öncelikle bir konuda anlaşalım sevgili yazar arkadaşlarım, hanımefendiler, dostlar, vatandaşlar, romalılar...

ben evliyim.

haydaa yine pleb olduk. sıfır rütbe, sıfır itibar. kaç para ulan bir rütbe?**

“hoşgörü” kavramı ihtiva ettiği anlam itibarıyla “eşitsizliğe” vurgu yapar.
ben senden daha kıymetliyim, seni yok edebilecek kuvvete sahibim fakat buna rağmen zor kullanmıyorum ve sana tahammül ediyorum demektir esasında.
bu anlayışın bir ürünü olarak: “millet-i sadıka” benzetmesi yapılmıştır ermenilere. yani bize itaat eden, sadık kalan, sözümüzden çıkmayan, haddini bilen ulus manasında...

güne güzel başlamamıza vesile olan yönetim jesti.*

abdürrezzak öyle büyüme oğlum,öyle kalacaksın!

küçük ablam beni döverdi. ben de ağlardım. ağlayıp annemler duymasın diye sırtına alır ambulanscılık oynardık. gözlüğümü kavga ederken yüzümün üstüne yastık bastırıp kırmıştı. popoma iğne vurmuşlardı ve o da bilerek iğne yataklarıma vururdu. büyük ablam ona laf derdi ben de gülerdim ve dayak yerdim. halbuki benim suçum yoktu. geçen yıl resmen sıkıştırdı beni, elimi kolumu arkadan kilitledi hiçbir şey yapamıyorum. ben de aldım bunu bir yapıştırdım duvara.şok oldu yavrum. canını acıttım ama benim savunamam da öyleydi. sonra yine gülüştük, anlaştık. güzel kalbini hissettiğim için ve onu bildiğim için iyi ki bizimle.

sıkça duyduğum cümle.

nefret edersiniz bu cümleden. sen çok farklısın demek iyi bir şey değil bakıldığında. sizdeki o farklılık ilk başta karşı tarafa cezbedici gelse de zamanla siz de gördüğü "o farklılığı" bir başkasında bulunca "sen de herkes gibisin'e " çevrilir. nefret edersiniz sonra iliğinizle kemiğinizle farklı olmaktan.

farklıdan kasıtları da ağızlarına yer edinmiş
"sen komiksin,eğlencelisin, kafa dengisin, kendine has tarafin var, bana iyi geliyorsun, düşünce yapın farkli, tam bana göresin,ayrı bir güzelsin" demenin kısaltılmış halidir.

inanmayın bal porsuklari bu cümleye. üzülürsünüz bak. badem sütü kreması bile sizi hayata döndüremez sonra. whis demişti dersiniz.

t: azerbaycan türklerinin azerice denmesinden rahatsız oldukları, türkiye türkçesine en yakın dildir. (birçok yönü gagavuzcadan daha anlaşılır)
bence kulağa en müzikal gelen türk dilidir. türkiye'nin doğu bölgelerindeki bazı ağızlar azerbaycan türkçesi ile oldukça yakındır.
öğrenmek isteyenler youtube'da ivan pavlii adlı ukraynalı bir hoca var, onun türkiye türkçesi ile azerbaycan türkçesini karşılaştırarak anlattığı birkaç videosu vardı.

yuh. otobüslere ayrı binelim. tuvaletleri falan farklı kullanalım. zincirlesinler.

aşı olmamak kadar saçma bir hareket olmuş.

domatesle birleşince muazzam birşeye dönüşür.

insanları kırmaktan çok çekinen ve hayır diyemeyen biri olduğumdan bahsetmiştim daha önce.
2. sınıfta bir heyecanla sınıf başkanlığına aday olmuştum ve seçilmiştim. tabi sınıf başkanı ne yapar, tahtaya konuşanların adını yazar dimi? ama ben konuşanların ismini yazdığımda sana küserim dedikleri için kimseyi yazamazdım. yazamayınca da bir otoriten olmuyor haliyle, herkesi tatlı dille susturmaya yerine geçirmeye çalışırdım. 36 kişilik sınıfın arkasından koşardım oturun lütfen diye, tabi beni dinleyen kim? en son bi köşeye geçip ağladığımı sonra öğretmene gidip hıçkıra hıçkıra başkanlıktan istifa ettiğimi söylemiştim. *
bu kadar üzülme nedenim hayır diyememe özelliğimin istismar edilmesi miydi, yoksa kendi salaklığıma mı yanmamdı orasını hatırlayamıyorum.
o gün bugündür her türlü başkanlık-liderlik içeren şeylere tövbeliyim. *

karşıdaki kişi deneyimliyse eğer french kiss'e girişir ve anlık olarak "iyyyk" olursunuz. bu yaşanıyor biliyorum, inkar etmeyin

bazı kızların bayıldığı"ay böyle yumruğunu masaya vuracak sert olcak, sevmediğim erkeklere sert yapacak ihihi" diyerek ilişki kurduğu erkek tipi. sonrasını biliyoruz...

şiddete meyilli insanlarla ilişki kuranlara anlam veremiyorum. başka adam bulun kendinize. sizin yüzünüzden ürüyor bunlardan toplum kurtulamıyor. niye yüz veriyorsunuz? başka erkek yok mu?

henüz çaylakken keşfettiğim dizi/film sever nadide yazarımız. kim bulursa onundur, diyerek çok fazla sevdiğinizi belli etmemenizi rica ediyorum. mazallah, kıskanırım falan. *

yanlış zaman, yanlış insan
tutunmak imkansız
bıktım yamalı sevdalardan

yanlış bahar, kış güneşi
yoruldum her bulduğumda
kaybetmekten seni,kıyamete kadar
kapattım kalbimi

personanongrata nickli yazarın saçmaladığı başlıktır. agnostikler; uçan spagetti canavarı, zeus, noel baba, thor, süpermen... gibi varlığı kanıtlanmayan karakterlere de varlığı ya da yokluğu bilinemez diyebiliyor mu? bu yazarın mantığına göre yokluğu kanıtlanmayan her şey hakkında agnostik olmalıyız o zaman. böyle saçmalık olmaz olsun. o zaman ben de yüce portakalus tanrısının varlığına inanıyorum benim dinim de portakaliyet. dinime göre portakal yiyen ve suyunu içen herkesin katli farzdır. eyyyy agnostik kardeş yokluğunu kanıtlayamıyorsan saygı duymak zorundasın ve yaşamını buna göre şekillendirceksin desem şimdi hadi lan ordan dersiniz. o zaman neden mevzu, kendi bünyesinde bile gırla paradoks barındıran tanrı olunca bu normal görülüyor?

uçmak. yorulana bıkana sıkılana kadar uçmak. her kaçmak istediğimde kendimi gökyüzüne bırakıp bulutların arasında kaybolmak. rüzgarla beraber dolaşmak dünyayı, en çok bunu isterdim*.

bu iki ismi aynı başlık altında görmek bile ne kadar fantastik bir ülke olduğumuzun kanıtı resmen. ece erken kimdir ki celal hoca hakkında konuşabiliyor?

3 kişi var, sağ olsunlar bu entrydeki şarkı onlara hediyemdir.
şaka şaka bütün yazarlarımıza en azından duman severlere