yazarların ünlülerle yaşadığı anılar

benim niye hiç anım yok ya. dur aklıma geldi varmış. bizim ilçede bir ilkokul ortaokul açılışı vardı. bizde ortaokuldayız. dizdiler bizi şehrin sokaklarına sıra sıra. neyse bekle bekle güneşte. az sonra süleyman demirel ve eşi nazmiye demirel geldi. okulu açtı gitti. uzaktan gördük. evet tek anım bu .

yazmakta endişe ettiğim o kadar anım var ki iyi ki de varlar. ben nasıl hürgenalliye oldum. bu nick boşa değil yani *)

izmir aliağanın bir köyünde arkadaşımla basketbol oynuyorduk. bir gün bir adam geldi. biraz muhabbet ettik, basketbolcu olduğunu söyledi. topu istedi, birkaç atış yaptı, atışları girmeyince “pota yamuk” dedi. biz dalga geçtik tabii. sonra topumuz patlak diye “size yeni toplar gönderirim ben” dedi, o gün bugündür haber yok kendisinden. bu arada bu kişi ömer onanmış, sonradan öğrendik.

ilhan mansız kapımı tutmuştu çok klas adam çok.

en son eski bir türkiye güzelini the marmara’da 10 bin tl ye çitilemişim.

okan bayülgen'le bir anım var..
bir röpörtajında da bahsettiği galatasaray'dan iki yakın arkadaşının ikisi de benim arkadaşım,hep okan şöyle,okan böyle,yahu dedim anılarınız güzel de,e beni de tanıştırın,atv'de ilk çıkış yapıp patladığı "gece kuşu"dönemlerinden beri hayranıyım ağbimizin,tamam dedi benim ağabey gibi sevdiğim onun dostu,benim de canım ağbi arkadaşım,benden buyuk ama arkadaşız,ismiyle hitap ediyorum,tamam dedi gel seni radyo d 'ye götüreyim,radyo da da program yapıyor,hayatımda ilk defa radyo sütüdyosuna girmek ve o canlı yayını izlemek harikaydı,neyse tanıştık,hep beraber çay içtik ama ben o zamanlar çok gencim ve çömezim,hep sustum:) sonra jipiyle bizi taksime bıraktı.nasıl tatlı,nasıl cool ve harika bir dosttu bizimkilere anlatamam,bana da sıcak davrandı,o zamanki sevgilisi cansu dere'idi,bizi taksim'de indirip cansu ile buluşmaya gitti..sonra bir kere daha karşılaştık,sonra benim istanbuldan tayinim cıktı,bir daha göremedim sevgili okanı...

kitap fuarlarında sunay akın, richard zimler, mine kırıkkanat ve füsun önal'a kitap imzalatmıştım.

lise 3'te okurken edebiyat hocamız ünlü bir kişi ile söyleşi ödevi vermişti. uğur dündar ile söyleşi yapmıştım. yaklaşık 30 yıl sonra türk diş hekimleri birliğinin düzenlediği bir kongreye konuşma yapmak ve kitaplarını imzalamak için geldiğinde geçmişte yaptığım söyleşiyi anımsatmış ve kitap imzalatmıştım.

1-sedat peker'e portakal suyu götürmüştüm, önce koruması içince "bardağı değiştireyim isterseniz" demiştim. sonra o da gerek yok güzel kızım demişti.

2- ali koç ben servis yaparken koluma çarpmıştı ve birkaç kere özür dilemişti. gördüğüm en beyefendi insan.

3-nuri alço bana ve arkadaşıma avmde gazoz ısmarlamak istemişti biz gazoz olmaz fanta içelim demiştik, yaklaşık 40 dakika sohbet etmiştik. bu kadar kaliteli ve kibar bir adam olduğunu bilmiyordum.

kadikoy acil'in kurucusuyla hadis tartismak

tv.de daha çok haberlerde gördüğüm biri var. izlememeye çalışıyorum. bir keresinde yine çıktığında dayanamayıp çok ağır bağırmıştım, duydu tabi, parmağını sallayarak "daa bunlar iyi günleriniiz, bekleyin siz bekleyiinn.." diye tehdide devam ediyordu ki, tv.yi kapattılar.
(ne demek "bunu hepimiz yaşıyoruz, bu milyonlarca herkesin anısı".. böyle bir şey olabilir mi yav. alın işte o zaman yazmıyorum bende kim olduğunu.)

