kendisinden çok uzakta bir babaya, kendisiyle yeterince ilgilenemeyecek kadar meşgul bir anneye ve tüm bunların içerisinde kendini oyalaması için kendi çapında küçük bir hayvanat bahçesi büyüklüğünde evcil hayvan kadrosuna sahip olan sophie isimli küçük kızımızın, kendi adına bir mektup alması ile gelişen olaylar bütününün yer aldığı, dünyada satış rekorları kırmış bir kitaptır bu kitap…

öncelikle şunu belirtmeliyim, her ne kadar üzerinde ‘felsefe tarihi üzerine bir roman’ yazsa da, aslında en başından, sonuna kadar felsefe tarihini sade, basit, akıcı bir dille ( unutmayın ki sophie’miz küçük bir çocuk, aslında tam da onun anlayabileceği şekilde) anlatan muhteşem bir kitaptır.

felsefeye, felsefe tarihine kıyısından köşesinden, azıcık ucundan, kenarından dokunan herkesin okuması gereken, felsefeyle tanışmak için müthiş bir başlangıç kitabıdır.

ilk çağ doğa filozoflarından, helenistik döneme,
varoluşçulara,
materyalistlere,
hegel, darwin, hume, kant, locke, descartes, freud, marx ve daha nicelerine,
bu kişilere ve akımlarına dair çok detaylı bilgiler bulundurmaktadır bu kitap..

kitap aslında, çevresini, etrafını, insanları, hayatı, kısacası üzerinde yaşadığı dünyayı sadece sorduğu sorularla algılayabilecek olan genç bir kızın dünyasından, onun gözlerinden bize felsefenin tarihini aktarırken, aynı zama da sophie’nin hayatı ile ilgili bazı kurguları da bize aktararak aslında bir mesaj da veriyor.

sophie’nin dünyası sadece sophie’nin değil; hepimizin dünyasıdır.
tüm insanlığın dünyasıdır.

küçücük, şuncacık ilginiz, alakanız, merakınız varsa felsefeye dair; bu kitap tanışmanız için müthiş bir seçenek olacaktır.
tavsiyemdir…

çünkü felsefe;

socrates’e göre neler bilmediğimizi bilmektir.
platon’a göre doğruyu bulma yolunda düşünsel bir çalışmadır.
aristo’ya göre ilk nedenler bilimidir.
hobbes’a göre doğru düşünmektir.
spinoza’ya göre genelleştirilmiş bir matematiktir.

yani özetle; ‘’felsefe, hayatın ta kendisidir.’’

sözlüğü sadece okuyup yazmamayı düşünenlerin yapamadığı davranıştır. yazın arkadaşlar yazın özellikle bir süre sonra ulan bunları ben mi yazdım ne güzel düşünüyormuşum dersiniz . size daha önce yazma fırsatı verilmediği için kendinizi yeniden tanımış olursunuz. sevdiğim bir yazar olan hakan günday diyor ya yazmak düşünmenin en iyi yolu aynen öyle işte yazın bol bol kendinizi tanıyın keşfedin.

gerçekten komünist olup da başarılı ve mutlu olan bir halkın olmamasıdır.

1. girişimin özgür olmadığı yerde rekabet de olmaz.
2. rekabet olmayan yerde kalitenin olma olasılığı yok denecek kadar düşüktür.
3. kalite yoksa ne iyi beslenebilir ne de iyi yaşayabilir insan.

