efsaneyi unutmayalım "sen abdulhamid 'i savundun"

hangi başlığı açmaya kalksam, ilk açan yazar olarak karşıma çıkıyor.

satıldı değil, özelleştirildi.
zam değil, fiyat güncellemesi.
yersen!

paradoksun tarifi şöyledir:

eğer geçmişe gidip kendi dedemi öldürürsem benim de var olmamam gerekir, fakat ben hiç doğmazsam asla zaman makinesine binip dedemi öldüremem. bu durumda dedem ölmeyeceği için benim de doğmuş olmam gerek. şu durumda dedem de ben de hem ölü hem de diri oluruz.

paradokslarda dikkat edilmesi gerekilen husus, kanımca, mevcut gerçekliği baz almaktaki hatada yatmaktadır. mevcut bir gerçekliğin içerisinde var olan kanunlar(entropi gibi) farklı bir gerçeklikte söz konusu ol(a)mayacaktır.

tam da bu cümleyi kurmuşken, bu başlığı görmek...

ya rabbim neyle sınanıyorum...

gerçekten rahatsız etmek istememiştim ama ben ya....

kendine iyi bak dost.

hata yapmalarına izin verin. düştüğü yerden kendi başına kalkabileceğini idrak edebilecek hareketlerde bulunun. bir konu hakkında fikirlerini sunarken dinleyin (bkz: gerçekten dinleyin) ona saygı duyduğunuzu gösterin. çocuklar ailelerini görerek öğrenir, büyür. çocukları yetiştirmekten önce kendinizi yetiştirin ki güzel örnek olabilesiniz.

sözlük istatistiklerini incelediğimde karşıma çıkan yazar büyüğümüzdür. bu ninemiz veya dedemizin ellerinden öper, hayat tecrübesini ve tarihi olayları sözlüğe nakletmesini isterim.

sokak temizlikçileri.
otobüs host ları.
avm temizlikçileri (özellikle wc) temizlikçileri.
satış elemanları.
bally'ciler, tinerciler.
garsonlar.

normal sıradan, yani gündelik her yerde karşılaşabileceğiniz insan ile sohbet etmek olasıdır, ama bu arkadaşlar gerek toplum gerek çevre dışından bir şekilde asimile edilip görmezden gelinir genelde.
sıradan olan bizlerin hepimizin bir hikayesi gibi onlarında kendine özgü, ders nitelikte hikayeleri olur.
sıradan insanlara oranla sohbetleri daha samimidir, çünkü yalan söyleme gereği pek duymazlar, ve kendini kabul ettirip kanıtlama eyleminde bulunmazlar.
toplumun onları görmezden gelinmesinin yanında, onlarda bunun etkisi ile sışlanmışlık hissi yüzlerine vurmuştur.

diye bağırdı sığır adam.

regl sancısı... yaşayanlar bilir ki acıdan koltukları tırmalayacak, duvarları yumruklayacak kıvama gelirsiniz. ve en kötüsü de şu ki bunu neredeyse her ay yaşarsınız...

bir listeyle geldim.
- üst üste 8 dersim vardı, verdim bitirdim.
- doğum günüme tam 29 gün kalmış.*
- erik çıkmış.
- erik çıkmış.
- erik çıkmış.
listenin geri kalanı bu şekilde devam ediyor.

01.

derdinizi birine açıyorsunuz ve sizi dinliyormuş gibi yapıp kendi derdi ile kıyaslıyor, gizliden gizliye seninki de dert mi imalarında bulunuyor,hatta ve hatta yüzünüze vuruyor. sadece dinlemesini istediğiniz biri size nutuk bağlamında öğütler vermeye başlıyor. aynı zamanda dost seçiminde bir çeşit turnusol kağıdı görevi de görüyor.
lafa bak "seninki de dert mi ? özür dileriz ya sana dert beğendiremediğim için, başka dertlerde görüşmek üzere,sevgili dostum.

aylardır görüşmediğin bir arkadaşınla sanki sürekli görüşüyormuş gibi konuşmak, saatlerce sohbet etmek, telefonu bir türlü kapatamamak, "neyse bir virgül koyalım da sonra kaldığımız yerden devam ederiz" diyerek o gün için vedalaşıp telefonu kapatmak ve bu döngüyü hep sürdürmek.

kaan boşnak'ın zamanın ötesinde, her duyguyu barındıran, arkadan konuşturmayan, küstürmeyen çok güzel bir şarkısı.

çölde güneş gibi yalnız olanların dinlediği bir şarkıdır. melodisi hem melankolikler içindir, hem de eğlencelidir. canımızın içidir.


sevmezseniz hatrım için tekrar dinleyin. yok canım ne zorla dinletmesi. *
ha batuhan kordel'in yorumu da var, çok güzeldir. dilerseniz ondan da dinleyebilirsiniz.

edit: imla.

anne.

“kim benim üzerime yalan uydurursa, cehennemdeki yerini hazırlasın”

buhari, ilim, 38; müslim, zühd, 72; ebû davûd, ilim, 4; tirmizi, fiten, 70; müsned, 1/70.