vazgeçilmezdir özellikle filtre kahve

bende beğendiğim çoğu yazara artı oy vermeye çalışırım ama oy vermek karma puanı arttırmıyor. kendinize özgü, kaliteli bir tanım girerseniz artı oy alırsınız ve karma puanınız artar.

kendini bu kadar önemseme.
ne yani seni mi önemseyeyim ?
hıh.

benim de gönlümde kadehler kırılıyor.

mükemmel bi şeydir. uzakta mis gibi. zırt, pırt aniden habersizce gelme imkanı yok. muazzam bi olay. zaten uzun sürebilirse arkadaşımla buluşmam max iki uçağa bakar. düşüncelerimin uyuştuğu insanlar genelde iki bin km öteden çıkıyor. neden?

çünkü sevmediğin ot burnunun dibinde biter.

anket sonucu

belki çok klişe ama her ne kadar uygulamakta hala güçlük çekiyor olsam da, o gün son günmüşcesine yaşamaktan henüz daha iyi bir tavsiye duymadım.

güzel şeyler yapan ama son zamanlarda çok populist, clickbait odaklı videolar ve makaleler yaptıklarını gördüğüm oluşum.

bu karşılıklı çekim ve hayat şartları ile alakalı olan bir durum.

12 saat fabrikada çalışan birini baz alalım, sabah 6 da uyanıyor ve eve geri gelmesi akşam 21:00.

aradan geçmiş 15 koca saat, zaten adamın temelini sevmişler afedersin, nasıl sevişecek bu adam?

uyuyakalır la yaparken.*

pandemi döneminde türkiye’nin ruh sağlığı %61 bozulmuş. o kadar çok etken var ki ruh sağlığını kaybetmek için pandemi bunlardan sadece bir tanesi.
hobiler falan akıl sağlığını korumamıza yardımcı olur diyecek oluyorum ama bu da aslında ekonomik durumla da alakalı. insanlar eve ekmek götüremeyecek hale geldi. hobilere ayıracak para da yok. ne yapmak gerek bilemiyorum. herkese akıl ve beden sağlığı dilerim.

herkesin kendi yoğurmak istediği bi hamur.
izin verilmeyince de aynı şeyleri tekrarlamak, devrimci görünmek gibi davranışlar gözlemliyoruz.
herkes kuralları kendisine göre esnetmek istiyor, ''ben orada küfür ettim ama sorun neden?'' gibi.

bu sorunları adam akıllı tartışmak yerine, başkalarına ''meriç'', moderasyona ''diktatör'' yakıştırması yapıp haksız duruma düşüyor bazıları.
zamanında ben de çokça kez eleştirdim, çok saçma başlıklar açtım ama hiçbir zaman tanımım sansüre uğramadı.
çünkü yazmam gereken formatı, kullanmam gereken üslubu biliyorum.

tamam, fikrini ifade ettin, belki de çok haklısın ama böyle ''küstüm gidiyorum!'' tavırları hoş mu?
aynı tanımı on başlık altına kopyalayınca eline ne geçecek sanıyorsun ki?
toplanın, gidiyoruz!
e tamam da nereye?

bir platformda sakince eleştirilmesi gereken onlarca durum varken küsüp terketmek burayı uludağ sözlük'e benzetir, lütfen sakin kalın.
henüz üç aylık bi platformdasınız, ayak uydurmanız herkes için en faydalı olan şey.

elinden geleni yap, vicdanını rahat edecek tarzda tanımını gir, format delen bir yazar varsa da şikayet et, bu kadar.
şikayette bulunduğum ve geri dönüş almadığım bir tanım, yazar yok.
neyi şikayet edeceğimi de biliyorum çünkü.

çözüm önerileri sunun, pasif agresif tanımlar girmeyin artık.
her gün bir başka yazar bu söylemlerde bulunuyor, anlayamıyorum artık.

ek: sorun, yazarların hamur yoğurma isteği değil, hamura su katan arkadaşları banlamayan arkadaşlardaymış.
bu tanımı giren şahıs bile küsüp gitti bu diyarlardan, öyle de fikirler değişken yani.

bir şarkısının sırrı yıllar sonra çözülmüştü.

bir ara tekrar bitirmeyi düşündüğüm dizinin güzel bir karakteri.

yunanca kökenli bir kelimedir. kişilerin gerginlik, üzüntü, stres ve sinirli olduğu anlarında rahatlamak için küfür edip bağırmaları anlamına gelmektedir.
-kafa sözlük’te yapılamayacak eylem mesela swh.*

tağut; allah'tan başka hüküm koyan, ibadet edilen, medet umulan, şefaat beklenen.. canlı ya da cansız her şey olabilir.
kabe'nin sahibinden değil de, direkt taşından örtüsünden dilenmek, onu tağut edinmek ve şirk koşmak olur.

yüzünü kabeye dön! zaten allah'ın emri olduğu için bir sıkıntı yok yani.

'taktik maktik yok bam bam bam' bir savaş tanrısı olan ares sözüdür. savaşa giderken bu minvalde davranır. kimse sevmez. hele ki aklın ve zekanın tanrısı olan athena. hep çatışır bu iki kardeş.

300 spartalının yanında yer almış, spartanın gücünü; çanakkale savaşındaki ingilizlerin dediği gibi 'biz bir orduyla savaşmıyorduk ve onlardan korkmuyorduk. ordunun arkasındaki 3 metre boyundaki ne olduğunu anlamlandıramadığımız şeylerden korkuyorduk.' a benzer şekilde arttırmış bir tanrıdır. yoksa 300 tane herif, ne kadar kaslı ve zeytinyağına banılmış olsa da, bir ton orduya karşı gelebilir?

bunlar hep aresin olayları. athena bunu sevmez sevdirtmez. afrodit gibi taş bir tanrıyı türlü oyunlarla ayartmıştır ares bir de. athena anca gıcık kapsın. akıl tanrısı olacak akıl yok. bir yol ver arese bak neler yapıyor. bir de gidip bütün tanrıları ares aleyhinde fişşekliyor falan. sen kimsin ya..

her koşulda yazdıklarımın arkasında durabileceğim için çekinmem, gocunmam koyarım fotoğrafımı. anonim kalmak fıtratımda yoktur bir kere.

kendimi severim ben, klavyemden dökülenler saçımdaki beyazların, göz altlarımdaki mor halkaların emeğidir.

istersem kapak fotoğrafımı da yine kendimle süslerim, kime ne?

geçiniz bunları efendim geçiniz, güzel güzel yazınız.

asap bozmayınız, vesselam.

insana ne çok şey hatırlatır. nemli, küflü kokusu, sararmış, yıpranmış, katlanmış... içinde ne hatıralar, aşklar, sevinçler barındırır. önceden insanlar hep mutluyken fotoğraf çekinirmiş. mesela birinin doğum gününde, lunaparkta ya da başka şehire gidildiğinde.. oysa şimdi öyle mi? desinler diye -mış gibi yapmaktan geri kalmıyor insanoğlu. acıdan geberse bile sahtelikten vazcaymıyor. “bakın bakın ben harikayım” demek istiyor. ne tuhaf.. keşke eskisi gibi az ve öz olsa fotoğraflar. az ama gerçek. az ama yalan olmasa. keşkee..