örnek:

ülkede bütün ihtiyaçları zaten karşılanan daha üstüne çıkamayan insanın salgına aşı bulması muhtemel değil. çin ekonomide liberal, halkına komünisttir. özel şirketler kazanıp belli bir kesim zenginken. geri kalanı düşük kalite yaşam sürer.

küba her ne kadar kansere tedavi buldum dese de halkı fakirdir. dünya teknolojide son sürat giderken küba halkı hijyen ve beslenme konusunda bile sıkıntı çekmektedir.

yani komünizmin başarısız olması kaçınılmazdır. kalitesiz ve düşük yaşam şartları demektir.

not:
barınma, eğitim, sağlık vs en temel haklar... nedense komünist olan ülkeler bile bunu ancak ve kalitesiz sağlıyorken, diğer sistemlerde insan refahı daha yüksek... her şey ortada. apaçık göz önünde. en temel hakları koruyan sistem komünizm değil, hukuktur. almanya, kanada, norveç, vs ülkeler bu nedenle mutlu, huzurlu ve sağlıklılar. her örneğin yaşayan ve yaşamış kanıtı var. saldırmadan önce düşünce modunu açmanızı rica ediyorum.

buradan

(bkz: tüm suriyelilere vatandaşlık verilmesi)

gün batımına bayılıyor, zaman zaman görmek için balkonda hazır olda bekliyorum. gün doğumunu da her zaman göremiyorum ama o da başka güzel. dünyanın ne kadar güzel olduğunu hatırlatan, kıyaslaması yapılamayacak iki olay bana göre.

ayakları dışarda, ayakkabısı delik (bu her düşündüğüm zaman içimi her defasında burkandır),üstü örtülü,yerde yüz üstü yatışı aklıma en net kazınan o çocuk yaşımda.
yaşatmak yerine öldürmek,bunu kaç yaşıma gelirsem geleyim benim aklım almayacak.
her türlü ayrışıma lanet olsun. din,dil,ırk,milliyet, cinsiyet,ten rengi, düşünce farklılığı,mezhep ve daha nicesinin hepsine.
son söz tüm derinliğiyle sezen'e kalsın yine. o'nun ardından,o'nun için.
ve belki de bir daha bu toprakların gökyüzünden hiç geç(e)meyecek tüm güvercinler için.

güvercin

buyrun benim.
hepinizi önce süryani yapmaya çalışacağım.
ekonomik krizi her hücremizde hissederkenee, iplikçi nedim in torunu olarak, sizlere maddi güzelliklerde yapabilirim.
iskenderpaşa cemaati, ismailağa cemaatinin maddi güzelliklerini bilmeyenler araştırmalı. faiz haram arkadaşlar, kar oranı bile almayacağım sizlerden.
yoksa siz hala kafa sözlük hristiyan misyonerler kulübüne üye olmadınız mı????

nick yanılgısı nedeniyle başlayan muhabbetin olağan sonudur.

desert rose diye süleyman mı olur ya.

sözlüğe gelen yeni güncelleme sonrası madalyası olmayanların serzenişidir. burada da (bkz: sözlüğün düz yazarları) kervanına katıldıysanız siz de bizdensiniz dostlarım.

kafasını dinliyordur.

dini kendi emelleri için kullanmanın ahlakı mı olurmuş?

yalnız cok guzel degil mi?..

turşu sevmeyen beni bile kendisine hayran bırakmış olan turşudur.

çok olmasa da acımsı bir tadı vardır.

tuşlu telefondan ios'a geçiş yapmaktan bir tık daha kolay olabilecek durumdur.

sen gül ki dünyam gülsün..

muhtaç birisine yardım ettiğinde insanın mutlu olmasının ardındaki sebebin ne olduğunun sorgulandığı başlıktır.

bir çok insan güzel, romantize edilmiş şeyler söyleyebilir bu konuda.

tam hatırlamıyorum hangisinde okuduğumu ama ya nietzsche ya sa schopenhauer bu mutluluğun altında yatan esas gerçeğin ego tatmini olduğunu ifade ediyordu. ona göre* insanın kendisinin bir başkasına yardım edecek kadar güçlü ve üstün olduğunu hissetmesiydi, yardım eden insanın yaşadığı mutluluğun sebebi.

muhtemelen adanadır.

babam böyle pasta yapmayı nerden öğrendi?

ülkede yapılan hukuksuzlukları, cezaevlerindeki mağduriyetleri mecliste korkusuzca dile getiren; bu insanların sesini sağır halka bıkmadan duyurmaya çalışan hdp kocaeli milletvekili.*