum neden olmasın . lakin lakırdı doluysa cıks ilk cümle yeter.

internet ve sosyal medya "çağının" etkilerinden diyebileceğimiz bir konu.

özellikle tiktok/reels ile 10 saniyelik videolar ile ufak hazlar yaşayan beynimiz, "e bu kadar kısa sürede de mutlu olabiliyorum ne gerek var uzun filmlere onlara bunlara" diye düşünmeye başlayıp bu ufak hazlara iyice alıştı.

aynısı yazılar için de geçerli, uzun tanımlamaları, gerçekten yazanı biliyorsanız ya da konu hakkında gerçekten bir şeyler öğrenmek istiyorsanız okursunuz.

kendi açımdan mesela, artık bölümlere ayrılmamış kitap bile okurken zorlanıyorum, en fazla 10-20 sayfada bir bölüm olması lazım ki bir şeyi "bitirdiğim/tükettiğim" konusunda rahatlayayım ve devam edeyim. günün sonunda tüketim sevdasına geldik.

ben bazen okuyorum ama bazen de canım hiçbir şey yapmak istemiyor

uzun-kısa zart zurt içeren z-dumb olayı. 20 senedir uzun-kısa-özet mi-diil mi bunu konuşuyor ot beyinliler. bence otluk yani bu, yoksa kişisel şeyim yok. z olgusu bir otluktur, çimendir.
bir z var diye düşünelim. herkes bu boş bakışlı z'nin ne okuduğunu konuşuyor * oysa o bir z.

yalan. sararsa okunur. az önce bir destan okudum. ilgi çekme meselesi.

bilgi içerikli de olsa bir yere kadar okuyabiliyorum veya okumak için kendimi zorluyorum. hani başladım yarım bırakmayayım mantığıyla ama eziyet gibi oluyor. ben de okuyamıyorum, sıkılıyorum. dikkat dağınıklığı var bende, konsantre olmak zor. ha dileyen istediği kadar yazsın bana ne kime ne. eminim çokta güzel şeyler anlatılıyordur, bilgi veriliyordur ama geyik muhabbetleri veya kısa öz tanımlar daha çok ilgimi çekiyor. kafa kaldırmıyor.*

yani, yok öyle bir şey... ben dikkat dağınıklığından uzun tanım okuyamıyorum sanıyordum ama bazı tanımları okuyamamamın sebebi yazının muhteviyatından kaynaklanıyor. geçen gün bir yazarın şahane bir uzun yazısını okudum. her şey herkese hitap edecek diye bir şey yok tabi. merak uyandırırsa okursun bu kadar da temel bir itici gücü var benim için.

uzun tanım okuyamayan insanların kitap okuyabildiklerini bile düşünmüyorum. hatta bir işe odaklanmak konusunda çok büyük sıkıntılar çektiklerini varsayıyorum.
dikkat süresi çok kısaldı, bırakın tanım okumayı uzun bir youtube videosu bile izleyemiyoruz. bu süreyi çeşitli yöntemlerle uzatmaya çalışmaktan başka çaremiz yok gibi. mesele uzun tanım meselesi değil, hayata karşı hep ekranı kaydırarak hızlanma dürtüsü.
bu kadar hız bizi öldürecek, çünkü yaşlanma hızımız bile arttı.

dümdüz yazarsanız okumam. * araya serpiştirin şakalar komiklikler. yok olay ciddi ise tamam şakayı kaldır ama koy yerine zihninin özgün kıvrımlarını yine okuyayım. * ama bizde böyle. var yapanlar bunu okuyoz.

okunmuyor diye yazılmasın mı?
kime ne?
benim tanımım benim kararım. ister upuzun yazarım ister tek kelime..

ben okumuyorum şahsen
vaktim değerli, onu satarak para kazanıyorum
uzun okuyacak olsam konu hakkında makale olurum
gelip burada gerçeği aramam

isteyen okur, istemeyen okumaz.
yalnız her başlığa sayfa sayfa yazılıyorsa ben de okumuyorum, sabır denen şey bende artık pek yok maalesef arkadaşlar. vardı, bakın inanın ama o da alındı.

yukarıda "uzun tanım okuyamayan insanların kitap okuyabildiklerini bile düşünmüyorum." denmiş, absürtlükle dolu bir tanımı neden okuyayım ki? kitap okuyorum ama.

bir yandan kendini okutturabilmek de var,
sürekli aynı olandan herkes sıkılır.

bilgi, kitap, dizi, film başlıklarındaki uzun mu uzun tanımlarınızı iş gereği okuyorum. ha beğenmiyorum ama okuyorum. müsterih olun yavrucaklarım.

ben okuyorum. özellikle kitap veya filmle ilgili bilgiyse bayıla bayıla okuyorum.

ben okuyorum. sonra bu ne yazmiş la diyom. o kadarcık. bazıları iyi yazıyor harbi ama bazıları uzun gözüksün diye sağ eliyle sol kulağını tutuyor bayıyor.