(bkz: @siyahceketliadam) ‘ın iletisindeki her şeye katılıyorum ve
-küçük kara balık
-şeker portakalı nı da ekleyerek listeyi genişletiyorum.

zaten son 3 yıldır telegram kullaniyodum, ama whatsapp ta hep vardı. artık whatsap yok sadece telegram var. kendimi hükümete fişleteceğime ölürüm daha iyi.

-kendi sacma usengecliginden dolayi nasil olsa yetisirim diye gittigin yerde yollarin kapanmasi veya trafik olması gibi sebeplerle gec kalacagini hissetmek.

-firinda birseyleri pisirdiginde kokusunun gelmesiyle unuttugunu hatirlamak.

-her hangi bir yerden ayrildiktan sonra telefonunu bulamamak.

-ve yine telefonun elinden dusunce anlik sokla yakalamak yerine slow motionda onun yere cakildigini izlemek.

-doktor randevuna gidecekken randevunun baska gecmis bir tarihte oldugunu farketmek.

koray, alper, aleyna, eslem, buğlem, çisem, tusem, enlem ve boylam *

benimdir. çok ağır durum olmadığı sürece içmem.

ancak diş ağrısı gibi durumlarda içerim.

annesiyle birlikte bir restoranta gitti ve birden telefonu çaldı. arayan kişi annesiydi.

karnında iken annesine tekme attığını bilmeyen yazar beyanı.

doğada canlılar arasında denge vardır. bir alanda avcı popülasyonu artarsa av azalır, yiyecek kıtlığı olduğu için bu defa avcı sayısı azalır, avcılar azaldığı için avların sayısı artmaya başlar ve bu şekilde sistem dengede kalır. insanoğlu da fazla çoğaldı ve dünyada doğal dengeyi bozacak fiziki müdahalelerde bulunuyor. bu gidişle ya tamamen canlılık yok olur veya bir şekilde denge yeniden kurulur. virüslerin insan popülasyonunu azaltması da dengeye katkıda bulunur, kaynakların yetersiz gelmesi nedeniyle insanların birbirini kırması da, insanların zekasını kullanıp yapay et üretmek vb aksiyonlar alması da. deprem, sel gibi felaketlerin insanoğlunu yok etme amacı taşıdığını düşünmüyorum. dünyanın böyle bir bilinci yok. ama çok güzel işleyen bir denge var. herhangi bi olgu tek başına iyi ya da kötü de değil. taşkınlar yüzünden insanlar takvimi icat etti, alüvyon nehrin yukarı kesimlerinden gelip yine taşkınlar sayesinde düzlüklerde birikti ve verimli ovalar oluştu.
kimyager james lovelock’un bir hipotezi var: (bkz: gaia hipotezi). diyor ki, dünya üzerindeki biyosfer (canlı), atmosfer, litosfer (kara) ve hidrosfer (su) birlikte canlı bir organizmayı oluşturur. dünya yüzeyindeki her şey canlılığın devam edebilmesi için homeostatik bir denge halindedir. atmosferdeki gaz oranlarının, dünya yüzey sıcaklığının, okyanuslardaki tuzluluğun milyonlarca yılda değişmemesi bu denge sayesindedir. örneğin *, açık ve koyu renk papatyanın olduğu bir bölgede ortalama sıcaklık arttığında beyaz papatyaların sayısı artıyor, koyular azalıyor, böylece ısıyı daha çok yansıtıp dengeyi sağlıyorlar.
gaia hipotezi yaygın olarak kabul görmemiş (çünkü yeryüzü ısısı, deniz tuzlulukları aslında değişmiş) ama ben de bir şekilde tüm dünyanın bir süper organizmanın bileşenlerini oluşturduğunu hissediyorum.

bir kere bu gaflete düştüm. intihara meyilli otuz küsur yaşında adamın ağlamalarını dinlemek zorunda kaldım. tövbe daha.

niye kayıp mı olmuş?
böyle başlığa böyle espiri.

yahu ses kayıtlarımızı attık heyecanla bekliyoruz, bu nasıl bir radyo bakımıdır anlamadım ki.
gülü susuz bizi radyosuz bırakmayın lütfen.
( iğrenç esprilerde bugün)

annemin, "yeni bir bilgisayar alabilsem" ataklarımın tekrarladığı bir günde "deriko saçın iki kat, casper'ını bana sat" şeklinde söylemek suretiyle yeni bir boyut kazandırdığı güzel türkü.

kıl kurdu olarak bilinen enterobius vermicularis isimli parazitin saptanmasında en etkili yöntemdir.

doğruyu söylediğimde önemsemeyeceklerdi zaten. daha çok üzülmemek için yalan söyledim.

bir cevap vermek ne kadar uzun sürebilirdi?
ne kadar düşünebilirdi insan?
neden bu kadar düşünürdü ya da?
dakikalar kaç sonsuzluk hızında akardı benim için?
yorgunluklarım, kırgınlıklarım;
sana olan susuzluğum, ihtiyacım
ne kadar olabilirdi en fazla?
umutsuz ve senden bihaber,
daha fazla ne kadar bekleyebilirdim seni?
bir şey söyle bana, yalvarırım.
ne yapmalıyım daha fazla?
kaç defa haykırmalıyım seni sevdiğimi?
kaç bin defa zikretmeliyim adını?
kaç ruhumu feda etmeliyim?
kaç canımı daha vermeliyim ellerine?
kaç unguentarium biriktirmeliyim?
kaç bin tane daha şiir yazmalıyım güzel ruhun için?
artık zamanı gelmedi mi sevgilim?
sonunu yazmanın,
bu hikayenin...

bir exakp'linin soyadı*

bu ete kemiğe bürünmüş insan ile içimdeki içi kan ağlayan insan aynı kişi olamaz!
gece, rüzgar, yapraklar, börtü böcek hepsi olması gerektiği gibi...
bir ben aynada gördüğüm o gözlerden kaçırıyorum gözlerimi,
bir ben durduk yere olmayan aslında ama durduk yere akan gözyaşlarıyla yıkıyorum yüzümü,
bir ben belki dünyanın son günüymüşcesine
uyumaya değil de uyanık kalmaya çabalıyorum...
çok kırgınım insanlara, bu kadar kolay kırabilir oldukları için,
ve elbette kendime; bu kadar kolay izin verdiğim için onlara...
rüzgar esiyor, yağacak belli
bırakıyorum ruhumu oracığa,
yıka beni, pakla...
sabaha güneş doğsun yeniden...
yeniden doğalım küllerimizden,
henüz savrulmamışken...

incelikler yüzünden

gayet doğal olaydır. mevcut teknolojiyle roketlerin başarılı olma olasılığı düşüktür. peki yükseltmenin yolu ne? başarısız denemeler yapmak. oyna devam.

gönül çalıyorum ben.

albert camus
gabriel garcia marquez
franz kafka
douglas adams
george orwell
aldous huxley
josé mauro de vasconcelos
ihsan oktay anar
iskender pala
ahmet ümit
diyerek, birini diğerine tercih edemediğim, en çok, severek okuduğum birkaç yazarı paylaştım. bu liste daha uzayıp gidiyor tabiki. ama benim fikrim paylaştığım yazarlardan en az 1 eser okumak, okuyana daha geniş bir bakış açısı katacaktır.