fati kısaparmak bizim hastaneye geldiydi gece röntgene götürmüştüm.

birkaç kez roberto carlos ile selamlaştım.
cengiz özkan ile selamlaşıp hal hatır sordum.
80’ler dizisindeki susmuş karakterini canlandıran oyuncu ile kahvaltı yaptık..
sergen yalçın ile ufak bir tartışma yaşadım.
abdullah avcı ile tokalaşmıştım.

kim olduğunu bugün hâlâ bilmiyorum. belki de ünlü bile değildi, kafaya aldı beni.

personeli yemeğe yolladım, biri son model jipi ile yanaştı. dedim ilgileneyim şununla. öyle özel bir ilgi göstermedim, "bir şeye ihtiyacınız olursa seslenin" dedim geçtim. gezdi gezdi, gelip trip attı, neden ilgi göstermemişim. "seslenmediniz ki" dedim, "tanımadınız mı beni" dedi. ben de saf saf "tanışıyor muyuz, ben hatırlayamadım sizi" dedim. sanırım küfür etsem o kadar kötü bakmazdı yüzüme. "beni tüm türkiye tanıyor" diye haykırınca "ben tv izlemiyorum, ondan tanımıyorum galiba" deyip geçtim. bir hışımla çıktı, jipine binip gitti.

aynı yere aydan şener, samet aybaba da gelmişti, hiç böyle davranmadı onlar, çok kibarlardı. bu bahsettiğim genç ve yakışıklı bi' tipti. şöhret ağır gelmiş belki de, kaldıramamış, yazık :)

istanbula giderken uçakta yanıma yazar refik erduran oturmuştu. ben dergilere bakıyorken ışık kapalıydı.

-''hanımefendi isterseniz ışığı açın gözleriniz bozulabilir''demişti.

bende teşekkür edip ışığı açıp dergideki yazıyı okumaya devam ettim. aklımda tanıyorum bu beyefendiyi ama kim diye düşünürken ertesi gün aklıma geldi.

şevval sam ile rakı içtim, iki kişilik bir masada, bir otel dolusu insan bize bakarken.

kır düğünü düşünüyorduk, olmadı.
kısmet.

apaçi mustafayla basmane metroda karşılaşmıştım.
uyku sersemiydim. o olduğuna inanamadım nedense ve kilitlendim kaldım. baktım bana doğru geliyor sırıtarak, işte o zaman emin oldum. bir kaçışım var anlatamam.

sonra instadan bakayım dedim. göztepe maçına gelmiş. bayan arıyorum diyordu yine storide. deli çocuk.

aşırı ünlü hollywıod yıldızı bir kadınla çok küçük bir anım var. ama burada anlatırsam anonimlik gidebilir. çünkü bu anıyı herkese övüne övüne anlattığım için beni tanıyan herkes bilir ve burada da tanıdığım biri çıkabilir. *

onun dışında pentagram'dan tut, kurban'a kadar. ceza'dan tut sagopa kajmer'e kadar, pop dışında alternatif müzik üreten birçok türk grup ve kişi ile birkaç kelime etmişliğim ya da kulislerine girmişliğim var.

hatırladıklarım arasında, megadeth, king diamond, orphaned land, tiamat, sepultura falan var. bu grupların kulislerine girip, imza almışlığım var. şu an hatırlamadığım daha başka gruplar da var tabi.

eski türk filmlerinde sütçü olarak tanınan abi ile rakı içmişliğim var. şebnem ferah, sertap erener ile bir konserde birkaç cümle konuşmuşluğum var. he yanlarında demir demirkan da vardı. feridun düzağaç ile yeniköy'de bir cafede karşılaşıp hal hatır sormuşluğum var.

şu an hatırladıklarım bunlar.

edit: patronlarım da ünlü. onları da sık sık görüyorum ama buraya yazamam şimdi.

monica belluci yanağımdan bi makas almıştı. 8 yaşında ben, 41 yaşında o.

lisedeyken taksim'de keremcem'i görmüştüm. o zamanlar tabii hayranız.. gidip kolundan çevirip imza istemiştim. sanki mevzu varmış da "hayırdır sen kime g*tünü dönüp gidiyosun" der gibi bı çevirmeydi ama. adamın gözlüklerinin üstünden bı bakışı vardı "deli mi bu" de gibi..

1994'te can dündar ile bir hafta sonu sabahın köründe boş bir belediye otobüsünde goygoy yapmıştık.