yaş ilerledikçe fark edilen şeyler

size iyilik yapan herkesin aslında iyi niyetli olmadığını fark ediyorsunuz. tüm bağımlılıklar, hiç ihtiyacınız olmayan bir şeyin size fazla fazla verilmesiyle başlıyor. gösterilen aşırı ilgi, fazla fedakarlık, belli bir süre sonra bağımlılık yapıyor. etrafınızda bir konfor alanı oluşturuyor. o konfor alanına alışınca da bağımlı ilişki böylece başlamış oluyor. gereğinden fazla yapılan atraksiyonlar, zamanla sizi o kişiye bağımlı kılıyor ve borçlu hissettiriyor. bu borçluluk hissiyle karşı tarafa ne yapsanız az gelecekmiş gibi geliyor ve sonra, bir bakmışsınız ki hayatınız ipotek altına alınmış. hayatınızın iplerini onun eline verdiğinizden dolayı kendi gücünüzü kaybetmişsiniz ve bir bakmışsınız ki, gücünüzü geri kazanacak enerjiyi kendinde bulamayan bir zavallıya dönüşmüşsünüz...

yaş sayıdan ibaret olmaması

bu dünyaya mutlu olmaya gelmiyoruz, güçlü olmaya geliyoruz.
ama olsun acı çekerek güçlenirken güldüğümüz her an yanımıza kar.

aile çok önemli.

ne çok aldatılmışım

yaşlanıyoz la

yaşın ilerledigi. evet.

(bkz: bana teyze dediler)

çok ayıp ya.
üzerim.

kendi adıma, artık beklentiye girmemeyi öğrendim. bir de insanların iyi yönleri olabileceği gibi kötü özelliklerinin de olabileceğini ve hepsinin toplamının o insanı sevip sevmeme eşiğimi belirlediğini fark ettim..

pek çoğumuz, arzu ettiği hayatın hayaliyle yaşlanıp, ölecek.

en şiddetli heveslerin bile dönemlik olduğu.

bir insanın hayatınızdaki vakti dolduğunda ne yaparsanız yapın tutamıyorsunuz, aksine çabalamak işlerin daha fazla batmasına ve tarafların birbirini saygıyla anmasına engel olunmasına sebep oluyor. irade dışında gerçekleşen bu ayrımlar uzun vadede kişiye iyi geliyor ama. belki ruhsal bir travma almadan ya da mümkün mertebe uzun vadede daha çok hasar almadan kurtuluyoruz o kişilerden de, bize iyi gelmeyen etkilerinden de.

hayatta istediğim şeyi sevip istediğim gibi yaşayabileceğimi farkettim. eskiden de biliyordum ama lafta kalıyordu sanırım. insan yaşayınca etrafındakilerin ne düşündüğünün hiçbir önemi olmadığını* anlıyor. anlamak için de yaşamak lazımmış. bu bilginin gazıyla deli deli yapıyorum kendimi. devam.