yalnızlığın anlaşıldığı anlar

televizyon izlerken her hangi gelen boş bir mesaja umutlu bir şekilde bakmak ve o mesajın vodafondan geldiğini görünce sessizce telefonu geri bırakmak

dışarı çıkarken anahtarı evde unuttuğun an.

çilingir no : 0562343434 lazım olacak .

sosyal medyadan sıkılıp gözlerin ağrırken eve bakış attığın an.

boş günlerinde buluşup vakit geçirecek kimsenin olmaması.

kendi kendine konuşup kendi kendini dinlediğin anda. iç sesimin depresif ama seksi olduğunu düşünüyorum.

kendi ayağımı kendim dikmek zorunda kaldığımda

dört kişilik masada tek oturduğun zaman.

kendinle dertleştiğini farkettiğin an.

anlattığın şeylerin karşındaki insanlarda aynı hissiyatı uyandırmadığını fark edip yavaşça anlatmayı bıraktığın zaman.

içi dolu telefon rehberinin aslında o kadar da dolu olmadığını fark ettiğin an.

konuşacak kişi bulamayıp farkında olmadan sadece kendinle yada bir nesne ile konuşmak

insanın çaresizce kendi kendini teselli etmeye çalıştığı an.
en kötü anında bir başkasına değil de kendine sarılma ihtiyacı duyduğun o an.

yalnızlık bazen insanın kendi içindedir. etrafınızda insanlar olmasına rağmen yine de kendinizi yalnız hissedebilirsiniz.

dışarı çıkıp kahve içecek bir arkadaşının olmadığını fark ettiğin an.

komedi filmini tek izlediğin o an. insan gülmek için başka bir kahkahayı arıyor çok.

ne kadar çok kendini yalnız hisseden varmış. bu arada yarım aklımla şu ayrımı yapabiliyorum: yalnız olmak ile yalnız hissetmek farklı şeylerdir. gerçekten yalnız olan yok gibidir aslında; ama gerçekten yalnız hissedenler hep vardır.

gelelim bana. yaş gelmiş bilmem kaça* hâlâ bir sürü boş beleş zaaflarım var.

şu sıralar emre altuğ kapış kapış yalnızlığımı gideren en büyük yoldaş.

bir de dün bir tane st.john's wort kapsül içtim, iyi geldi sanki.

mide bulantılarımla, hatta midemin ağzıma gelmesiyle de epey dostuz bu aralar hakkını yemeyeyim.

sanırım hayattaki en büyük başarım başıma ne gelirse gelsin yoluma devam etmek, kendimi tanımak, bilmek, kabul etmek, sevmek ve kendimle, kendi kendime mutlu olmayı becerebilmek olacak.

yıkıcı olumsuz düşünceler ve yıllardan beri bünyenin içinde kendine epeyce yer edinmiş yıkıcı olumsuz duygular ve hislere karşılık olarak iyi niyet'in gücünü hafife almayın derim ben size.

her zaman yapılacak bir şeyler vardır. vazgeçmiyorum, haydi bakalım.

pazar günleri hariç yemeklerimi tek başına yiyorum kahvemi tek başına içiyorum dışarda genelde tek başına dolanıyorum. arayacak buluşacak illaki birileri var ama yalnızlaştığım doğrudur ki ben buna genelde kendi kendine yetmek derim. sanırım yeterince anlamışım

güneşli bir cumartesi günü boş evde seks yapacak kimsenin olmaması. aynen.

alışkanlıkların sana artık normal gelmeye başladığı an..

etrafında onlarca insan olmasına rağmen her sıkıntını içine atmaya devam edince anlıyorsun ne kadar yalnız olduğunu. belki anlatsan öylesine, seni sıkıntıdan kurtarmak için değil sadece dinlemek için dinleyen insan bulursun ama boşa olduğunu da bilirsin. işte o zaman yapayalnız olduğunu anlarsın.