yazarların son durumu

stresten kafayı yiyorum,tembelleştim ama aşacağım.

hala fasfakirim allah kahretsin. perişanlıktan sıkıldım. vucüduma etki etmesinden de. iş aramak istemiyorum. bu aralar çocukların bir sürü aktivitesi var. ev işine yetişemiyorum. bi’ ara badana yapmam lazım. hiç ama varya zerrrreeee kolumu kaldırasım yok.

1 senedir süren davam bugün beraat kararı ile sona erdi. adalet yerini buldu. ceza alma ihtimalim vardı ama avukatlarım güzel bir savunma hazırladı ve mevzu kapandı.

yeni bir döneme girdigim gündü. garip hissettim önce yabancı durdum gibi. yeni insanlarla tanışmak büyüdükçe zorlaştı sanki. ortam değistirmenin verdigi bir stres vardı üzerimde. buna katkı sağlayan da aslında orada bulunan insanlar. bazı insanlar neden bu kadar kaba dedim kendi kendime. bir merhabayı çok görüp gerim gerim gerilmek neden mesela ? inadına güler yüzü savunacağım. zaten belli bir süre için bu dünyadayken neyin tepkisi bu. amaan öyle işte yer yer sinirlenip kendime döndüğüm bir gündü. arkadaşlar valla yersiz suratlanıp kibirlenmeyin. buna değmez. umarım güzel günler beni beklesin buraya mutlu dönüşler yapabileyim.

mükkkkemmelim.

teşekkürler.

çıldırmamak için sinefil olmuş bir vaziyetteyim, hayatımda bu kadar sık film izlediğim başka bir dönemim yok.

çok şükür bankanın maaşı yatmış, iyi kalpli insanlar gerçekten en azından faturaları ödeyebilmem için kısmen maaşımdan pay veriyorlar.

yıkıldım ama ayaktayım.

#2871275
çok güldüm sjsksk

bir tespitin altını çiziyorum: uyumlu olduğum kesindi ama uygun muydum? hayır.

ayaklarımın dibinde bir sıvı kitlesi gördüm demin. "altıma mı işedim lan" diye bakındım. hayır efendim eriyormuşum. sıvılaşmış cordaroneymiş o sıvı.

bazen etrafıma yalnızlıktan bir duvar örerim.
diğerlerini kendimden uzaklaştırmak için değil,
kimin beni görmek için bu duvarı yıktığını anlamak için.

sevdadan geçme faslındayım..

israfilin sura üflemesini bekliyorum

son 20 senede kibir, kötülük ve cahillik artık bu ülkenin kalıcı negatif unsurlarından oldu. ben bu toplum içerisinde artık yaşamak istemiyorum. az önce avukatımı arayıp ülkede ne kadar yatırımım varsa hepsini satışa koymasını istedim. 3'e 5'e bakmadan satıp gideceğim buralardan. kardeşim helsinki'de gayet rahat ve mutlu. hem ona göz kulak olurum hem de insan gibi yaşarım.

sözlük hesabını da kapatıyorum. sahibinden yöneticisine kadar ufak hesapların peşinde olan bir platform da daha fazla kalmak istemiyorum. sözlüğün yüzde 90'ı leşlerle dolu zaten. yaşayamadığı hayatların acısını gelip burada insanlara pislik yaparak çıkartanlardan artık bıktım. kibiriniz ve nefretiniz de boğulacaksınız elbet bu lağım çukurunda.

hepinize hayatınızda ki bu iğrenç yolculuğunuz da başarılar diliyorum.

kararsız.

yapmak istediklerim, başardıklarım, yapamadıklarım şeklinde kategoriler var hayatımda; çoğumuzun hayatında olduğu gibi. üçüncü kategoriyle uğraşıyorum son zamanlarda. tarzan rıfkı'da bir sahnede bir cümle geçiyordu: "rıfkı bir işe yapıştı mı onu oradan zor sökersin." şeklinde. işte rıfkı modunu açtım. bu işi ya yapacağım ya da yapacağım. geri kalan her şey ve herkes de bekleyebilir. beklemeyen de kendisi bilir.

uykusuz ve huysuz.