yazarları çileden çıkartan davranışlar

kız bebeği olacak kişiye sağlık olsun denmesi.
erkek olmak zorunda mıydı ki?
diğeri ise ölen birinin sela verilirken imam sadece oğullarının adını söylüyor. sanki senin değil sadece erkeklerin ana babasıymış gibi.
kadının adı hiçbir yerde yok cidden.

yazdıklarımın internet sorunu sebebi ile ekranda takılıp kalması.

ısrar edilmesi.

sevmediğini belirtilen davranışın yeniden tekrar edilmesi.

bana cileden cik denmesi. hemen ikna olurum. evet.

muhattabım olmayan birinin gelip konuya dahil olup akıl vermesi. isteseydim o muhabbeti senle yapar sana sorardım. sen ne ayaksın. sana ne yani. bak gene delirdim.

türbanlı karıların umumi ortamlarda sigara içmesi

türkçe herhangi bir müzik

sıra olurken gerekli mesafeyi koruyamayan lavuklar.

sokakta arabça ve kürdçe konuşulması.

hijyene dikkat etmeyenler ve kokanlar

instagramda takipleştiğin kadın ahbap ve akrabaların sanki sadece kendileri doğurabiliyormuş gibi sürekli sevimsiz sıpalarını paylaşmaları.

camide gark gurk geğiren ihtiyarlar. leş gibi nefesinizi solumak zorunda mıyız ?

cima ederken alakasız şeyler söyleyen karılar. ( cimada fantezi dışı gevşekliği sevmem ama camiden sonra uymadı sanki)

aslında her türlü ihtiyar ama en çok da ihtiyar kadınların her türlüsü.

sürekli futbol muhabbeti yapılan ortamlar.

idareciye müdürüm çeken yalaka çalışanlar.

aslında bakarsan her tipten, görüşten, inançtan kadınlar.

kadınlar demiş miydim ?

karşı tarafın isteğine hayır cevabı verdikten sonra ısrarla yılışık hareketlerle tamam dememi beklemesi. o an yorucu oluyor ve insanı gerçekten çileden çıkarıyor. yılışık, yüzsüz insanlara tahammülüm yok.

insanların kaldırımda yürüme şekli daha doğrusu yürüyememe şekli.yani zaten kaldırımlar çok dar ve bazı şeylerle işgal edilip daha da dar bir duruma gelmiş halde hala sağdan sağdan yürümeyi öğrenemediler 4-5 kişi yayıla yayıla yürüyüp bütün kaldırımı kaplayıp bir de ağır ağır yürümüyorlar mı çıldırtıyorlar üstüne üstlük kaldırımın ortasına durup muhabbet etmiyorlar mı içimden sövesim geliyor...

kısaca oç'luğu.

plansız programsız yaşamaları ve çalışmaları. bıktım bu tiplerden yeminle.

ben prensip olarak her şeyde çileden çıkıyorum.

ben sinirliyken yanımda nefes alınması.

#3277998
bir akşam 'etik dinleyici' der ki 'biz yoldaş'la konuştuk radyo yayınlarına zaman sınırı getirdik'.

neye dayanarak, hangi ihtiyaca karşılık, radyoda uzun program olmuş da bir zarar mı oluşmuş, kirli mi bırakmışlar radyoyu?

bu çileden çıkaran nobranlık, lagarlık, 'ben yaptım oldu'culuk...
edit: başka çileden çıkan yok galiba. belki de sorun bende. bilemiyom cansu

allahim yarappim ya hayret bi şey

cahil 1 insanin cehaleti kinamasi

kendimle çok sıkı dostumdur. tabi dost her zaman olumlu yorum yapmaz. bu yüzden örneği kendimden vererek başlıyorum hazırsak.
"bir işe niyetlenmek ama kati surette başlayamamak."
hemen örneklendireyim efenim. az önce sigara içeyim dedim. sonrasında sürekli sigara içiyorum gidip bi kahve yapayım bari bahanem olsun dedim. sonra da dedim ki aaa bulaşık varmış dur onları da bi yıkayayım. boş durmayı sevmem süreyi kullanmam gerekiyor diye ketılda* su ısınana kadar balkondaki çamaşırları toplayayım dedim. tam bulaşığa girecekken şu havluları banyoya götüreyim unutmadan dememle beraber gitmişken de dişlerimi fırçaladım. sonuç olarak hala sigara içemedim ama dişleri de fırçalamış bulunduğum içün muhtemelen bu döngünün farklı varyasyonu az sonra yine tekrarlanacak.

anlatılan herhangi bir olayı münasip başka yeriyle anlayıp saçma sorular soran insanlara cevap vermek zorunda hissetmek...

ortada bir problem varken konuşarak çözmek yerine "neyse" denmesi.